1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

آلمان از سیاست کانادا در قبال مهاجران چه می آموزد؟

ریپرگر/مبلغ۱۳۹۱ آذر ۶, دوشنبه

کانادا در تاریخ طولانی اش به مثابه سرزمین مهاجرت ها از تجارب بزرگ و ارزشمندی برخوردار است. این کشور با پذیرش مهاجران سالانه حدود یک درصد به شمار جمعیت اش می افزاید که بخش بزرگ آن را مهاجرین کاری تشکیل می دهند.

https://p.dw.com/p/16pqS
عکس: WavebreakmediaMicro/Fotolia

کانادا پیهم سیاست اش را با نیاز های اقتصادی در حال تغییر تطابق می دهد. براساس بررسی انستیتوت امور جمعیت و توسعه، آلمان می تواند از کانادا در سیاست مهاجرین چیزهایی بیاموزد.

راینر کلینگهولس، مدیر انستیتوت این انستیتوت در برلین می گوید آلمان باید تلاش هایش را افزایش دهد تا خود را در خارج به عنوان مکان جزابی برای مهاجرت عرضه کند. از دید او در ده تا پانزده سال دیگر در سراسر آلمان کمبود نیروی کار وجود خواهد داشت. آلمان در دراز مدت نمی تواند برای تجدید جمعیت کاری اش، تنها به نیروهای کاری کشورهای اتحادیه اروپا تکیه کند.

به نظر او، همزمان باید سیاست مداران در برابر جمیعت خود، آشکارا به پدیده مهاجرت اعتراف و بر منفعت های بالقوه آن تاکید کنند.

کانادا، الگویی برای آلمان؟

کانادا از سال 1967 به این سو مهاجرین خود را با یک سیستم نمره ای یا امتیازی انتخاب می کند. توانایی های زبانی و درجه آموزشی مهمترین عناصر گزینش می باشند. مهاجران بالقوه می توانند به این ترتیب به دو سوم از امتیازها یا نمرات دست یابند. علاوه بر آن حکومت کانادا نمرات را بر اساس تجارب کاری، سن و سال یا عرضه و تقاضای شغلی توزیع می کند. اما عناصر دیگر نیز در نظر گرفته می شوند، مانند آموزش یا اقامت قبلی در کانادا.

البته که قانون مهاجرت کانادا تنها افراد متخصص با درجه های بالای کاری و تحصیلی را در نظر نمی گیرد، قسمی که کلینگهولس توضیح می دهد: "طبعاً که علاوه بر آن در کانادا به نیروهای کمتر آموزش دیده در بخش های پرستاری، صنعت نفت و صنعت جنگل داری نیز نیاز است. برای این افراد برنامه های اختصاصی وجود دارد که از طرف حکومت مرکزی و ایالات راه اندازی می شوند".

کانادا در بخش هایی مانند زراعت و پایپ لاین گاز نیز به کارگر ضرورت دارد.
کانادا در بخش هایی مانند زراعت و پایپ لاین گاز نیز به کارگر ضرورت دارد.عکس: REUTERS/TransCanada Corporation

او می افزاید که این سیستم به مهاجرین در قدم اول عرضه و تقاضاهای موجود کاری را در زمان های مشخص تضمین می کند. اما در ورود برای اقامت دایمی بعداً فقط برای افراد محدودی باز می باشد.

مدیر انستیتوت برلین انتقاد می کند که امکانات در آلمان، برای دستیابی به جواز اقامت دایمی یا پاسپورت آلمانی بعد از زمان مشخصی، اساساً مشکل تر از کانادا است.

ادغام قبل از داخل شدن به کانادا

بسیاری از مهاجرین بالقوه قبل از رسیدن به کانادا، تقاضاهای مشخص برای کار را ندارند. اما قسمی که اشتفان سیفرت از انستیتوت برلین و یکی از دو نویسنده این بررسی تحقیقی می گوید، این امر زیان آور نیست، چون در کانادا سیاست بسیار فعال در بخش ادعام مهاجران وجود دارد.

او می گوید: "برنامه ای که آغاز زندگی جدید را برای مهاجران میسر می کند، از قبل در کشور زادگاه با کورس های معلوماتی و آشنایی آغاز می شود، تا به این وسیله آنها با انتظارهای واقع بینانه به کانادا بیایند".

علاوه بر آن در این مرحله، آموزش های عملی که زمینه را برای شخص مهاجر در کارهای روزانه آماده می کند، وجود دارند تا به این وسیله خلاها و کمبودی های آشنایی با کانادا تا حد ممکن به زودی از میان بروند.

نظام شفاف مکاتب در کانادا

سیاست عملگرایانه کانادا باعث می شود که شخص مهاجر، پایان نامه های آموزشی بهتری در مقایسه با مردم زادگاه اش داشته باشد. اما با وجود سهولت ها برای مهاجرین در آلمان، بر خلاف کانادا، شمار مهاجرین بدون تصدیق نامه های شغلی خیلی بالا است.

نظام تعلیمی در کانادا شفاف تر از نظام تعلیمی در آلمان است، چنانچه اشتفان سیفرت می گوید، به همین دلیل نظام تعلیمی کانادا برای اطفال مهاجر ثمر بخش و سودمند است.