بزرگداشت از سالروز عقد پيمان وحدت دو آلمان

گرچه انگلا مرکل در مذاکرات براي وحدت دو آلمان مستقيما دخيل نبود، اما او در آن زمان مسووليت تبليغ و تفسير اين سند تاريخي را به عهده داشت، زيرا مرکل در سال 1990 معاون سخنگوي حکومت آلمان دموکراتيک بود. مرکل روز سه شنبه در مراسم گراميداشت از اين پيمان در برلين گفت که او در آن زمان چيز هاي زيادي را در مورد جمهوري فدرالي وقت آلمان آموخته بود.

"بهبود آني را نبايد انتظار داشت و چيزهاي زيادي به وقت نياز دارند. اقتصاد چند دههاي و رهبري شده کمونيستي و پيامدهاي آن را نميتوان يک شبه اصلاح کرد. اما هر کسي ميداند که اکنون شانسي براي بهتر ساختن زندگي خود دارد. مردم بايد از همه امکانات قانوني که در اختيار دارند، استفاده کنند، در غير آن ثمري نخواهد داشت."

در سال 1990، که دو آلمان باهم يکجا شدند، لوتار ده ميزيه آمر انگلا مرکل بود. او که آخرين نخست وزير آلمان دموکراتيک بود، در مجموع پيمان وحدت را تا اکنون موفقيت بار خواند. او گفت طبعا در آن وقت سوالهاي مهمي وجود داشتند که شديدا مورد اختلاف بودند. به قول ده ميزيه يکي از اين سوالها انتقال پايتخت و مقر حکومت از بن به برلين بوده است. او علاوه کرد که خودش طرفدار تعيين پايتخت همزمان با عقد پيمان وحدت بوده است. اما ده ميزيه، به گفته خودش، در برابر ترديدهاي هيات آلمان غربي نتوانست مفکوره خود را به کرسي بنشاند.

اين مساله بعدا در تابستان سال 1991 در پارلمان آلمان در بن به رايگيري گذاشته شد. همان بود که پارلمان با اکثريت نسبي تصميم گرفت که حکومت و پارلمان از بن به برلين انتقال داده شود. با آنهم اين نقل مکان برخلاف پلان در آستانه هزاره سوم صورت گرفت.

ده ميزيه در محفل روز سه شنبه در کاخ وليعهد، جايي که بيست سال پيش پيمان وحدت دو آلمان به امضا رسيده بود، گفت:" سوالهاي زيادي وجود داشتند که شديدا مورد اختلاف بودند. اما پس از 40 سال زندگي جداگانه، نظم اجتماعي و نظام حقوقي جداگانه، هنوز هم چيزهايي وجود دارند که به مشکل قابل حل اند و يا اصلا حل شدني نيستند".

رييس هيات مذاکرهکننده آلمان فدرال در آن زمان ولفگنگ شويبله وزير داخله پيشين بود. او هم در سخنراني خود پيشرفت مشترک دو آلمان پس از وحدت را در مجموع مثبت ارزيابي کرد.

مارسل فورستاناو/ صفي الله ابراهيم خيل

ويراستار: فرهمند