تبصره: تأمل و تعمق در مورد افغانستان

چنین به نظر می‌رسد که به سه حمله بزرگ در کابل نیاز بود تا اخراج پناهجویان رد شده افغان متوقف شود، آن‌هم به صورت موقتی. در جولای ۲۰۱۶ میلادی ۸۰ نفر در حمله بر یک تظاهرات صلح آمیز کشته شدند، در ماه مارچ افراد مسلح بر شفاخانه نظامی در مرکز شهر حمله برده و با شلیک‌های بی‌تفکیک بر مریضان و داکتران ۴۹ تن را کشتند. همین مانده بود که حمله‌ای سفارت آلمان را شدیداَ آسیب بزند و ۹۰ نفر را در پیش دروازه‌اش به قتل برساند تا حکومت آلمان فدرال به این نتیجه برسد که اخراج پناهجویان افغان را متوقف کند.

فعلاَ پرواز پناهجویان اخراجی که برای شب اول جون برنامه ریزی شده بود، «به دلایل سازمانی» لغو شده است. گفته شده است که کارمندان سفارت آلمان در کابل به دلیل آسیب‌هایی که به این سفارت وارد شده است، مصروف کارهای ضروری‌تر اند. این توجیه باورکردنی است، اما سوالی که پیش می‌آید این است که چرا هواپیمای چارتر پناهجویان اخراجی به سمت مزارشریف در شمال افغانستان تغییر مسیر داده نشد که مقر اردوی فدرال آلمان است و همچنین به عنوان «منطقه امن» شناخته می‌شود. در آنجا قونسلگری آلمان، که در ماه نوامبر هدف حمله قرار گرفته بود، قابلیت این را دارد که در این زمینه فعالیت می‌کرد.

اعتراف به ناکامی

لغو پرواز گروهی از پناهجویان افغان در آخرین ساعات به هر دلیلی که بوده باشد، این فرصت به شدت مورد نیاز را برای حکومت آلمان فدرال فراهم می‌سازد که سیاست پناهندگی خود را یک بار دیگر دقیقاَ مورد بازبینی قرار دهد. بی‌شمارند اخبار و ارزیابی‌های راجع به این که افغانستان چه اندازه ناامن‌تر شده است، فرقی نمی‌کند این ارزیابی‌ها چه از سوی کارشناسان مراکز تحقیقاتی باشد یا سازمان‌های حقوق بشری. بررسی صادقانه، مشرح و بدون نتایج از پیش فرض شده از وضعیت افغانستان که به صورت باز مورد گفتگو قرار بگیرد، باید خیلی پیشتر صورت می‌گرفت. از جانب حکومت ظاهراَ تلاش می‌‌شود با انگیزه سیاسی وضعیت توجیه پذیر توصیف گردد. هیچ کسی نمی‌خواهد فرد اول باشد تا اعتراف کند که برای پروژه بزرگ «ثبات افغانستان» مبالغ زیاد پول، تلاش‌ها و زندگی‌های انسانی هزینه شد که دست‌‌آوردهای آن روز به روز ضایع می‌شوند.

فرصت این که در بحث روی افغانستان صداقت بیشتر به خرج داده شود امروز بیش از هر زمان دیگر مهیا است. چهار ماه قبل حزب انگلا مرکل با سراسیمگی به انتخابات خزان امسال پرداخت. این ترس وجود داشت که اگر احزاب اتحادی دموکرات مسیحی مرکل (سی دی یو) و سوسیال مسیحی (سی اس یو) در مساله مهاجران موضع روشن خود در اخراج‌ها را نشان ندهند، بخشی از آرای شان به نفع حزب دست راستی «بدیل برای آلمان» (آ اف دی) به صندوق خواهد ریخت. در این میان، این حزب دست راستی از تجزیه درونی رنج می‌برد، چنانچه حزب مرکل در انتخابات سه ایالت به مراتب قوی‌تر شده است. و اتحاد تدریجی اروپا در برابر رئیس جمهور غیرقابل پیش‌بینی ایالات متحده امریکا جای سیاست پناهندگی به عنوان ماشین اصلی مبارزات انتخاباتی را گرفته است.

نیاز به اقدام در آلمان

در آلمان نیز مسایل زیادی وجود دارند که تجزیه و تحلیل شده و در نهایت به صورت نظام‌مند مورد بررسی قرار گیرند. واضح شده است که مشکلات بزرگی در روند رسیدگی به تقاضاهای پناهندگی وجود داشته است. علاوه بر این، جنگجویان مظنون سابق طالبان خود را در میان مهاجران جا زده اند که فعلاَ اخراج نمی‌شوند چونکه قرار است محاکمه شوند. پناهجویان دیگر مجبور می‌شوند که به هدف کابل داخل طیاره بنشینند.

باید تامل صورت گیرد که آلمان واقعاَ حاضر به چه تلاش‌هایی است که یکجا با جامعه بین‌المللی روی دست گیرد تا افغانستان به صورت واقعی یک کشور امن گردد. در غیر آن، همواره آوارگان دروازه مان را خواهند زد، آوارگانی که در جریان ۱۵ سال ماموریت در افغانستان آن‌ها را به دموکراسی و آزادی تشویق کرده ایم؛ آزادی و دموکراسی‌ای که آن‌ها در افغانستان نمی‌یابند. ما قسماَ عامل فرار آوارگانی هستیم که امروز خود را به آلمان می‌رسانند. و دقیقاَ از همین‌جاست که ما نیز مسئولیت داریم.

اگر نظری دارید می‌توانید در زیر این تبصره با ما و خوانندگان ما شریک سازید!