رفتارالجزایر با بحران مهاجرت؛ یعنی فرستادن به صحرا برای مردن

به گفته شاهدان عینی در مسیر راه الجزایر به سمت نیجر شمار زیادی نیز جانهای خودرا از دست داده اند. این درحالیست که اتحادیه اروپا تلاش دارد مراکز پناهجویی ای را برای مهار ساختن بحران مهاجرت در اروپا، در شمال افریقا ایجاد نماید. گزارشها در مورد وضعیت مهاجران در الجزایر این تصمیم اتحادیه اروپا را با سایه سیاهی مواجه می کند.

فرانسپرس در گزارشی، وخامت روزگار مهاجران در الجزایر را به سادگی نشان می دهد؛ دشتهای وسیع ریگی و گرمای خیلی شدید. فرانسپرس از قول نجات یافته ها از این خطر توضیح می دهد که در چنین یک مسیری هزاران مهاجر توسط نیروهای امنیتی الجزایررانده می شوند، بدون آب نوشیدنی و خوراک، فقط هرچه سرنوشت آورد.

این افراد از ساعتها و روزها راه پیمودنِ توأم با ترس خبر می دهند. به گفته آنها این دشتها آنقدر وسیع و بی سر و پا اند که گویا آنان به سمت فضا در حرکت باشند، بدون آنکه از عاقبت خویش بدانند و اینکه آیا به روستای نجات زود می رسند یا خیر؟

جودنیس یکتن از این مهاجران می باشد که در مسیر راه وضعیت را با تلفون همراه خویش فیلمبرداری کرده است. فیلمی که در اکثر رسانه ها راه پیدا کرده است. او در این فیلم حین آنکه همسفر یک کاروان به شدت پراز مسافراست،  می گوید:

" من راساً از صحرای میان الجزایر و نیجر گزارش می دهم"

گزارش: شمار پناهجویان شمال افریقا در آلمان کاهش یافته است

پس از دقایقی این افراد از موتر ها پیاده می شوند، آنانیکه بخت همراه شان یاری کند به یک روستای کوچکی به نام اساماکا می روند، روستایی که آنها در آن دست کم می توانند به آب آشامیدنی و خوراک دسترسی یابند. نیجر یکی از پرشگاه های پناهجویان به سمت اروپا می باشد، از همین مسیرِ شبه صحرا، مهاجران توسط ترانسپورتهای قاچاقچیان به کشورهای اتحادیه اروپا منتقل می شوند. اما نه همه، زیرا شمار زیاد آنان با کمبود آب در بدن خود مواجه شده جان می دهند و یا هم راه خودرا گم می کنند. جودنیس می گوید که نیروهای امنیتی الجزایر پول و تلفون های همراه مهاجران را نیز از نزد آنان می ربانید.

" ما در یک جنگل مطلق بودیم و شش هفت ساعت راه زدیم. من دیگر پاهایم را حس نمی کردم و در پایان کاملاً خلاص بودم."

آنچه در حال حاضر خبر داغ انزجار آوری را ساخته است، از دیر زمانی زیر دوربین سازمان بین المللی مهاجرت قرار داشته است.

فلورنس کیم سخنگوی این سازمان می گوید:

"من از انسانهایی می گویم که در فاصله ۳۰ کیلومتری دور تر از مناطق زیست تنها رها شده بودند. از ماه سپتامبر تا اکنون تنها ۱۰ هزار نایجریایی را شمار کرده ایم که در وضع غیر انسانی قرار داشتند، در این میان نه تنها مردان، بلکه پناه خواهان زیادی به شمول زنان حامله، کودکان و نوجوانان بدون سرپرست شامل بوده اند و آنان در وضع به شدت وخیم و تکاندهنده قرار داشتند. اکثر آنان جان خودرا از دست داده اند."

همکار وی الحوصان عدوال به طور منظمی در این نواحی رفت آمد دارد تا برای آن عده مهاجرانی که نیاز به کمک دارند، امداد رسانی نماید. الحوصان سرش را تکان داده و به سمت نهایت صحرا که غیر از آسمان چیزی دیده نمی شود، اشاره می کند و می گوید که در میان مهاجران حتی نوزادان شامل اند، شمار آنان به هزاران تن می رسد، واقعاً این وضعیت فاجعه است."

ژانت کامارا یکتن از این پناهجویان نجات یافته گفت: " کودک نوزاد من مرد. او را کشتند. در مسیر راه زنان و مردان زیادی تلف شدند، آب نبود، آنان را گرما و جل زد، شماری هم گم شدند، چون مسیر راه را دیگر نیافتند."

مقامهای الجزایر این گونه نقض حقوق بشر را رد می کنند و می گویند که الجزایر مطابق قانون عمل می کند و به کرامت انسان احترام دارد. اخراج پناهجویان با توافق کشورهای همسایه صورت می گیرد.

نایجر راه ترانزیتی به سوی اروپا را برای مهاجران دشوار می‌سازد

الجزایر تا اکنون بار بار به دلیل رفتار شدید در برابر پناهجویان مورد انتقاد قرار گرفته است؛ اما به گفته مقامهای این کشور، چنین رفتار شدید الجزایر در برابر پناهجویان همچنان مرتبط به افزایش شدید رقم مهاجران می باشد. از زمانیکه مرز های لیبیا تقریباً مسدود گردیده اند، روز تا روز مهاجران به سمت الجزایر حرکت کرده و هجوم می آورند، حضور این مهاجران کشور و نظم عامه در الجزایر را تهدید می کند.

درحالیکه گزارشها در مورد این وضعیت در الجزایر در رسانه های بین المللی داغ و داغتر می گردند، سران اتحادیه اروپا در مورد سکوت اختیار کرده اند. منابع بروکسل گفته اند که از این وضعیت در الجزایر با خبر می باشند و استدلال می کنند؛ تا زمانیکه کشورهای مستقل  قوانین بین المللی را رعایت کنند، می توانند مهاجران را اخراج کنند.

دنیاصادقی/ن.ف