اهداف هزاره 21 وکنفرانس سران کشورها درنيويارک

تا سال 2015 ميلادي جامعه جهاني هنوز پنج سال ديگر دراختيار دارد تا به اصطلاح به اهداف هزاره 21 ملل متحد برسد.ده سال پيش ازاين روز، رئيسهاي دولتها وحکومتهاي جهان تصميم گرفتند که تا پانزده سال ديگر، فقر را به نصف برسانند، مرگ وميرکودکان را تا دوسوم آن کاهش دهند، عليه امراض مبارزه کنند وامکانات تعليم وتربيت را بيفزايند.

قريب يک ميليارد انسان شبها با شکم گرسنه ميخوابند.اين آماري نيست،که انسان در ملل متحد بتواند به افتخار از آن ياد نمايد. طوري که معلوم مي شود، ترازنامه ميان مدت براي رسيدن به اهداف هزاره بيست يکم که توسط ملل متحد اعلام شده است آنقدر بد نمي باشد.با وجود بحران اقتصادي جهاني ،از لحاظ فيصدي شمار گرسنگان تقليل يافته است.بر اساس سنجش اخير بانک جهاني و صندوق بين المللي پول، بسياري از کشور ها به اين هدف ميلينيوم خواهند رسيد.البته اين امر تمام مناطق جهان را در بر نخواهد گرفت.از همه بيشتر در آسياي جنوبي و شرقي به ويژه به دليل رشد اقتصادي کشور هايي مانند چين پيشرفتهاي صورت گرفته است.همچنان در يکتعداد از کشور هاي افريقايي نيز پيشرفتهاي صورت گرفته است ولي باوجود آن قارۀ افريقا در مجموع قابل نگراني ميباشد.

بان کي مون دبيرکل ملل متحد در نيويارک قبل از آغاز اجلاس بخاطرکشورهاي جهان را بدان فراخواند، تا جرئت خويش را از دست ندهند.اوضاع اقتصادي خراب جهاني نميتواند هيچگونه دليلي براي کشور هاي غني گردد،که کمکهاي وعده شده را به تاخير اندازند. بان گفته است:"ما نبايد بودجۀ خويش را به بهاي فقرا،ترميم نمائيم".

هدف آنست تا کشورهاي صنعتي 0.7% توليد ناخالص داخلي شان را براي کمک هاي انکشافي اختصاص بدهند. اين سهميه قرار است هر سال بيشترگردد. اين سهميه درسال جاري به 0.51 % ميرسد. در حاليکه کشور هاي بلجيم،فينلند،آيرلند و بريتانيا به اين هدف رسيده اند،سهميۀ آلمان در سطح پائينتري قرار داشته و به 0.4% ميرسد. از همه بيشتر افريقا منتظر کمک هاي جهاني ميباشد. 16 ميليارد کمک هاي وعده شده هنوز پرداخت نشده است.بان کي مون چنين مي گويد:

"جاي تاسف خاص درآنست که درهرجا که نياز به کمک زياد است ، درهمانجان پول کمترهم پرداخته مي شود".

البته بنابر يک سلسله اختلافاتي که ميان کشور هاي کمک کننده و کمک گيرنده به دليل عدم پرداخت کمکهاي وعده شده قبلي ويا به دليل عملي نشدن يک سلسله مشيها وجود دارند، تطبيق برخي اهداف هزاره ناکام شده است.

يک مثال آن مرگ ومير مادران است که براساس گزارش اخير صندوق بين المللي در اينجا ميان ادعا و واقعيت يک فاصلۀ بزرگي وجود دارد.اين درحالي است که دربرخي موارد مشکلات فرهنگي مي باشند تا پولي. به طور مثال روشنگري دربين زنان براي کنترول ولادتها به پول چندان زيادي نياز ندارد، بلکه اين امرايجاب مي کند تا يک زن پس ازتحمل روزها درد ازشوهرش اجازه رفتن به بيمارستان را بگيرد. اين چيزي است که کمتر به پول ارتباط دارد.

انگيلامرکل صدراعظم آلمان در برلين ازيک تکانه قاطعانه که توسط خود انسانها صورت بگيرد، سخن به ميان آورده است.او درعين زمان سياستمداران را نيز بدين امر فراخوانده است. مرکل گفته است:

" مسئله برسريک حکومتداري خوب است. پيوسته گفته شده است که مانع عمده آن فساد است. يک حکومتداري خوب پيش شرط يک انکشاف پايدار است".
جومو کوامه سوندارام دانشمند اقتصادي ازبخش انکشاف اقتصادي ملل متحده بدين نظر است که يک ناموزوني درتراز نامه کمکهاي انکشافي وپيشرفتها وجود دارد.

سوندارام مي گويد: " هرگاه ما پنج کمک گيرنده مهم يعني عراق، افغانستان ، اسرائيل ، مصر وکولمبيا را به کناري بگذاريم، درهرجايي که اين کمکها با شدت انگيزه سياسي دارند، هرگاه ما اين پنج کشور را بيرون بکشيم تصويرکمکهاي داده شده کاملاً تغيير مي خورد".

باوجود آن در اجلاس سران موضوع بر سر وعده اي ثابت مالي خواهد بود.زيرابخاطر پسماني پرداخت کمک هاي وعده شده واضح است،که اين پول براي آينده کافي نخواهد بود.

از سال 2012 تا به 2017 سالانه کمبودي 340 ميليارد دالر وجود خواهد داشت.فرانسه و بريتانيا مشترکاً با 60 کشور ديگر پيشنهاد کرده اند،که يک ماليۀ بين المللي بالاي تجارت اسعار وضع گردد.عايد اين ماليات ميتواند تابه 35 ميليارد دالر امريکايي در سال باشد.

کريستينا بيرگمان/ حسين انوش

ويراستار : رسول رحيم