حقوق بشر چگونه میتواند به واقعیت مبدل گردد؟

حقوق بشر چگونه میتواند به واقعیت مبدل گردد؟

تاریخ حقوق بصورت عام وحقوق بشربصورت خاص بیانگرآنست که حق وحقوق هنگامی بوجود می آیند که لایه هایی ازاجتماع منافع حیاتی خودرا دراستقرارآن دیده وازفقدان آن دچارفلج ویا درماندگی گردند. گاهی هم این لایه ها ازحیث شماروتاثیرات سیاسی آنقدرچشمگیرنمی باشند. لاکن این نیازاجتماعی بخودی خود نمیتواند موجد حق وحقوق گردد، بلکه اندیشمندان جامعه چارچوبهای مفهومی حق وحقوق رامطرح میدارند و راهیان وحامیان متعهد این حق وحقوق برای پیاده نمودن آن هرگونه فداکاری را پذیرا میشوند. گام نخست درراه تطبیق حقوق زمینه سازی سیاسی وجاگزین ساختن این حقوق درقوانین دولتها می باشد.تاریخ مفهوم حقوق بشردرسالهای پسین قرن هژدهم خود گواه این طرزدید است.

درتاریخ بشرپیاده شدن حقوق جدید همواره آسان نبوده وبیشترسیردردانگیزی داشته است ، زیرا نیروهای جانبداروضع موجود هرگونه نو آوری را مخالف امتیازات خود دانسته وبا شدت علیه آن مخالفت میورزند.

تصویب اعلامیه ی جهانی حقوق بشردرسال 1946 میلادی فصل نوودرعین زمان دشواری را فرا روی بشریت قرارمیدهد . ازیکطرف ارزشهای حقوق بشر، ازکانالی که قبلاً سابقه نداشته است ، یعنی ازکانال یک موسسهء بین المللی یا سازمان ملل متحد جنبه ی جهانشمول بخود می گیرد واکثریت کشورهای عضو درپای آن رسماً امضا می نمایند، ازجانب دیگرپیاده شدن عملی این حقوق با طرز تلقی های رژیمهای سیاسی حاکم بر بسیاری ازکشورهای امضا کنندهء اعلامیه ی حقوق بشر همخوان نمی باشد. بنابراین دولتهای حاکم که ازروی مصلحت اعلامیه ی جهانی حقوق بشررا تایید نموده اند؛ با دستاویزهای مختلفی چون اصل نسبیت فرهنگی که گویا برویژه گیها ی اخلاقی ودینی کشورهای مختلف پای می فشرد، حاکمیت ملی که مداخله ازخارج را نفی می نماید ، توجیه پامال نمودن حقوق بشرازطریق نمایندگانی که به کمیسیون حقوق بشرسازمان ملل متحد میفرستند، متهم ساختن دیگران به نقض حقوق بشروبلاخره ابزارساختن حقوق بشربرای مداخله درسایرکشورها ، چارچوب مفهومی حقوق بشروابزارنظارت ازاجرای آن یعنی کمیسیون حقوق بشرملل متحد را بدنام میسازند. درلحظات کنونی تاریخ بشریت ، درست ما این تلخکامیها را تجربه می کنیم .

فرازهایی ازپیام کوفی عنان دبیرکل سازمان ملل متحد

عنوانی اجلاس جاری کمیسیون حفوق بشر

مورخ 7 اپریل 2005 ژنف

عنان درد مندانه وکنایه آمیز میگوید:

" هیچ کشوری بطورانحصاری فضیلت تطبیق حقوق بشرراندارد.تخطی ازحقوق بشردرکشورهای غنی مانند کشورهای فقیردیده میشود."

عنان علاوه می نماید:

" حقوق بشروارد دوران جدیدی گردیده است. در60 سال گذشته بسیاری کوششهای مان برای تدوین ، تقنین وتمهید حقوق بشربوده اند...دربرخی ازموارد ایجاب می نماید تااین تلاشها ها ادامه یابند. اما عصراعلامیه ی حقوق بشرایجاب می نماید که حالا جایش را به عصرتطبیق آن بدهد."

