امداد به سیل زدگان ازسوی جامعه جهانی، هشدارطالبان به امدادگران

انگلامرکل، نخست وزیر آلمان، رسانه ها ومردم این کشور را به کمک فوری به مردم پاکستان فرخواند. درعین حال؛ درپی هشدار امدادگران مبنی بر شیوع بیماری های واگیر ونبود آب آشامیدنی صحی ، حکومت آلمان کارشناسانی را به پاکستان فرستاده است تا دستگاه های تهیه آب آشامیدنی ومواد امدادی را در دسترش مردم آسیب دیده از سیلاب قرار دهند.

با آن که آسیب دیدگان سیلاب ها هنوز هم شدیداً با نبود آب آشامیدنی، مواد غذایی و دارو روبرو اند، طالبان امداد رسانان را تهدید کرده که محل را ترک کنند. طالبان آنان را متهم کرده است که برای مقاصد دیگر به محل آمده اند، اما سازمان ملل متحد گفته است که امدادگران به کمک های خویش ادامه خواهند داد، به ویژه در مناطق جنوب پاکستان که شدیداً مواجه با خطر اند.

ساریم برنی، عضو اتحادیه ی امدادی "انصار برنی ترست" ضمن آن که وسعت فاجعه را خیلی بزرگ می خواند، می گوید:" جمعیت بسیار زیادی از مردم از این فاجعه آسیب دیده اند. مردم برای نجات خویش دست به هر عملی می زنند."

این درحالیست که حکومت پاکستان تا حال هیچ گونه برنامه ی مؤثری را برای مبارزه با این وضعیت مطرح نکرده است. این وضع خود سبب افزایش خشم مردم در برابر حکومت شده است. تحلیلگران می گویند، طالبان ازاین فرصت سوء استفاده می کنند.

قربانیان سیلاب ها با خشم از عدم توجه حکومت پاکستان به سیل زدگان انتقاد کرده می گویند:" گپ ( کمک ) هایی را که حکومت می گوید تا هنوز ندیده اند."

ازسویی هم جامعه جهانی نیز چندان تمایلی به حکومت پاکستان نشان نمی دهد ، زیرا آصف علی زرداری، رییس جمهور این کشور، حتی در آغاز این فاجعه نخواست تا از برنامه ی سفرش به اروپا منصرف شود.

ساریم برنی می افزاید: "تا حال در هیچ جایی ندیده ام که حکومت پاکستان فعالانه سهیم بوده باشد وبتوان گفت که حکومت با جدیت در این راستا عمل کرده است. برای اسلام آباد بی تفاوت است، زیرا در این سیلاب ها فقط مردم اند که غرق می شوند نه دولت پاکستان."

مردم آسیب دیده، اکنون به این باور اند که سیاستمداران آنها را در چنین وضعی تنها گذاشته اند. تردید در برابر حکومت به سرعت افزایش می یابد.

با آنکه یوسف رضا گیلانی، نخست وزیر و آصف علی زرداری، رییس جمهور این کشور وعده داده اند که مردم آسیب دیده از سیلاب، کمک های فوری دریافت می کنند، اما تا حال این درحد یک وعده بوده است.

حکومت در برابر این فاجعه ی طبیعی از هرنگاه ناکارا بوده درعین حال حکومت ناتوان تر از آن است که در این زمینه کاری بکند.

به قول کریستیان واگنر، کارشناس مسایل جنوب آسیا از بنیاد علوم و سیاست در برلین" در پاکستان به استثنای ارتش ، فقط چند نهاد محدود دیگری وجود دارد که در چنین حالاتی می توانند کمکی نمایند.

بناءً طبیعی است که خشم مردم در برابر رژیم روزبه روز گسترش می یابد."

عدنان/ نادیه فضل

ویراستار: یاسر