"اخراج پناهجویان افغان سازنده نیست"

به تاریخ ۱۴ دسمبر سال ۲۰۱۶ ، اولین پرواز جمعی پناهجویان رد شده افغان از آلمان به افغانستان صورت گرفت. سازمان حامی پناهجویان آلمان "پرو ازول" و شورای پناهندگان ایالت بایرن آلمان خواستار پایان دادن به این اخراج ها گردیده اند. این دو نهاد گفته اند که این اخراج ها، افغان ها را با خطر روبرو ساخته و مانع روند ادغام می شود.

سه سال پس از آغاز اخراج های جمعی پناهجویان رد شده افغان به افغانستان، سازمان های حامی پناهجویان خواستار توقف آنها گردیده اند. برند میسوویچ، مسئول امور حقوق سیاسی سازمان "پرو ازول" روز پنجشنبه در مونشن گفته است که "افغانستان یکی از کشورهای ناامن در جهان است." اشتفان دونوالد از شورای پناهندگان ایالت بایرن آلمان گفت: "در آلمان عدم اطمینان آنقدر در بین پناهجویان افغان تهدید کننده است که بسیاری از جوانان افغان به فرانسه مهاجرت می کنند، جایی که فرصت های پناهندگی به طور قابل توجهی بهتر است."
بنابراین سیاست هورست زیهوفر وزیر داخله آلمان مهاجرت های ثانوی را که او واقعاً می خواهد با آن مبارزه کند، ترویج می دهد. دونوالد در ادامه می گوید که علاوه بر این، ایالت بایرن نه تنها پناهجویانی را که مرتکب جرایم سنگین شده اند و یا در شناسایی هویت شان همکاری نمی کنند، اخراج می کند، بلکه موارد بسیاری به اندازه کافی دقیق بررسی نگردیده اند. غالباً بعدا معلوم شده است که مواردی جدی و سنگینی در بین اخراج شده ها موجود بوده است. مثلا افرادی هم اخراج شده اند که حتی از داکتران روانشناس تصدیق داشته اند و حتی تحت نظارت طبی بوده اند. اما بعضا در آخرین لحظه از اخراج برخی از افراد جلوگیری شده است. افراد مشهور از کلیسا و سیاست، برای پناهجو فعال گردیده و تلاش کرده اند که مانع اخراج ها گردند. به عنوان مثال، در بعضی موارد هاینریش بدفورد-اشتروم اسقف منطقه ای پروتستانت و یا هم برخی از اعضای حزب سوسیال مسیحی از این پناهجویان حمایت کرده و مانع گردیده اند تا آنها به کشورشان بازگردانده شوند.

اولین اخراج جمعی به افغانستان به تاریخ ۱۴ دسمبر سال ۲۰۱۶ صورت گرفت. در مجموع حداقل ۳۰ پرواز به منظور اخراج های جمعی پناهجویان رد شده افغان از آلمان به افغانستان صورت گرفته است. تاکنون حدود ۸۰۰ افغان از همین طریق به افغانستان بازگردانده شده اند. به اساس اطلاعات دونوالد نیمی از این پناهجویان اخراج شده در ایالت بایرن آلمان بوده اند. گفته می شود که در سراسر آلمان در حال حاضر ۲۲ هزار پناهجو را اخراج تهدید می کند.

میسوویچ می گوید: «پس از حدود ۴۰ سال جنگ و بحران در افغانستان، جوانان چیزی به غیر از خشونت را تجربه نکرده اند.» طالبان بخش های زیادی از افغانستان را تحت کنترول دارند. توماس دیمیزیر وزیر داخله آنزمان آلمان با اخراج های دسته جمعی برای جلوگیری از آمدن مهاجران بیشتر آغاز کرد.

دونوالد می گوید که در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ حدود ۱۲۰۰ "بازگشت داوطلبانه" پناهجویان رد شده به افغانستان وجود داشته است. از این میان، تنها حدود ۳۳۰ مورد بازگشت های داوطلبانه مستند است. از بقیه موارد، بخش کوچکی از پناهجویان به طور غیرقانونی در آلمان باقی مانده اند و اما بیشتر آنها (پناهجویان) به کشورهای دیگر اتحادیه اروپا ، به خصوص به فرانسه، مهاجرت کرده اند. او در ادامه می گوید که "این نمی تواند یک سیاست معقول باشد."

به قول میسوویچ بسیاری از افغان های اخراج شده پس از مدت کوتاهی دوباره راهی اروپا می شوند. فقط تعداد معدودی از این پناهجویان اخراج شده موفق گردیده اند، در کشور شان دوباره برای شان زندگی بسازند. خیلی ها بزودی قربانی خشونت ها در این کشور شده اند و یا برای خانواده های شان به دلیل تهدید طالبان در معرض خطر قرار دارند.

میسوویچ می گوید که بر اساس تحقیقات که  محقق فریدریکه شتالمان و سازمان "میدیکو" انجام داده اند، "این تصور که مردان جوان به نوعی در کشور شان می توانند زندگی عادی شانرا ادامه دهند، درست نیست.»

nka, hm (epd)