کوفی عنان دررابطه با کمبودهای ساختاری برای تطبیق حقوق بشرمیگوید:

" نهاد حقوق بشردربسیاری ازجوانب کلیدی اش بخوبی تجهیزنشده است... تواناییهای کمیسیون حقوق بشربا توجه به پاسخ دادن به نیازهای جدید، ته کشیده اند وبا سیاسی شدن جلسات وطرز کارش که با گزینشهای خاصی همراه است ، کم بها داده میشود. مادرمرحله ای رسیده ایم که اعتبارکمیسیون حقوق بشرکاهش یافته وبراحترام ملل متحد به مثابه ی یک دستگاه سایه افگنده است. "

عنان برای بیرون رفتن ازاین وضع معتقد است که:

" یک شورای دایمی که قادرباشد بجای جلسات شش هفته ای هرساله ، هرموقعی که ضرورت باشد، اجلاس نماید " جای کمیسیون حقوق بشررابگیرد. ووظیفه ی عمده ی این شورا عبارت خواهد بوداز: " ارزیابی همه دولتها ازهمه مکلفیتهایی که دربرابرحقوق بشردارند."

بدرفتاری با زندانیان

درزندانهای امریکا درافغانستان

که ازJanis Karpinski بالاخره جنرال امریکایی ، جینس کارپینسکی

17 زندان عراقی به شمول زندان ابوغریب تفتیش نموده است ، به گزارش آژانس رویتر بروز8 اپریل درسان فرانسسکو اعتراف نموده است که درزندانهای امریکا درعراق وافغانستان ، با زندانیان بدرفتاری صورت گرفته است. اما چگونگی این جلوگیری ازبد رفتاری یا ادامه ی این بدررفتاریها با زندانیان درزندانهای امریکا درافغانستان، شماراین زندانها وپیامد این زندانبانیها وزندانسازیها درافغانستان تاهنوز بکلی روشن نگردیده است.

مولف امریکایی ونویسنده ی گزارش Tom Engelhardتام انگلهاردت

مبسوطی درمورد افغانستان زیرعنوان " افغانستان : مواد مخدر، پایگاهها وزندانها" ، دررابطه با زندانهای امریکا درافغانستان بتاریخ 4 اپریل ازیک گزارش منتشره درماه دسمبرروزنامهء امریکایی "واشنگتن پوست"، شمار زندانهای امریکا را درافغانستان " دودرجن "(24 زندان ) حساب می کند. جیفری سمیت نویسنده ی این مقاله می نگارد:

" اخیراً اسناد طبقه بندی شده ی زندانهای امریکا درافغانستان حاکی ازابتلا به بسیاری معضلاتی اند که درزندانهای نظامی عراق وجود دارد، به شمول ضعیف بودن ویا فقدان خطوط رهنما برای بازجویی اززندانیان که زمینه را برای بدرفتاری با زندانیان " مساعد" می سازد."

تام انگلهاردت مدعی است که درمطبوعات امریکا لفظ " شکنجه " را برای این زندانیان بکارنمی برند.

انگلهاردت ازقول ایملی بازیلان نویسندهء" مجله ی مادرجونز" ، طی مقاله ای زیر عنوان " ازبگرام تا ابوغریب "، نقل میکند که درهنگام بازجویی اززندانیان از " تکنیکهای خشنی به شمول خشونت جنسی ، ضرب وشتم وسایرشیوه ها برای درهم شکستن روان زندانی وایجاد درد روحی دروی استفاده میشود. .. وحتا همین حالا که توجه ی رسانه ها وکنگره ی آمریکا به زندانهای ابوغریب وگوانتاناموجلب گردیده است، به نظرمیرسد که معضلات درافغانستان ادامه داشته باشد."

این نویسنده ازقول نادرنادری عضو کمیسیون حقوق بشردرکابل می نویسد:

" افغانستان بیک زندان عظیم ایالات متحده ی امریکا مبدل گردیده است. آنچه ما دراینجا داریم یک ا ستراتیژی نظامی است که موجب پامال نمودنهای جدی حقوق بشرمیگردد. ... کمیسیون حقوق بشر در18 ماه گذشته بیش از 800 مورد ادعای پامال نمودن حقوق بشررا که توسط نیروهای نظامی امریکایی صورت گرفته اند، ثبت نموده است ."