اختلاف اوباما وکرزی درمورد آشتی با طالبان درجایش باقی مانده است

کرزی توافق اوباما در مورد برگزاری جرگه صلح را که قرار است درافغانستان برگزار شود، بدست آورد. جرگه صلح همآیشی است که قبلاً حکومت اوباما بنابراینکه ظاهراً کرزی می خواست ازطالبان برای شرکت درآن دعوت به عمل آورد، بدان به نظرشک وتردید عمیق می نگریست.

دررابطه با مسئله گسترده تر آشتی باطالبان ، اوباما صریحاً به کرزی هشدار داده است که نباید به مذاکرات مستقیم را با رهبران طالبان دست کم تا اخیر سال 2011 اقدام کند.

کرزی نقش طالبان را درجرگه صلح کوچک نشان داده وگفته است که « هزاران تن طالبانی که علیه افغانستان نیستند، علیه مردم افغانستان نیستند ویا آنانی که علیه امریکا نیستند» درجرگه مطرح خواهند بود.

اما او درعین زمان اعتراف کرده است که این جرگه راههای نزدیک شدن با دست کم برخی ازرهبران طالبان را درمورد مذاکرات صلح موضوع بحث قرارخواهد داد.

کرزی گفته است: « دربین ساختاررهبری طالبان، آنانی که بخشی ازالقاعده یا شبکه تروریستی نیستند ویا اینکه ازنگاه عقیدتی علیه پیشرفت افغانستان حقوق وقانون اساسی، دموکراسی ، مقام زنان درجامعه وپیشرفتهایی که تاکنون درجامعه صورت گفته است ، نیستند، آمدن شان به جرگه شاد باش گفته می شوند».

کرزی افزوده است که « جرگه مشورتی صلح »، « با مردم افغانستان مشورت می کند و توصیه ومشورت آنها را درمورد اینکه ازطریق چه وسایلی می توان اقدامات حکومت افغانستان را برای صلح تسریع بخشید، بدست می آورد».
بدین ترتیب کرزی روشن ساخته است که او روش وانگیزه خودرا درمورد مذاکرات صلح از منویات مردم می گیرد تا ازواشنگتن.

البته این یک پیام خوب برای حکومت اوباما نبود، زیرا کرزی می خواهد مسئله را برمبنای جرگه که یک اسلوب حل مشکلات شناخته شده دربین مردم پشتون افغانتسان است حل کند.

اوباما طرفدار جرگه صلح است ، اما آن را محدود به « درهم آمیختن یا ادغام مجدد افرادی ازطالبان به جامعه افغانستان می سازد».

اوباما بصورت موکد به نکته ای اشاره کرده است که ازقرارمعلوم یک موضوع مورد منازعه درمذاکرات خصوصی او با کرزی بوده است. اوباما تاکید می کند که اقدامات برای آشتی باطالبان نباید تا زمانی صورت بگیرد که ستراتژی ضد شورشگری جنرال ستنلی مک کریستل درجنوب افغانستان به اجرا درآید.

اوباما گفته است: « یکی ازچیزهایی که من درمذاکرات با رئیس جمهور کرزی روی آن تاکید کردم ، انگیزه هایی است که طالبان سلاح شان را به زمین بگذارند ویا دست کم بخشی ازطالبان سلاح شان را به زمین بگذارند ویا با حکومت افغانستان صلح بکنند، ( این امر) قسماً وابسته به آن است که موثریت ما جلو تحرک وپیشرفت نظامی آنها را بگیرد».

اوباما گفته است که « تعیین زمان» آشتی با طالبان ارتباط به پیروزی نظامی ایالات متحده امریکا دارد، زیرا این پیروزی طالبان را مجبور می سازد که « به محاسبه تازه ای درمورد آنچه منافع شان می دانند شروع بکنند».

نه کرزی ونه هم اوباما هیچ یک به این اشاره ای نکرده اند که رئیس جمهور افغانستان با این موضوع موافقت کرده است.

حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان صریحاً ازنظرسران قومی ای درقندهار دفاع می کند که ضمن شورایی به تاریخ 4 ام ماه اپریل مخالفت شان را با اشغال قندهار و ولسوالیهای اطراف آن ابراز داشته اند.

یک مقام حکومت ایالات متحده امریکا که با مذاکرات خصوصی اوباما وکرزی آشنایی دارد به خبرگزاری « آی پی اس» گفته است که اختلاف نظر بین دورئیس جمهور درمورد مسئله مذاکرات صلح درجایش باقی مانده است ، اما حکومت ایالات متحده امریکا این نکته را مثبت می داند که دست کم کرزی دراین مورد با اوباما مشورت کرده است. او افزوده است:
« قبلاً بسیاری مردم به این نتیجه رسیده بودند که کرزی وطالبان درمورد یک معامله باهم مذاکره می کنند. اکنون ( کرزی ) پیش ازآنکه کدام معامله پس پرده ای صورت بگیرد با ما مذاکره می کند».

آی پی اس / رسول رحیم
ویراستار: حسین مبلغ