افغانها علیه کنفرانس بن تظاهرات کردند
۱۳۹۰ آذر ۱۳, یکشنبهحدود 5 هزارتن دراین حرکت اعتراضی شرکت کرده بودند. ملال رهبر، یکی از شرکت کنندگان افغان گفت: ««کنفرانس اول بن ده سال بی نظمی، ده سال انارشی، ده سا فقر، بیکاری، مواد مخدر، جنگ و خرابی در افغانستان به بار آورد».
عظیم شبال نوابی که از جمله فعالین صلح است، نظری مشابه داشت: «همانطوریکه افغانستان صلح می خواهد، تمام جهان به صلح نیاز دارد. ما نتایج جنگ را دیده ایم. جنگ جز بدبختی چیز دیگری نمی آورد. جهانیان باید از راه دوستی بروند و افغانستان را کمک کنند. این ناتو و بمباردمان به جز خشم و کینه کور چیز دیگری نمی آورد».
شماری از ایرانی ها نیز دراین تظاهرات شرکت کرده بودند تا همبستگی خود را با افغانها اعلام کنند. یکی از آنها حسین خرمی بود که اظهار داشت: «امروز همه با هم می خواهیم اینجا اعلام کنیم که افغانستان مال افغانها است و کشورهای اروپا و امریکا اجازه ندارند اموال افغانستان را غارت کنند. افغانستان باید به دست افغانها اداره شود».
ملالی جویا، از نمایندگان سابق در پارلمان افغانستان از جمله سخنرانان در این تظاهرات اعتراض آمیز بود. او از دولت آلمان به شدت انتقاد کرد:«اگر دولت آلمان دوست نزدیک این جنایتکاران جنگی باشد و پالیسی امریکا و ناتو را در ده سال اشغالگری تعقیب می کند، خوشحالم که حمایت و همبستگی انسانهای صلح دوستی مانند شما را داریم».
در محفل اختتامیه تظاهرات، هانس کریستیان شتروبله از حزب سبزها و گریگور گیزی، رییس فراکسیون حزب چپ در پارلمان آلمان، سخنرانی کردند.
تظاهرکنندگان در پایان قطعنامه ای نیز صادر کردند. دراین قطعنامه تقاضا شده است تا آتش بس فوری و یکجانبه صورت گیرد و تمامی سربازان خارجی از افغانستان خارج شوند. براین اساس افغانها باید خودشان، بدون مداخله نیروهای خارجی سرنوشت شان را در دست گیرند.
خالد صدیقی
ویراستار: مهرنوش انتظاری