1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

آيا "گروه هشت" قادر به حل مسايل جهان است؟

۱۳۸۷ تیر ۱۹, چهارشنبه

در جریان این کنفرانس سه روزۀ انسان های زیادی جان داده اند، به دليل اينکه چيزي براي خوردن نداشته اند و يا از آب آشاميدني پاک و صحي محروم بوده اند. بحران کنوني مواد غذايي، به فقر و فلاکت افزوده است

https://p.dw.com/p/EZCl
کنفرانس "گروه هشت" در جاپان
کنفرانس "گروه هشت" در جاپانعکس: AP

هر سالي در تابستان، سران هشت دولت که ثروتمند و قدرتمند هستند، گرد هم مي آيند. ديدار آنان در يک محل زيباي دور افتاده صورت مي گيرد، تا بدون مزاحمت در بارۀ مسايل جهان با هم صحبت نمايند. در پايان اين ديدار طبق معمول آنچه از اين هشت سياستمدار باقي مي ماند، يک عکس دسته جمعي است با وعده هاي بسيار که چگونه مي توان از اين جهان، يک جاي بهتر براي همه ساخت.

در اين تابستان نيز چنين بوده است. سه روز نمايندگان "گروه هشت" در توياکو، در يکي از جزاير جاپان گرد هم آمدند. صورت جلسۀ روزانه چنان زياد بود که در تاريخ 33 سالۀ اين نشست سابقه نداشت. شمار مهمانان خارج از نمايندگان "گروه 8" نيز بيشتر از هر زماني ديگر بود: به تعداد 22 سران کشور گرد ميز مدور نشسته بودند.

اما در نجات ِ اقليم جهاني، از عمده ترين موضوعات آجنداي نشست، بار ديگر تصميم قابل ذکري به عمل نيامد. با وجود آن که در اين نشست، هشت کشوري حضور داشتند که براي 80 در صد گاز هاي مضرۀ جهان مسووليت دارند. در نخستين نگاه، خوب به نظر مي آيد که اخراج گاز هاي مضره تا سال 2050 به نيم آن برسد، اما 42 سال زمان طولاني است. به اين ترتيب حل اين وظيفه به نسل هاي بعدي واگذار شده است. يگانه چيز اميد وار کننده در اين نشست، موضع گيري جورج دبليو بوش است که بالاخره در اين سفر وداعي اش، مجبور شد تا از مقاومت خود در برابر اهداف حفاظت از اقليم صرف نظر کند.

پایان کنفرانس "گروه هشت"
پایان کنفرانس "گروه هشت"عکس: AP

اما زمان روشن شدن حقيقت بعد از 500 روز فرا مي رسد، يعني در کنفرانس اقليم سازمان ملل متحد در کوپنهاگ. در آنجا نمايان خواهد شد که وعده هاي کنفرانس تابستان اين سال چه ارزشي خواهد داشت. بسيار ممکن است که جهان بار ديگر با مايوسي بزرگي مواجه گردند.

در جریان این کنفرانس سه روزۀ انسان های زیادی جان داده اند، به دليل اينکه چيزي براي خوردن نداشته اند و يا از آب آشاميدني پاک و صحي محروم بوده اند. بحران کنوني مواد غذايي، به فقر و فلاکت افزوده است. در آسيا بيش از يک ميليون انسان، مجبور هستند تا 60 در صد ِ درآمد شان را صرف غذا کنند. "جي 8" به چه مشغول است؟ آنها چند ملياردي را به مصرف مي رسانند و مي خواهند به اين وسيله به ساخت هاي زراعتي مثلا ً در افريقا بهبودي بخشند. اما چه کساني با توليدات يارانه شده اي شان اين ساخت ها را ويران کرده اند؟ کشور هاي غني شمال.

يگانه جنبۀ مثبت که از اين نشست به نظر مي آيد، اين است که از بنزين بيو، به نفع مودا غذايي صرف نظر گردد. در آينده در محل تانک تيل نبايد موادي را استعمال کرد که براي خوردن تعيين شده است. در يک موتر چه چيزي مدرن است، زماني که يک موتر به وسيلۀ غله جاتي تانک گردد که يک انسان به آن براي يک سال شکم سيري نياز دارد ؟

اما مسالۀ افريقا در اين نشست: در رابطه با مسايلي زياد اين جهان، کمک به افريقا به صورت يک مسالۀ فرعي درآمده است. اما به هرصورت در اين کنفرانس بر وعده هاي داده شده تاکيد به عمل آمده است، نه آن چنان که از آن هراس مي شد، از روي کاغذ پاک مي شد.

اما از اين نشست با منظرۀ زيباي آن چه چيزي به جا مي ماند؟ "گروه 8" يک بار ديگر از جواب به اين سوال عاجز ماند که چه امري به وجود آن مشروعيت مي بخشد. براي حل مشکل جهان اين جلسۀ نادرستي بوده است. نمايندگان گروه هشت بايد راه را براي کشور هاي مثل چين و هند باز گزارند، در غير آن آنها آبروي نه چندان نيک شان را به بازي خواهند گرفت.