حرکت ورزشی برکت صحی

ورزش بخش فراموش شده ی زندگی انسانها دربسیاری جوامع است که شناخت درست ازورزش ندارند ویا آنرا منوط به ثروت داشتن و وقت اضافی داشتن میدانند. دربسیارکشورها ورزش را به عنوان یک تفریح میشناسند . ودرشماری هم کارهای جسمی شدید وسخت را ورزش می نامند. دربرخی کشورهاهم ازورزش به ذهنیت وسیله ی زیبایی استفاده می شود . البته انسان ورزش انسان را سالم وزیبا هم می سازد. اما ورزش جدایی ازاینها بود ه ویک نیاززندگی برای انسان هاست .دراین مورد گفت وگویی داریم با یک تن ازکارشناسان ورزش ودیگاههای اودرزمینه ی ورزش ونیازانسان ها به ورزش .

دویچه ویله : آقای جوزفه کمپوریاله ،به نظر شما آیا انسانها واقعاً به ورزش ضرورت دارند و اگر بله چرا؟

جوزفه کمپوریاله : ببینید انسانها ازهزارها سال پیش به اینسو به ورزش روی آورده و با این دیسیپلین(نظم) ویا هنر تن پروری البته به معنی مثبت آن خو گرفته اند . بدون شک ورزش درگذشته ها جایگاه ومفهوم دیگری داشته؛ به طور مثال دریونان قدیم تنها فرزندان فامیلهای پولداربا ورزش سروکار داشتند وآنهم صرفاً به خاطرهم چشمی با رقباء و مقایسه نمودن با حریفان درمیدانهای مسابقه.ولی ازچند دهه بدین سوهمه درک نموده ایم که بدن ما به حرکت ضرورت دارد. و اگر می خواهیم صحت بهتر داشته باشیم پس بایست به شکلی ازاشکال تمرینهای ورزشی داشته باشیم.

دویچه ویله : آیا باشند گان امروز اروپا واقعاً همه یا بخش اعظم از آنها به ورزش روی آورده اند ؟

جوزفه کمپوریاله : به هرحال؛ درمورد ورزش دراروپا ویا به طور مثال در آلمان می توان گفت که ورزش درهمین سه یا چهار دهه ی پیش به طور کلی خاصه ی قشرهای پولدار جامعه بود. حالا ازچند سال بدین سو است که اتحادیه های ورزشی تأسیس گردیده و بخش اعظم مردم نه تنها وقت و امکانات آن را پیدا کرده اند تا به کلپها یا باشگاههای ورزشی رجوع کنند؛ بلکه مستقیماً ازطرف گروههای مختلف درجامعه تشویق می گردند تا حرکتی بیشتر داشته باشند . ببینید تا همین چند سال پیش تعداد زیادی ازشهروندان سالخورده آلمان دویدن درهوای آزاد ویا رفتن به باشگاههای ورزشی را شرم وننگ می دانستند و فکر می کردند ورزش تنها مربوط به جوانان است. اما حالا شما می بینید که این حقیقت آهسته آهسته روشن گردیده که ورزش مربوط به سن وسال نیست . نیاز همه ی انسانها است.

دویچه ویله : طوریکه شما بهتر اطلاع دارید رسانه های گروهی غرب دایماً تبلیغ می کنند که تنها افرادی که اندام ورزشی دارند؛ و دربخش خانمها تنها خانمهایی که نازک اندام هستند به اصطلاح واقعاً زیبا هستند . آیا تبلیعات رسانه های گروهی هم باعث آن نگردیده که در جوامع غربی هم تعداد زیادی از مردم به ورزش رجوع کنند ؟

جوزفه کمپوریاله : بدون شک که تعداد زیادی ازباشندگان غرب به خصوص نسل جوان به این باور استند که آنها برای خوشبخت بودن بایست اندامهایی داشته باشند که همه روزه درفیلمهای امریکایی ویا آگهی های تجارتی مشاهده می کنند . هستند بسیاریهای که بدون توجه به صحت خود درهفته ای چهار تا پنج بار به این باشگاه ها یا کلپ های ورزشی می روند و بدون داشتن مربی فنی ویا یک برنامه معین ورزشی ساعتها تمرین می کنند. البته اینگونه برخورد نادرست و مبالغه آمیز با ورزش نه تنها به صحت فایده ای ندارد بلکه باعث بروز امراض مختلف می گردد که عواقب آن می تواند بسیارناگوار باشند.

دویچه ویله : پس برخورد یا استفاده ازورزش چگونه باید باشد؟

جوزفه کمپوریاله : ماباید درقدم اول بدانیم که چرا به ورزش روی آورده ایم . اگر ما فکر می کنیم که ورزش یگانه راه برای باختن ورزن اضافی است وبه این باور باشیم که علاج خوردن غذای ازحد زیاد و غیر صحی ، چند دقیقه دویدن درپارک است؛ پس بایست بدانیم که راه غلط را انتخاب نموده ایم . البته ما اگر می خواهیم به بدن وصحت خود خدمتی کرده باشیم باید در مورد تغذیه خود توجه داشته باشیم . و درضمن روزانه بیست دقیقه الی نیم ساعت را برای تمرین و حرکتهای ورزشی اختصاص بدهیم .دراین صورت است که استفاده درست ومشروع از ورزش نموده ایم.

دویچه ویله : آیا بیست دقیقه یا نیم ساعت درروز واقعاً کفایت می کند ؟

جوزفه کمپوریاله : سؤال دراین است که شما چه می خواهید که بدست بیاورید . بدون شک که با بیست دقیقه الی نیم ساعت نمی شود که خود را ورزشکار خطاب کرد اما صحبت ما درمورد ورزش حرفه یی نیست. برای تقویت سیستم دفاعی بدن بیست دقیقه دویدن ویا قدم زدن به سرعت ویا بازی با توپ به کلی کفایت می کند. شما باید بدانید که بدن شما به حرکت ضرورت دارد. اگر شما از بدنتان تنها برای انجام دادن کارهای روزمره استفاده کنید پس بدن شما آهسته آهسته به این حرکات روزمره عادت نموده و توانمندیهایی که درخود دارد به مرورزمان ازدست می دهید.

دویچه ویله :ببخشید ؛اما خیلی ها هم هستند که بدون ورزش زند گی می کنند.

جوزفه کمپوریاله : درست است. ببینید به طور مثال اگر شما به یک زبان خارجی تسلط کامل داشته باشید و بنابر دلایل مختلف سالهای سال امکان حرف زدن به این زبان را نداشته باشید ؛ آیا توانمندی شما دراین بخش ضعیف تر نمی گردد ویا بکلی ازبین نمی رود؟! به همین شکل ما باید درمورد بدن خود فکر کنیم ماباید بدن خود را به مثابه ی یک پس انداز یا ذخیره ی بانکی تلقی کنیم ، اگر شما ازاین پس انداز همیشه استفاده کنید بدون اینکه روزی هم به مقدار پول ذخیره شده بیفزایید پس واضح است که بعد ازمدتی جیب شما خالی خواهد بود و مشکلات شما زیاد. بدنی که حرکت کافی و ورزشی ندارد هم ، چنین است.

دویچه ویله :آقای کمپوریاله ازاینکه وقتتان را دراختیار ما گذاشتید یک جهان تشکر.