تلاش زنان به سهمگيري در انتخابات و ناامني هاي روز افزون

مجمع "حرکت خواهران افغان"، نهادي که در تلاش گسترش حضور زنان در عرصههاي اجتماعي-سياسي است، در نشستي امروز در کابل، خواهان تشويق زنان به مشارکت در انتخابات شد.

به گفتهي مجمع "حرکت خواهران افغان"، تلاش شان براي اين است که "به يک بحث و نتيجهي قوي برسيم تا که بتوانيم از کانديداهاي خود (حمايت کنيم) و خواهران خود را تشويق بکنيم که اشتراک گسترده در انتخابات داشته باشند".

در انتخابات پارلماني، حدود شانزده درصد نامزدان را زنان تشکيل ميدهند. براساس ليست مقدماتي نامزدان که از سوي کميسيون مستقل انتخابات منتشر شده، از مجموع 2444 نامزد، 386 تن آنها را زنان تشکيل ميدهند. اين ليست بعد از رسيدگي به شکايتهاي انتخاباتي، ممکن است تغيير يابد.

براساس قانون اساسي کشور، حد اقل سهم دو زن از هر ولايت در ولسي جرگه، حتمي است. يعني حدود يک چهارم نمايندگان ولسي جرگه را بايد زنان تشکيل دهند.

با آن که بعد از شکست طالبان، در ابتدا تلاش بر اين بود که با درنظرگيري تبعيض مثبت، به زنان سهم و فرصتهاي بيشتري در عرصههاي اجتماعي و سياسي سهم داده شود، اما با گذشت زمان، هرچند تلاشهاي زنان به صورت دوامدار ادامه دارد، ولي مشکلات فراروي زنان نيز بيشتر ميگردد.

مسوولين مجمع "حرکت خواهران افغان" ميگويند که 27 تن از اعضاي مجمع توانسته اند در انتخابات ساي گذشتهي شوراي ولايتي پيروز گردند و اکنون در شوراهاي ولايتي، مصروف کار هستند.

مسوولين اين مجمع ميگويند که در انتخابات پارلماني پيشرو نيز 36 نامزد دارند و تلاش ميکنند که نامزدان شان موفق به کسب راي مردم گردند. اما زنان ميگويند که ناامني، عمدهترين چالش فراروي زنان خصوصا در انتخابات است و زنان نميتوانند آزادانه براي انتخابات کمپاين کنند.

هوا علم نورستاني، نمايندهي برحال نورستان در ولسي جرگه و نامزد انتخابات پارلماني پيشرو ميگويد: "اين يک حقيقت مسلم است که در سراسر افغانستان، خانمها مشکلات امنيتي خود را خواهند داشت، مشکلات زياد شان در قسمت ناامنيها خواهد بود. در کنار آن خانمها اقتصادي قوي ندارند".

حميرا حقمل، رييس مجمع "حرکت خواهران افغان" ميگويد: "دولت به حدي نيست که بتواند تمام مشکلات و نيازمنديهاي ما را جوابده باشد. از همين خاطر است که امروز ميبينيم که در افغانستان، در تمام ولايات بزرگ افغانستان، در شهرهاي بزرگ افغانستان، حتا در مرکز افغانستان در کابل، ما بسياري ولسواليها را ميبنيم که در آنجا سهولت هاي لازم جهت تعليم و تربيهي دختران، وجود ندارد".

در بسياري مناطق ناامن در جنوب کشور، مکتبهاي دخترانه بسته اند و حتا در برخي ولسواليها با آنکه مکتبهاي دخترانه فعال اند، ترس از ناامني، تمايل خانوادهها به فرستادن دختران شان به مکتب را کمرنگ کرده است. وقتي مکتب دختران با دشواري مواجه باشد، کمپاينهاي انتخاباتي زنان، با مشکلات به مراتب بيشتر روبه رو است.

در چند سال گذشته، قتل زنان فعال، سوختاندن مکتبهاي دخترانه و تيزاب پاشي به صورت دختران دانش آموز، نمونههاي بارز خشونت معمول طالبان در قبال دختران و زنان پنداشته ميشدند. اما در اين اواخر، مسموم ساختن دانش آموزان دختر در مکتبها، ناامني رواني گستردهاي را حتا در کابل، ايجاد کرده است.

فريده حميدي، از ولايت نيمروز که در انتخابات پارلماني خود را نامزد کرده است، ميگويد ناامني بيشتر متوجه دختران و زنان کشور است.

خانم حميدي در مورد سمپاشيهايي که در مکتبهاي دخترانه صورت ميگيرد، ميگويد: "اکثرا کوشش ميکنند که طبقهي اناث و دختران را به مکتب نمانند. به خاطر اين که از اين طور حوادث، ما از طبقهي اناث، از دختران ميترسيم، نسبت به ذکور".

فريده حميدي از دولت ميخواهد که امنيت زنان و دختران را تامين کند: "اميدوار هستم که دولت مرکزي، به همکاري وزارت دفاع، به همکاري وزارت داخله، به همکاري رياست امنيت، تلاش داشته باشند تا جلو حوادث وحشتناکي که باعث بدنامي تمام معارف ميشود، را بگيرند".

هرچند زنان در حاشيه پنداشته ميشوند و در تصميمگيريها سهم بارزي ندارند، اما در مورد مسايل مهم ملي، زنان صداي خود را بلند کرده اند. تااکنون، به صورت دوامدار و گسترده، زنان فعال نگراني خود را در مورد مصالحه با طالبان، ابراز داشته اند تا مبادا در مصالحه با طالبان، حقوق شان قرباني گردد.

اين درحالي است که فعالان حقوق زن، و نهادهاي مدني، بارها از دولت افغانستان انتقاد کرده، گفته اند که دولت براي ارتقا و رشد زنان، تعهد سياسي ندارند.

گزارشگر: عارف فرهمند

ويراستار: رسول رحيم