حسین‌بخش صفری؛ مدال‌آور «بی‌معاش»
۱۳۹۸ مرداد ۸, سه‌شنبه
وقتی وارد رینگ مسابقه می‌شود، علاقمندان‌اش با شور و هیجان پیش روی تلویزیون‌های شان میخکوب می‌شوند. از اکثر مسابقه‌ها پیروز به در می‌آید و خنده و شادی را بر لبان علاقمندان‌اش در کشور جنگ‌زده و بحران‌زده می‌نشاند.
از زادگاه‌اش، ولسوالی شیبر ولایت بامیان، خاطرات زیادی در ذهن ندارد. کودک بود که خانواده‌اش آواره شد و به پاکستان کوچ کرد. وقتی به افغانستان برگشت، ۱۱ ساله بود.
این نوجوان تازه برگشته به وطن در شهر کابل به ورزش شروع کرد. او فرزند یک خانواده فقیر است، اما از نوجوانی بلندپرواز بود. با خودش فکر کرد که «حسین بخش نباید بیهوده خلق شده باشد. حداقل باید بتواند از طریقی به مردم خدمت کند.»
او مطمئین بود که شانس خود را باید در عرصه ورزش بیازماید. در رشته‌های مختلف تمرین کرد، به شمول پهلوانی و کونگ‌فو. اما بعداَ دریافت که حرکات و شایستگی‌اش بیشتر برای رشته جوجیتسو مناسب است. این رشته را انتخاب کرد و ادامه داد.
جوجیتسو یک بازی رزمی جاپانی است و طرفداران زیادی در کشورهای آسیایی دارد. حسین بخش صفری هشت سال می‌شود که پیراهن تیم ملی جوجیتسوی افغانستان را به تن دارد. این تیم فعلا ۳۵ عضو دارد.
صفری درباره این که چه انگیزه‌ای باعث شد که به این ورزش رو بیاورد، گفت: «فقر و عشق [به ورزش] وادارم ساخت تا بدرخشم.» او اهداف بلندپروازنه دارد و امیدوار است که یک روزی بتواند «از نیازمندان در افغانستان دستگیری کند.»
مدال‌های متعدد
صفری با روحیه شدید ملی در رقابت‌های زیاد برون مرزی شرکت کرده و تاکنون سه مدال طلا و سه مدال نقره از این رقابت‌ها را در کارنامه دارد. او در پایان هر بازی بیرق سه رنگ افغانستان را بلند می‌کند و چه ببازد یا ببرد، با لبان پرخنده رنگ مسابقه را ترک می‌کند.
او در پایان یکی از مسابقات هنگامی که مدال را تسلیم می‌گرفت، گفت: «من نسبت به بردم در مسابقه بیشتر از این خوشحال می‌شوم که افرادی از اقوام مختلف در پیش پرده تلویزیون‌ها و در سالون ورزشی برای افغانستان و حسین بخش صفری دعا می‌کنند.» ایجاد کردن حس افتخار و خوشحالی در دل جوانانی که در جنگ زاده و بزرگ شده اند و هنوز هم خشونت را به صورت روزمره تجربه می‌کنند، کار کوچکی نیست؛ حسی که صفری با هر حضور خود در دل بسیاری جوانان خلق می‌کند.
او در نخستین بازی به نمایندگی از افغانستان در شهر لاهور پاکستان با شکست دادن حریفانش از ایران، پاکستان، عراق و کوریا توانست مدال نقره را به دست آورد.
بعد از نخستین پیروزی، با وجود مشکلات فروانی که در زندگی‌اش دارد، به کمک پدر و برادرش به تمرینات خود ادامه داد و عزم خود را جزم‌تر کرد. او با ابتدایی‌ترین امکانات برای مسابقات بعدی‌اش آمادگی گرفت و بار دیگر در مسابقات آسیایی در سال ۲۰۱۷ در ترکمسنتان شرکت کرد. او در این مسابقات در میان ۶۲ کشور آسیایی مقام نخست را به دست آورد و مدال طلا را به گردن آویخت. او در این باره می‌گوید: «این مسابقه برایم بسیار مهم و ارزنده بود، چرا که تشویق مردم سبب شد که بیشتر فعالیت کنم.»
حسین بخش به تازگی در مسابقات قهرمانی آسیا که در مغولستان برگزار شده بود، بار دیگر مقام قهرمانی را به نامش رقم زد. در این مسابقات که از ۱۴ ماه جولای تا ۲۲ این ماه در شهر اولانباتور برگزار شد و ورزشکاران ۲۴ کشور آسیایی در آن حضور داشتند، صفری توانست مقام اول را به دست بیاورد. او یک مدال طلا و یک مدال برونز از این رقابت‌ها کسب کرد.
پس از این قهرمانی حسین بخش صفری در صفحه فیس‌بوک‌اش نوشت: «این مدال طلا و برونز را به مردم رنجدیده و قهرمان خود تقدیم می‌کنم. ایکاش می‌توانستم فراتر از این بُعد ورزشی به شما مردم عزیزم خدمت کنم.»
شکوه از دولت
این ورزشکار افغان هم مانند دیگر ورزشکاران از حکومت افغانستان به ویژه اداره ورزش دل خوشی ندارد. او با وجودی که چندین بار برای افغانستان افتخار آفریده است، اما می‌گوید هیچ توجه جدی او سوی اداره ورزش و مقامات به او نشده است و هیچ معاشی از حکومت دریافت نمی‌کند.
برخلاف رقیبان‌اش از کشورهای دیگر که امکانات کافی مالی از سوی دولت دریافت می‌کنند، صفری به حدی از دولت و اداره ورزش مایوس شده است که می‌گوید توقع داشتن از حکومت «بیهوده است.» او در پاسخ به این سوال که آیا حکومت با او کمک پولی یا معاش می‌دهد، می‌گوید: «با دوستانم شوخی می‌کنم که باش که دولت از من به خاطر این همه مدال‌هایی که آورده ایم، مالیات نگیرد.»
به این دلیل، این ورزشکار افتخارآفرین افغان به این هم فکر می‌کند که در آینده کسب و کار دیگری برای امرار معاش داشته باشد. او در رشته حقوق تحصیل می‌کند تا شاید زمانی بتواند از این طریق هم به کشورش خدمت کند و هم چرخ زندگی را بچرخاند.
فعلاَ اما او نمی‌خواهد وقت‌اش را به گله‌گزاری از دولت بگذارند، بلکه برای مسابقات جوجیستو در امارات متحده عربی آمادگی می‌گیرد که تا چهار ماه دیگر برگزار می‌شود.