بامیان؛ کورس سوادآموزی در زمانی که دختران از مکتب محرومند
۱۴۰۰ بهمن ۱, جمعه
ده‌ها نفر از زنان بالغ و دخترانی که از مکتب باز مانده اند، در مساجد و خانه‌های شخصی در ولسوالی یکاولنگ نمبر ۲ ولایت بامیان مصروف سوادآموزی اند.
در مجموع پنج کورس سوادآموزی برای زنان در این ولسوالی از سوی ابتکار شخصی «سازمان اجتماعی انسجام جوانان» راه اندازی شده است که بیش از ۲۰۰ زن و دختر به شمول بیجاشدگان داخلی در آن‌ها مصروف سوادآموزی اند، در حالی که مکاتب متوسطه و لیسه به روی دختران این ولایت مسدود است.
مبین شریفی، رئیس این سازمان، هدف از راه اندازی این کورس‌های سوادآموزی را حمایت از نظام آموزشی، حقوق زنان و آشنایی زنان و دختران با خواندن و نوشتن می‌داند.
او به دویچه وله گفت: «یک و نیم ماه می‌شود که پنج کورس سوادآموزی را در مناطق دوردست یکاولنگ ایجاد کردیم و برای هر کورس دو استاد رضاکار استخدام نمودیم. حق العضویت اعضای سازمان را به مصارف این کورس‌ها اختصاص دادیم.»
به گفته مبین، ۲۱۰ نفر عضو این سازمان جوانان می‌باشند که هر عضو ماهانه مبلغ ۵۰ افغانی حق عضویت می‌دهند و از این پول برای شاگردان این کورس‌ها کتاب، قرطاسیه و قلم خریداری شده است.
بعد از تصرف قدرت توسط طالبان در نیمه ماه آگست سال گذشته، دختران دوره متوسطه و لیسه در بسیاری ولایت‌های افغانستان از آموزش محروم اند. طالبان گفته اند که بعد از تدوین طرح مورد نظر شان، آموزش دختران «مطابق اصول شرعی» شروع می‌شود.
این کورس‌های سوادآموزی یک فرصت مناسب به خصوص برای زنانی است که به خاطر جنگ و ناامنی از ولایت‌های سرپل، دایکندی، غور و ولسوالی‌های ورس و پنجاب بامیان به ولسوالی یکاولنگ آواره شده اند.
مریم غلامی، خانم ۲۵ ساله‌ای که از ولسوالی بلخاب ولایت سرپل بیجاشده و در یکاولنگ به سر می‌برد، گفت از وقتی که به این کورس می‌رود اندکی خواندن و نوشتن یاد گرفته است.
غلامی افزود: «یک و نیم ماه شده که درس‌های ما شروع شده و برای ما کتاب، کتابچه و قلم توزیع کردند. درس‌های دری و ریاضی را کم کم یاد گرفتیم و حروف قرآنکریم را تشخیص می‌دهم.»
فعلاً هر دوره این کورس‌های سوادآموزی برای شش ماه در نظر گرفته شده و در مناطق دهن مرغی، سر مرغی، کجی مرغی، سر سیاه دره و دوکشاه قدم راه اندازی شده است. ۱۰ خانم نوجوان تعلیم دیده به شکل رضاکارانه به این خانم‌ها درس می‌دهند.
سهیلا رضایی، یکی از استادان این کورس سوادآموزی که از انستیتوت تربیه معلم بامیان فارغ شده است، می‌گوید به یکی از آرزوهای خود رسیده است که حالا برای جامعه به شکل افتخاری خدمت می‌کند.
رضایی افزود: «ما جوان‌ها جمع شدیم و گفتیم که به مناطق خود کمک و خدمت کنیم. من ۴۵ شاگرد دارم که همه شان دختران و زنان بی‌سواد اند و از ساعت ۱ الی ۳ پس از چاشت مضامین ریاضی، دری و قرآنکریم را درس می‌دهم.»
اعضای این سازمان جوانان برای این که رضایت طالبان را کسب کنند، به ولسوالی مراجعه کرده و درخواست کمک کرده اند. آن‌ها می‌گویند که طالبان هرچند به صورت رسمی به آن‌ها جواز برگزاری این کورس‌ها را ندادند، اما در عمل مانع آن‌ها نیز نشده اند.
ناصر محمدی، ولسوال طالبان در یکاولنگ نمبر ۲ به دویچه وله گفت که حضور زنان در تمام بخش‌های این ولسوالی پررنگ است و در حدود ۳۰ درصد شاگردان مدارس دینی را زنان تشکل می‌دهند.
ولسوال طالبان در یکاولنگ نمبر ۲ افزود: «در مدارس سبزدره، سولیج و دره چاشت حضور زنان پررنگ است و خانم‌ها علاقه دارند که درس بخوانند و درس‌های خوب هم می‌خوانند.»
ولسوالی یکاولنگ نمبر ۲ تازه تاسیس می‌باشد و در سال ۱۳۹۵ خورشیدی افتتاح شد. این ولسوالی یکی از مناطق دوردست بامیان است که باشنده‌های آن اغلباً فقیر اند.