حملۀ امريکا بر خاک سوريه

سربازان ايالات متحده امريکا با هليکوپتر ها به روز يک شنبه از طريق عراق، داخل خاک سوريه شدند و تا منطقۀ ابو کمال پيشروي نموده و هشت فرد غير نظامي را به قتل رساندند.

از بعضي از حلقات نزديک به ارتش ايالات متحده امريکا شنيده شده است که هدف حملۀ شان پناهگاه هاي شبکه "القاعده" بوده است که اعضاي آن از خاک سوريه حملات تروريستي شان را در عراق سازمان دهي مي نمايند. حکومت سوريه در دمشق نماينده امريکا و سفير عراق را در وزارت خارجه فرا خواند و به عراق هشدار داد که مسووليت اين حمله را به عهده دارد که از خاک کشورش صورت گرفته است.

نظير اين اتهامات از جانب ايالات متحده امريکا نيز همواره بر سوريه وارد مي شود: مقامات امريکايي تاکيد مي کنند: تا زماني که سوري ها از اقدامات گروه تروريستي از خاک شان جلوگيري نکنند، واشنگتن خود عليه آنها اقدام مي کند.

اين در حالي است که سياست مداران اروپايي سعي مي کنند تا سوريه را از انزوا بيرون کنند و به اين دليل نيز در اين اواخر از سوريه ديدار مي نمايند. اما حالا چنين به نظر مي آيد که اين اقدامات به وسيلۀ استراتيژي پنتاگون ويران مي شود.اما اين استراتيژي نو نيست و ضرور هم نيست که از طرف پنتاگون طرح ريزي گردد، بلکه اين استراتيژي از حمايت قصر سفيد نيز برخور دار است.

يکي از نشانه هاي اين سياست اين است که جورج دبليو بوش به هشداري هاي دموکرات ها و نيز "کميسيون هميلتون – بيکر" هيچ اعتنايي نکرد و سوريه را تا هنوز به عنوان " محور شر" مي پندارد. از جانب ديگر نيز جورج بوش در آغاز تابستان همين سال امر داد که جنگ عليه "القاعده" و طالبان را بايد خارج از مرز هاي افغانستان به پاکستان نيز انتقال داد. از آن به بعد در مناطق قبايلي پاکستان مکررا ً افراد غير نظامي و سربازان پاکستاني در اثر حملات نظامي نيرو هاي امريکايي کشته مي شوند و واشنگتن به تعقيب اعتراضات مکرر پاکستاني ها، تاکتيک خود را فقط در يک نقطه تغيير داده است: که ديگر از سربازان نيرو هاي زميني و هوايي کار نگيرد، بلکه در مبارزه عليه شورشيان در خاک پاکستان از هواپيما هاي هدايت شده استفاده کند. که اين امر در نهايت تلفات در جانب سربازان امريکايي را تخفيف مي دهد، اما نه در جانب پاکستاني ها را.

واشنگتن به اين وسيله از تاکتيک و استراتيژي يي استفاده مي کند که مدت ها قبل از طر ف اسراييل در خاور ميانه و نزديک به کار مي رود و از مدتي نيز ترکيه از آن استفاده مي کند.

اسراييل در سال هاي گذشته همواره دولت هاي همسايه را مورد حملات هدفمند قرار داده است، به اين دليل که اين کشور ها عليه حملات گروه ها در خاک شان، بر اسراييل اقدامي نمي کنند. اسراييل اهداف دولتي کشور هاي همسايه را نيز مورد حمله قرار داده است، زماني که از جانب آنها خطري براي امنيت خود ديده است:

مثلا ً اسراييل در سال 1981 کارخانۀ اتمي عراق را ويران کرد و يا در در سپتمبر سال گذشته هواپيما هاي اسراييل در شرق سوريه کارخانۀ را که گمان مي رفت براي ساختن بمب اتم در نظر گرفته شده است، مورد حمله قرار داد.

ترکيه نيز به نوبۀ خود در قسمت عمليات نظامي در شمال عراق، سابقۀ طولاني دارد که گويا عليه گروه هاي (پي کاکا ) يا حزب کارگران کردستان که از آنجا بر خاک ترکيه حملات شان را طرح ريزي مي کنند، اقدام مي نمايد.

باوجود اعتراضات شديد حکومت سوريه، حملات ايالات متحده امريکا به روز يک شنبه، شايد داراي تاثير دايمي نباشد:

حکومت سوريه مي داند که زمان رياست جمهوري بوش به سر آمده است و بارک اوباما در مقام رياست جمهوري در صدد بهبودي روابط ميان دو کشور مي باشد. اما همزمان بايد مقامات سوريه عليه چنين حملاتي، واکنش شديد نشان دهند، زيرا قرباني هاي اين گونه حملات در قدم اول افراد غير نظامي هستند.