1. Μετάβαση στο περιεχόμενο
  2. Μετάβαση στο κύριο μενού
  3. Μετάβαση σε περισσότερους ιστοτόπους της DW

Το 70% των ξένων φοιτητών δεν τελειώνουν τις σπουδές τους

16 Απριλίου 2007

Το 70% των ξένων φοιτητών που σπουδάζουν στα γερμανικά πανεπιστήμια δεν τελειώνουν τις σπουδές τους. Η διαπίστωση αυτή έγινε πριν από δύο εβδομάδες από την Γερμανική Υπηρεσία Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών (DAAD).

https://p.dw.com/p/AvpH
Εικόνα: daad

Πρόκειται για το βασικό πόρισμα έρευνας που διεξήχθη από το 2002 μέχρι και το 2006 σε συνεργασία με τέσσερα από τα 100 γερμανικά πανεπιστήμια που είναι μέλη της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών.

Τα τελευταία δέκα χρόνια παρατηρείται όντως μία σοβαρή αύξηση των ξένων φοιτητών στα γερμανικά πανεπιστήμια. Έτσι αποφασίστηκε να ερευνηθεί, εάν η αύξηση είναι ευθέως ανάλογη με την επιτυχία τους και διαπιστώθηκε ακριβώς το αντίθετο.

Ο διευθυντής του τμήματος Στατιστικής και Αξιολόγησης της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών Χέλμουτ Μπούχολτ επεσήμανε ότι «κατέστη σαφές από την έρευνα πως τα ποσοστά εγκατάλειψης των σπουδών από τους ξένους φοιτητές φθάνουν το 70% ή και 80%. Αυτό σημαίνει ότι οι ξένοι φοιτητές που αρχίζουν σπουδές σε μια σχολή, μετά από μερικά χρόνια, τα παρατάνε και μόνον ένα 30% ή και ένα 20% τελικά ολοκληρώνει τις σπουδές του. Δηλαδή μόνον ένας μικρός αριθμός παίρνει πτυχίο.»

Να διευκρινίσουμε εδώ ότι η έρευνα επικεντρώθηκε στους φοιτητές των 15 χωρών -φαβορί στην φοιτητική μετανάστευση προς τη Γερμανία. Τις πρώτες θέσεις κατέχουν η Κίνα με γύρω στους 26.000 φοιτητές ετησίως, η Βουλγαρία με 12.467, η Πολωνία με 12.209 και η Ρωσική Ομοσπονδία με 12.209. Την τελευταία θέση κατέχει η Ιταλία με 3.604 φοιτητές. Στις 15 πρώτες χώρες τουλάχιστον από το 2002 μέχρι το 2006 δεν ανήκει η Ελλάδα.

Όσον αφορά τις αιτίες αυτής της τάσης η έρευνα καταλήγει ότι είναι πολλές και ποικίλες, διότι υπάρχουν κλάδοι σπουδών, όπως η ιατρική που τα ποσοστά εγκατάλειψης των σπουδών από τους ξένους φοιτητές είναι χαμηλά. Αυτό φαίνεται εξηγήσιμο, επειδή ο συγκεκριμένος κλάδος θέτει εξ αρχής αυστηρά κριτήρια επιλογής. Το ίδιο παρατηρείται επίσης σε κλάδους που απαιτούν καθημερινές και συγκεκριμένες επιδόσεις. Σε κλάδους όμως όπως η Φιλοσοφία ή οι διάφορες φιλολογίες τα ποσοστά διακοπής των σπουδών είναι υψηλά.

Τι ρόλο παίζει άραγε το σύστημα σπουδών της χώρας υποδοχής δηλαδή της Γερμανίας, αλλά και η χώρα προέλευσης των υποψήφιων φοιτητών; Ο κ. Μπούχολτ πιστεύει ότι και τα δύο αυτά κριτήρια παίζουν καθοριστικό ρόλο: «οι ξένοι φοιτητές δεν συνιστούν μονολιθική, ομοιογενή ομάδα, τόσο ως προς τις επιδόσεις τους, όσο και προς τα κριτήρια επιλογής τους. Επομένως η περιοχή από όπου προέρχονται καθορίζει μόνον ως ένα βαθμό τα προβλήματα: π.χ. οι Αφρικανοί φοιτητές αντιμετωπίζουν περισσότερες δυσκολίες ενσωμάτωσης στο γερμανικό σύστημα σπουδών και στη γερμανική κοινωνία από ό,τι οι Ευρωπαίοι. Υπάρχουν όμως και άλλοι παράμετροι που επηρεάζουν την τάση εγκατάλειψης των σπουδών και αυτοί αφορούν στην ποιότητα. Γι’ αυτό η έρευνά μας συνεχίζεται για να συγκεκριμενοποιηθούν οι αιτίες, αλλά και ο ρόλος του εκπαιδευτικού μας συστήματος και της χώρας προέλευσης. Η έρευνα αυτή όμως δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί.»

Στην έρευνα που διεξάγεται αυτή τη στιγμή παίρνουν μέρος και τα 100 γερμανικά πανεπιστήμια, τα οποία είναι μέλη της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών. Στόχος της έρευνας είναι: «η σταθερή αύξηση του ποσοστού επιτυχίας των ξένων φοιτητών στα γερμανικά πανεπιστήμια. Για την DAAD είναι ιδιαίτερα σημαντικοί τρεις παράγοντες. Πρώτον: να παρακολουθούν τα πανεπιστήμια τις επιδόσεις όλων των φοιτητών, δεύτερον: να διαμορφωθεί η διαδικασία επιλογής κλάδου και μαθημάτων, έτσι ώστε να γίνεται κατανοητή από κάθε φοιτητή χωρίς ειδικές εξηγήσεις, και τρίτον: να βελτιωθεί ουσιαστικά η επιστημονική συμπαράσταση και η παροχή συμβουλών στους ξένους φοιτητές σε όλα τα γερμανικά πανεπιστήμια για να αποτραπεί ο κατήφορος της αποτυχίας.»

Για πρώτη φορά μέσω της Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών θέτουν τα γερμανικά πανεπιστήμια το δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων για να διαπιστώσουν, ίσως και για τους Γερμανούς φοιτητές, τι δέον γενέσθαι για τη βελτίωση των επιδόσεών τους στο άμεσο και στο απώτερο μέλλον.

Βιβή Παπαναγιώτου