دومين سالروز حمله ارتش اسرائيل برلبنان

هردو سرباز اسراييلي صبح روز دوازدهم جولاي 2006 مشغول گزمه در مرز لبنان بودند که موتر شان هدف گلوله باري قرار گرفت. درين حملۀ افراد حزب الله، پنج سرباز کشته شدند و دو سرباز به لبنان برده شدند.

حکومت در بيت المقدس زنگ خطر را به صدا درآورد، زيرا سه هفته قبل از آن هم يک سرباز ديگر اسراييلي در نوار غزه ربوده شده بود. اولمرت نخست وزير اسراييل تصميمي را، که پيامد سنگيني داشت، اتخاذ کرد. او براي بدست آوردن دو سرباز اختطاف شده دستور داد که نخست مواضع حزب الله هدف حمله قرار داده شوند. اما بعداً بخش هاي وسيعي از تأسيسات ملکي لبنان هم از اين حمله مصوون نماندند. يک عمليات کوتاه نظامي به جنگ 33 روزه مبدل شد که تا کنون نه لبنان و نه اولمرت از آن راحت يافته اند.

قرار است دو سرباز ربوده شده اکنون، در چارچوب تبادل اسراء، به اسراييل تسليم داده شوند. اما تنها بقاياي اجساد شان تسليم داده مي شوند، زيرا آنها ظاهراً کمي پس از ربوده شدن به قتل رسيده اند. دو تن از جمع بيشتر از هزار قرباني!

دست کم 1200 لبناني و تقريباً 150 اسراييلي درين جنگ جان خود را از دست دادند. رقم زخمي شده گان در هردو جانب درگير به مراتب بالاتر از اين بود، و اندازۀ خسارات مالي، بخصوص در جانب لبنان، به ميليارد ها ميرسيد. پيامد هاي سياسي اين جنگ نيز براي لبنان بسيار سنگين بود. چنانچه مبارزه بر سر قدرت هنوز هم ميان حزب الله و حکومت سنيورا ادامه دارد.

در اسراييل افراد عاليرتبۀ نظامي، بشمول وزير دفاع آنکشور که تجربۀ نظامي نداشت، بايد از پست هاي شان کنار ميرفتند. زمانيکه يک کميسيون خاص بررسي جنگ موسوم به کميسيون وينوگراد در گزارش خود نوشت که اهود اولمرت در تشخيص اوضاع، بدوش گرفتن مسؤوليت و اتخاذ تدابير لازم ناکام بوده است، او هم ديگر محبوبيت خود را در بين اسراييليان کاملاً از دست داد.

ارتش اسراييل که در منطقه نيرومندترين بشمار ميرفت، با روحيۀ ضعيف از جنگ برگشت، زيرا در خود اسراييل هم فکر ميشد که اين ارتش در برابر حزب الله شکست خورده است. کميسيون وينوگراد گفته بود: جنگ ماه جولاي شانس از دست رفته اي براي ازبين بردن حزب الله بود.