پناهجویانی که دروغ گفته و درخواست قبولی دارند

همه چیز با یک دروغ شروع شد. اعضای یک خانواده اوکرایینی در ماه سپتمبر سال ۲۰۱۴ به آلمان آمدند و به عنوان آوارگان سوریایی که تحت تعقیب هستند، تقاضای پناهندگی ارائه کردند.

اداره مهاجرت و آوارگان آلمان فدرال در ماه مارچ سال ۲۰۱۵، به تقاضای پناهندگی این خانواده پاسخ مثبت داد. تصمیم این اداره براساس روند کتبی رسیدگی به تقاضای پناهندگی گرفته شد.

اعضای این خانواده برای مصاحبه درباره تقاضای پناهندگی شان دعوت نشدند.

اکنون محکمه شهر مونستَر آلمان در این مورد تصمیم می گیرد؛ زیرا دروغ این خانواده فاش شده است.

پس از این که این خانواده اوکرایینی از مهاجرت آلمان در نورنبرگ جواب مثبت دریافت کرد، به کمپ آوارگان در منطقه «مونسترلند غربی» انتقال داده شد.

این شهروندان اوکرایینی در برابر آوارگان دیگر به این افتخار می کردند که با وجود این که نمی توانند به عربی صحبت کنند، به عنوان پناهجویان سوریایی به رسمیت شناخته شده اند. آن ها به آوارگان دیگر می گفتند که حقه زدن به مسئولان آلمانی چقدر کار ساده ای است.

اما به گفته محکمه شهر مونستر، گفته های آن ها بالاخره به گوش مسئولان رسید و اداره رسیدگی به امور اتباع خارجی اداره مهاجرت آلمان را از این مسئله آگاه ساخت.

در پی آن اداره فدرال مهاجرت به تاریخ ۱۳ اپریل سال ۲۰۱۶، تقاضای پناهندگی این خانواده را رد کرده و پاسخ مثبتی را که به تاریخ ۲ مارچ سال ۲۰۱۵ به آن ها داده بود، پس گرفت. به این ترتیب این شهروندان اوکرایینی حق پناهندگی شان را از دست دادند و تقاضایشان رد شد.

حالا این خانواده علیه این تصمیم جدید شکایت کرده و به اصل «حفظ اعتماد» رجوع می کند. براساس این اصل، اعتمادی که یک شهروند به نظم و قانون حاکم دارد، باید حفظ شود.

اولریش لاو، سخنگوی محکمه مونستر تاکید کرد که هرکس حق شکایت و دفاع از خود را در محکمه دارد.

فابیان ویترِک، بر همین عقیده است. او که پروفیسور اداره امور عمومی و سیاست است، می افزاید: «اما این که شاکیان در این مورد محکمه مونستر بر تصمیم (نخست) اداره مهاجرت آلمان فدرال تاکید دارند، بی شرمانه است. زیرا این اداره براساس اطلاعات دروغین (که در دسترس داشته) تصمیم گرفته و به این ترتیب شاکی نمی تواند به اصل «حفظ اعتماد» رجوع کند».

به این دلیل ویترک این مورد را «بسیار عجیب» می داند. او می گوید، درست است که تصحیح دوباره تصمیم هایی که ادارات دولتی گرفته اند، کار آسانی نیست؛ زیرا «شهروندان باید بتوانند از این اطمینان داشته باشند که ادارات دولتی تصمیم هایی را که یک بار گرفته و اعلام کرده اند، به همین آسانی نمی توانند پس بگیرند».

اما ویترک فکر نمی کند که این خانواده اوکرایینی بتواند در محکمه پیروز شود: «البته ما باید ببینیم که شاکی امکانات دیگری هم دارد یا نه. شاید آن ها سعی کنند اداره مهاجرت را به اشتباهات در روند بوروکراسی و یا عدم رعایت مهلت های قانونی متهم کنند».