ترس از بيجا شدن هزاران نفر درآستانه حمله به قندهار

ميراحمد يکي ازباشندگان شهر قندهار تصميم دارد اين شهر را ترک بگويد. او به نماينده ايرين گفته است: " من مي خواهم خانواده ام را ازجنگ محفوظ نگهدارم. برايم مهم نيست که زندگي درپاکستان چقدر مشکل است".

توريالي ويسا، والي قندهار مي گويد: براي 5000 خانواده مواد امدادي خوارکه وغير خوراکه تهيه شده است، اما کمپي درکارنيست. ويسا مي افزايد:

«حکومت تصميم گرفته است که براي بيجا شدگان داخلي کمپي برپا نشود، زيرا مردم ازهرجا به آنجا رجوع مي کنند وبعد ازعمليات نظامي بستن اين کمپ آسان نخواهدبود».

مقامات حکومتي مي گويند که بيجا شدن داخلي براثرجنگ يک پديده موقتي است وبيجا شدگا ن مي توانند توسط دوستان وخويشان شان درشهرقندهار وديگرجاها پذيرفته شوند.

معافيت ازمجازات

ازجمله 17 ولسوالي قندهار، حکومت رسماً در 4 ولسوالي آن يا کنترولي ندارد ويا کنترولش بسيارضعيف است. مردم مي گويند طالبان درهرجا حضور دارند و اقتدارواقعي دردست آنها است.

طالبان يک استراتژي کشتن وترساندن را دنبال مي کنند که اين امر مانع همکاري مردم با حکومت مي شود. چنانکه به تاريخ 24 ام فبروري آنها عبدالمجيد بابي، رييس امور فرهنگي قندهار، را کشتند.

رازقه نظامي که يک خانم معلم است مي گويد:

« طالبان شوهر مرا که افسرپليس بود کشتند ومرا به دليل شغلم تهديد مي کنند».

اهداف حمله ناتو برقندهار

پاول سکات ، سخنگوي ناتو درجنوب افغانستان، به «ايرين» درمورد اهداف حمله ناتو به قندهار گفته است:

« هدف عمده اين حمله تامين اقتدارجمهوري اسلامي افغانستان وتوسعه حکومتداري، انکشاف ، ثبات وآزادي رفت وآمد براي افغان هايي است که در درون ويا اطراف شهرقندهار زندگي مي کنند».

اوگفته است :عمليات قندهار ازعملياتي که درمارجه صورت گرفت فرق دارد ودرآن « روز آغاز» حمله وجود ندارد.

همچنان گفته شده است که ممانعت ازفساد اداري ورشوتخواري وحکومتداري بد دراين لشکرکشي نقش مهم دارند. چنانکه درياسالار مايک مولن لوي درستيز يا رييس ستاد مشترک ارتش ايالات متحده امريکا به تاريخ 30 ام مارچ گفته است:

«ما درقندهار موفق شده نمي توانيم هرگاه نتوانيم فساد اداري گسترده درآنجا را ازبين ببريم».

خرابي وضع امنيتي

دفترهماهنگي امور بشري ملل متحد درافغانستان گفته است که دبيرکل سازمان ملل متحد طرحي را دايربراعلام " مرحله چهارم" امنيتي درجنوب افغانستان تاييد کرده است. براساس اين مرحله بندي شماري ازکارمندان بين المللي درقندهار وترينکوت در درون خانه هاي شان مي مانند. کارمندان بين المللي درهلمند، زابل ونيمروز حضورنمي داشته باشند.

اين تصميم ملل متحد توسط بسياري سازمان هاي غيردولتي ( ان.جي.او) مورد انتقاد قرار گرفته است. شاخه محلي« ديده بان حقوق» ضمن انتقاد ازاين اقدام ملل متحد گفته است:« ملل متحد بايد اطلاعات معتبر ازناتو وحکومت افغانستان درمورد موقعيت، درجه شدت ودوام عمليات ضد شورشگري بزرگ به دست آورد. اين کار براي تدوين يک برنامه ريزي جهت پاسخگويي مناسب به نيازهاي مردم کمک مي کند».

ويل حاج ابراهيم، رييس اداره هماهنگ سازي امور بشري ملل متحد درافغانستان گفته است: ملل متحد کاملاً ازجنوب افغانستان بيرون نشده است، بلکه براي فعاليت هاي بشردوستانه اولويت قايل شده است.

کميته بين المللي صليب سرخ که ازطريق چندين ساختارصحي محلي به آسيب ديدگان جنگ کمک مي کند، گفته است که عملياتش را درولايت قندهار توسعه داده است.

بيجان فريدريک فرنودي، سخنگوي صليب سرخ، درکابل گفته است:

«کميته بين المللي صليب سرخ درتماس دايمي با مقامات افغانستان به شمول قندهار بوده وآماده است عرضه ءکمک هاي بشري اش را دررابطه به نيازهايي که درآنجا به وجود مي آيند، انطباق دهد».

ايرين / رسول رحيم

ويراستار: سيدروح الله ياسر