تحقیق: ۴۰ درصد افغان‌ها در مورد روند صلح نگرانی دارند

این تحقیق تحت عنوان «آواز مردم در فرایند صلح افغانستان با گروه طالبان» توسط بنیاد آلمانی فریدریش ایبرت و گروه پالیسی افغانستان از طریق مصاحبه با ۶۰۰ تن از اقشار مختلف جامعه در ولایت‌های بلخ، بامیان، قندهار، کنر، ننگرهار و هرات صورت گرفته است.

در این تحقیق سوالاتی در خصوص صلح و توسعه اقتصادی، صلح و همسایگان، صلح و همدیگرپذیری، صلح و امنیت، صلح و معارف و صلح و عدالت، از مصاحبه شوندگان پرسیده شده است.

محمد فهیم هاشمی، هماهنگ کننده گروه پالیسی افغانستان و رئیس اتحادیه ملی ژورنالیستان گفت در پاسخ به این که آیا در مورد گفتگوهای جاری صلح خوشبین هستید، ۶۰ درصد مصاحبه شوندگان موافقت نشان داده و ۴۰ درصد دیگر نگرانی اندک خود را ابراز داشته اند.

او گفت که در بخش «عدالت برای همه افغان‌ها»، بیشتر مصاحبه شوندگان گفته اند که حقوق و ارزش‌های شهروندی نباید قربانی مذاکرات و تامین صلح گردد و همه طرف‌های مذاکره باید به تامین و ترویج حقوق و ارزش‌های شهروندی از جمله عدالت پابند باشند.

او گفت که مصاحبه شوندگان روی طرح توسعه اقتصادی متعادل در سراسر کشور به دور از سلیقه‌های سیاسی، قومی و منطقه یی تاکید کرده اند.

هاشمی بیان داشت که مصاحبه شوندگان در بخش کاهش بحران از طریق آموزش و پرورش، گفته اند که در حال حاضر مدارس دینی به ارائه تعلیمات دینی می‌پردازند، در حالی که تمامی کودکان باید در مراحل ابتدایی به تعلیمات عمومی دسترسی داشته باشند و تعلیمات دینی مانند سایر تعلیمات اختصاصی در مراحل بالاتر تحصیلی ارائه شوند.

رئیس گروه پالیسی افغانستان تاکید کرد: «اشتراک کنندگان این نظرسنجی در بخش رفع ناامنی و خشونت، خواستار آتش بس میان دولت و طالبان پیش از هرگونه توافق صلح شده اند.»

لیلا جعفری، رئیس انسجام نهادهای جامعه مدنی وزارت دولت در امور صلح در این نشست گفت: «با بیان این که وزارت دولت در امور صلح تسهیل کننده پروسه صلح است، صلح به تنهایی به وجود نمی‌آید و ما نمی‌توانیم به تنهایی در رسیدن به صلح موفق شویم.»

سیما سمر، نماینده ویژه رئیس جمهور و وزیر دولت در امور حقوق بشر و روابط بین الملل، با انتقاد از این که رنج‌های آسیب‌دیدگان قربانیان جنگ التیام نیافته است، گفت با آن که اکثریت مردم افغانستان خواستار تامین صلح اند اما از بین بردن فقر نیز باید مورد توجه قرار گیرد. او تاکید کرد تا زمانی که مردم به کار و انکشاف دست نیابند، زمینه برای تداوم جنگ مساعد است.