1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

بانوی افغان از قایق های پناهجویان در یونان کیف می‌دوزد

۱۳۹۸ خرداد ۱۷, جمعه

فریبا امینی از قایق های بادی پناهجویان در یونان کیف و دستکول می‌دوزد. هرچند این پناهجو درآمدی خوب دارد، اما با دیدن پارچه های قایق ها، به یاد پناهجویانی می افتد که در مسیر رسیدن به اروپا سختی کشیده و یا جان باخته اند.

https://p.dw.com/p/3K2m5
Griechenland Designer Fariba Amini, Flüchtling aus Afghanistan
فریبا امینی در حال دوختن کیفعکس: Reuters/A. Konstantinidis

این خانم افغان که بر روی یک چرخ خیاطی خم شده، مشغول دوختن جدیدترین طرح اش است. او برای تولید کیف و دستکول، از یک قایق لاستیکی استفاده می کند که مشابه قایق هایی است که پناهجویان را به یونان انتقال می‌دهند.

این زن افغان درسال ۲۰۱۶ به یونان فرار کرده بود و در آن زمان اسنادی به همراه نداشت. حالا کیف و زیورآلات می‌سازد و در بازار به فروش می‌رساند.

فریبا که ۳۱ سال دارد خوشحال است که از این طریق می‌تواند درآمد قناعت بخشی را به دست آورد، اما گفت: «با دیدن این کیف ها یاد روزهایی می افتم که به یونان رسیدم و این دستبندها مرا به یاد روزهای زندگی ام در کمپ می‌اندازد. روزهای بدی بودند.» 

این پناهجو از مطرح ترین سمبول بحران مهاجرت در اروپا، یعنی قایق و واسکت های نجات استفاده می‌کند؛ آنچه که زمانی در سواحل یونان به گونه چشمگیر پراکنده شده بودند. 

درحالی که صحبت می‌کرد، نوار متر اندازه گیری بر دور گردنش آویزان بود و صدای چرخ خیاطی در فضا طنین انداخته بود، فریبا ادامه داد: «کار خیاطی مثل مرهمی بود بر روح و روانم. با این کار آرامش پیدا کردم.»

فریبا و پناهجویان دیگری که به طراحی مشغول هستند، در زیرزمینی یک محله آتن کار می‌کنند. در این محل، تکه های سیاه و خاکستری قایق های بادی، واسکت های سرخ نجات و انبوهی از تسمه ها انباشته شده است.

دیوار نارنجی این زیر زمینی با (نمونه هایی از) کارهای فریبا پوشانده شده است: کوله پشتی شیک سیاه رنگ، کیف هایی که از آن ها به نام کیف های پیام آوران یاد می‌شود. دستبندهایی که از نخ های رنگارنگ درست شده نیز بر روی یک میز چیده شده اند. امینی گفت: «من خودم با قایق به این جا آمده ام و اگر این را در نظر بگیریم، از آن زمان تا به حال پیشرفت کرده ام و حالا واقعا احساس خوبی دارم.» وی افزود: «من می‌خواهم به مهاجران دیگر نشان دهم که می‌شود از پیش پاافتاده ترین اشیا، چیزهایی ساخت که قابل استفاده باشند.»

دشواری های مهاجران در کمپ موریای یونان

زمانی که فریبا پنج ساله بود، برادرش را در جنگ داخلی افغانستان از دست داد. خانواده اش مجبور شد پس از چندین سال این کشور را ترک کند. این خانواده در سال ۲۰۱۶ یک سفر کوتاه اما خطرناک را از ترکیه به یونان و با عبور از بحر انجام داد و سرانجام در یک کمپ مؤقت واقع در میدان هوایی پیشین آتن مسکن گزین شدند.

هزاران تن در محوطه این میدان هوایی خیمه برافراشته بودند و باید با مقدار اندکی غذا کنار می‌آمدند. افزون بر آن، خشونت به مساله ای روزمره و گسترده در این کمپ تبدیل شده بود.

فریبا برای این که بتواند به زندگی اش سروسامانی بدهد با تماشای ویدیوهای یوتیوب چگونگی دوخت طرح های پیچیده را آموخت. مدت زیادی طول نکشید که او فروش این طرح ها را در بازارها و به دوستان آغاز کرد. او گفت: «من احساس می‌کردم که قدرتمند هستم، چون یک وسیله معمولی را به کیف تبدیل می‌کنم و از این راه درآمد دارم. من این کار را با دستان خودم انجام می‌دهم و به آن افتخار می‌کنم.»

فریبا با کمک شوهرش که یک طراح افغان است و باهم در کورس های زبان یونانی آشنا شده اند، برای یک سازمان کوچک آلمانی که از پناهجویان حمایت می‌کند، کیف می دوزند و زیورآلات می‌سازد. وی افزون بر آن، تولیدات خود را بازار آنلاین نیز به فروش می‌رساند.

والدین و خواهر فریبا امینی به آلمان مهاجرت کرده اند. این خانم افغان با دریافت حق پناهندگی در یونان تلاش می کند که با پیشبرد این شغل جدید روی پای خودش ایستاده شود.

این بانوی جوان با استفاده از یک برنامه آموزشی که از سوی کمیته بین المللی خیریه "نجات" حمایت می‌شود، مبلغ اندکی برای حمایت از کارش دریافت می‌کند.

فریبا در کارش موفق است، او گفت: «برخی اوقات من به یاد آن هایی می‌افتم که در بحر غرق شده اند و دیگر با ما نیستند. این لحظات خیلی به من سخت می گذرند.»

براساس تازه ترین آمار ارائه شده از سوی سازمان بین المللی مهاجرت، تنها از آغاز سال جاری میلادی تاکنون ۵۱۹ پناهجو فقط در بحیره مدیترانه جان باخته اند. 

گزارش؛ اینفومایگرنت