بحث روي رسانه ها، ترغيب صلح وجلوگيري ازمنازعه درهمايش جهاني رسانه هاي دويچه وله

حدود 800 نماينده از 84 کشورجهان برای شرکت درهمايش جهاني رسانه هاي دويچه وله ثبت نام کرده اند. اين همايش ازتاريخ 2- 4 ماه جون درمرکزکنفرانسهاي جهاني شهربن برگزارمي شود. اين کنفرانس بين المللي زيرعنوان " رسانه ها ، ترغيب صلح و جلوگيري ازمنازعه " دايرمي گردد. درجمله شرکت کنندگان اين کنفرانس 170 خبرنگار از مناطق بحران زده اي مانند برما ، چين ، سودان ، زيمبابوي، همچنان افغانستان وايران ، ازبکستان واسراييل شرکت ورزيده اند.به صورت خاص شمار زياد خبرنگاران ازافريقا دراين کنفرانس بين المللي شرکت دارند وافريقا يک موضوع اصلي را درمباحثات همايش جهاني رسانه ها تشکيل مي دهد.

اريک بيترمان، رئيس دويچه وله صداي المان عامل برگزاري اين کنفرانس بين المللي را افزايش روزافزون فشار برگزارشدهي آزاد دربسياري نقاط جهان خواند. فرستنده هاي خارجي ايالات متحده امريکا ، بريتانيا ، فرانسه وهالند نيز اين مشکلات را تجربه کرده اند. بيترمان گفته است:

" ازآنجايي که ما صداي آزادي مي باشيم ، قدرتمندان نظامي ويا نظامهاي دولتي اي که به سيستم يک حزبي اداره مي شوند ، ما را فرستنده هاي تبليغاتي خارجي خوانده و محرک منازعات مي پندارند". به طور مثال وي به چين اشارت کرد که درآنجا گزارش دهي درموردمنازعه تبت وواکنش آلمانيها دراين مورد نامطلوب شمرده مي شود. به گفته بيترمان "اين امر مانند گذشته ها به سانسورمنجر شده وصفحات اون لاين را سفيد مي سازند".برخي اوقات گزارشهايي تحريک آميز تلقي مي گردند. به طورمثال " مضموني درمورد ترازنامه مثبت کنفرانس مطبوعاتي يک خانم مالک شرکت ؛ براي برخي ملاها درايران نامطبوع مي باشد وهمراه با آن هرگاه تصويري هم انتقال داده شود، به نظرآنها مناسب نمي خورد."

بيترمان افزوده است که دويچه وله ازطريق تلويزيون وراديو وانترنت به 30 زبان دنيا نشرات دارد . ازنظربيترمان همايش جهاني رسانه ها هم با منازعاتي سروکارداردارد که رسانه ها با آنها درگيرند وهم بانقشي که رسانه درمنازعات مي توانند داشته باشندارتباط دارد. به عقيده بيترمان " رسانه ها مي توانند منازعات را داغتربسازند ويا آرامترترگردانند ولي نمي توانند ازبين ببرند".بيترمان به طورمثال از توفان گردباد برما تذکرداد که " مانند ساير رسانه هاي بين المللي، دربرنامه هاي مان اطلاع مي دهيم که چگونه رژيم حاکم برما ، مردم آنجا را درچنين فاجعه اي قرارداد".

دراين ميان خانم شيرين عبادي برنده جايزه صلح نوبل نيزدرجلسه افتتاحيه همايش جهاني رسانه ها دربن ، ازمحدوديت آزادي مطبوعات درايران انتقاد کرد. وي اذعان داشت که انديشه هاي مخالف مانند انديشه هاي فمينستي ، نهيليستي و انديشه هاي علماني ( سکولار) درايران امکان اشاعه وانتشار ندارند.وي خاطر نشان نمود که شمار زياد نويسندگان وتدوين کنندگان بلوگهاي انترنتي درايران زنداني مي باشند. آزادي مطبوعات مانند گذشته درايران درمعرض تهديد قراردارد و اخيراً حتا براي انتشار جريان محاکمات ديگرانديشان نيز مانع خلق مي شود. عبادي درعين زمان ازمحدوديت آزادي مطبوعات درکشورهاي غربي انتقاد نمود . او گفته که درايالات متحده امريکا پنج شرکت بزرگ رسانه اي تصميم مي گيرند که چه انتشار بيابد وچه انتشار نيابد. اين خود يک نوع سانسورپوشيده را نشان مي دهد.

خانم عبادي ازعدم تساوي براي دسترسي به اطلاعات انتقاد نمود. وي گفت درحاليکه دراروپا هردونفر مي توانند يک کامپيوترداشته باشند ، درانگولا صرف براي 3000 نفريک کامپيوترمي رسد.

بيترمان گفت که دردنياي جهاني شده ديگرکمترمنازعه محلي اي وجود دارد. چنانکه ترسيم کاريکاتور حضرت محمد پيامبراسلام دردنمارک موجب واکنشهاي درسايرکشورهاي جهان مانند ليبيا ونايجريا گرديد. ازاينرو رسانه ها يک نقش حساس دربرابرچالشهاي ناشي ازجهاني شدن براي تامين صلح دارند.