تشديد بحران در زيمبابوی

دراين ميان مورگان تسوانگيرای، رهبر حزب مخالف حکومت به روز گذشته اعلام نموده است که او و هواخواهانش ديگر حاضر نيستند تا در دور دوم انتخابات شرکت کنند.

قرار بود تا دور جديد انتخابات در جريان هفته روان برگزار گردد. تصميم به برگزاری دور جديد انتخابات به دليل نپذيرفتن نتايج رای دهی قبلی صورت گرفته است. اما حالا تسوانگرای رهبر حزب مخالف، با متهم نمودن حکومت به حملات خشونت آميز عليه طرفداران حزبش، از عدم شرکتش در انتخابات خبر داده است. او طی کنفرانس مطبوعاتی در حراره پايتخت زيمبابوی گفته است: "ما تلاش زياد به خرج داديم تا به روند دمکراسی و تحولات سازنده به کشورمان خدمت نماييم. اما حکومت بر حال به هيچ صورت خواهان تقسيم قدرت نمی باشد. از آغاز انتخابات تا به حال ده ها تن از طرفداران مارا به قتل رسانيده، دهها هزار انسان را زخمی ساخته و دست کم بيست هزار ديگر را مجبور به ترک مناطق شان نموده است. "

تسوانگيرای در ضمن افزوده است که باند های مسلح طرفدار رئيس جمهور در حالی دست به چنين جنايات ميزنند که پليس رسمی کشور به حيث تماشا کننده در کنار آنها ايستاده است.

البته اين تنها رهبر حزب مخالف حکومت نيست که از خرابی اوضاع امنيتی و کشتار افراد ملکی در کشورش شکايت دارد. بنابر گزارش جديد سازمان عفو بين المللی، ai، تنها طی دو روز گذشته بيشتر از 12 تن از هواخواهان حزب مخالف حکومت مورد شکنجه قرار گرفته و به قتل رسانيده شده اند. مورگان تسوانگيرای گفته است که او به خاطر اينکه هواخواهانش را از اين بيشتر به خطر نيانداخته باشد، از تلاش برای کسب مقام رياست جمهوری دست ميکشد.

کشور های همسايه زيمبابوی و حکومت های مهم جهان در واکنش به انکشاف اوضاع در حراره از رابرت موگابه رئيس جمهور بر حال خواسته اند تا از "بی اعتبار نمودن روند دمکراسی" در کشورش خودداری نمايد. در اين ميان کارشناسان به اين باور اند که رئيس حکومت 84 ساله زيمبابوی به هيچ صورت حاضر نيست تا زمام امور را بدست شخص ديگر بسپرد. به قول يکتن از کارمندان نزديک رئيس جمهور، شخص موگابه به اين نظر است که تنها ذات الهی اجازه دارد تا در مورد آينده سياسی او تصميم بگيرد و بس.

با اين هم تحليل برخی بزرگ کارشناسان اين است که رژيم موگابه آخرين نفس های خود را ميکشد و بنابر درک اين واقعيت از تمام نيروی خود برای حفظ قدرت استفاده ميکند.

تلاش های که البته جای را نخواهند گرفت.

بهرحال پرسش که حالا نزد بسياری ها خلق شده است اين است که، آيا سقوط حکومت بر حال صلح و آرامش را در پی خواهد داشت و يا جنگ های داخلی و بحران را. پرسش که پاسخ گفتن به آن در حال حاظر خيلی مشکل به نظر ميرسد.