با این ده پیشنهاد از محدودیت‌های کرونایی سود ببریم

چه بخواهیم یا نخواهیم، محدودیت‌های کرونایی مدتی به همین منوال باقی خواهد ماند. خشم و نگرانی متداوم در تغییر این وضعیت کمکی نمی‌کند. مهم این است که مثبت فکر کنیم و کارهای مثبت انجام دهیم؛ مانند صحبت صمیمانه با دوستی، یک خبر خوش و یا کاری که به خوبی انجام یافته است. مثبت فکر کردن زندگی را به هر صورت ساده‌تر می‌سازد.

کرونا بر تمام ابعاد زندگی سایه افگنده است. اگر اخبار را می خوانیم یا می شنویم، اگر با کسی صحبت می کنیم، سایه نامرئی این ویروس در همه جا وجود دارد. کمی از این همه خبرها، صفحات اجتماعی و رسانه‌ها باید فاصله گرفت. از صحبت با کسانی که زیاد منفی‌نگر هستند، دوری باید کرد. با آنهایی باید نزدیک‌تر شد که فضای دیگری ایجاد می‌کنند، افرادی که بتوانیم با آن‌ها بخندیم و شاد باشیم.

اکثراً دنبال یک امکان دیگر و یک لحظه دیگر برای لذت بردن هستیم. اما به آنچه داریم کمتر فکر می‌کنیم. شاید همین حال خوشبخت تر از آنی هستیم که فکر می‌کنیم. این را فقط زمانی متوجه می شویم که آگاهانه زندگی کنیم. اگر محدودیت های کنونی را به عنوان شانس ببینیم، می توانیم درک کنیم که چقدر وقت داریم و می توانیم از آن به خوبی استفاده کنیم.  

پاندمی کرونا زندگی ما را از بنیاد تغییر داده است. بسیاری مسایل مثل گذشته نیست. در گذشته چقدر از نداشتن زمان کافی ناراحت بودیم و آرزو می کردیم که کمی بیشتر وقت داشته باشیم. اما بدون روال عادی روزمره هم زندگی مشکل است. اگر برای هرکاری به شمول زمان بیدار شدن از خواب، غذا خوردن و یا هم رفتن به خرید مطابق روال معمول عمل نکینم، رشته زندگی از دست ما خطا خواهد خورد.

در اوضاع عادی همه ما بیشتر از اکنون تحرک داشتیم. بیشتر راه می رفتیم، از پله ها بالا و پایین می‌شدیم و حداقل به خرید می رفتیم. اکنون در زمان محدودیت‌های کرونایی، این فعالیت‌ها دیگر وجود ندارند. اما نبود تحرک برای صحت و روان ما خوب نیست. این مسأله تنها برای ورزشکاران حیاتی نیست؛ بلکه برای ما هم مهم است. اصل مهم این است که باید تنبلی نکنیم.

از بهار و نسیم بهاری لذت ببریم. پس باید با لباس مناسب لحظاتی بیرون برویم. تحرک در هوای آزاد روحیه انسان را شاد می سازد، خستگی و نگرانی را رفع می کند؛ زیرا با تحرک میزان هورمون کورتیزول در خون کاهش می‌یابد و قدرت تمرکز انسان بالا می رود.

خود را با چپس و شیرینی عادت ندهیم، بلکه بیشتر از میوه و سبزیجات استفاده کنیم. با روشن کردن شمع یا صدای موسیقی برای خود فضای خاصی خلق کنیم. برای خلق کردن یک فضای ملایم و آرام برای فرار از این وضعیت نیاز به چیزهای زیادی نمی رود.

روان ما نیاز به تنوع و هیجان دارد، پس برای خود زمینه های هیجان انگیزی را خلق کنیم. مثلاً با یک آشپزی غیر معمول، با یک پارچه موسیقی و یا دیدن یک فیلم و سریالی خود را به سمت افکار دیگری سوق بدهیم.

با آغاز بهار این حس نیز در ما زنده می شود که خانه تکانی کنیم و دور و بر خود را تغییر بدهیم. این پاک کاری مثل تزکیه نفس و روان است و خستگی را رفع می کند. مخصوصاً چیزهای اضافی را دور بریزیم. می دانید که اکثر اروپایی ها به صورت متوسط تا ۱۰ هزار قلم از اجناسی دارند که از اکثر آن استفاده نمی کنند؛ شاید هم از تنبلی آنها را دور نمی ریزند. پس دور بریزید.

سرانجام، با این محدودیت ها زمانی را که آرزویش را داشتیم، اکنون در اختیار داریم. پس به مصروفیت های تفننی شروع کنیم و یا زبان دیگری را بیاموزیم. نقاشی کنیم و یا هم موسیقی یاد بگیریم. یا هم در فعالیت های اجتماعی سهم گرفته به اطفال و کهن سالان کمک کنیم. حالا زمان آن رسیده است که چیز نوی را آغاز کنیم.