«کودکان پناهجو بیش از هر زمان دیگر در لیسبوس رنج می‌برند»
۱۳۹۹ بهمن ۴, شنبه
پس از آتش سوزی در کمپ موریا که منتج به ویران شدن کامل آن گردید، هزاران پناهجوی بی سرپناه در کمپ موقتی "کارا تیپه" مسکن گزین شدند. این کمپ فقط در ظرف چند روز با افراز خیمه ها، ایجاد گردید.
کاترین گلاتس-بروباک، روانشاس سازمان "داکتران بدون مرز" ارزیابی می‌کند که در حال حاضر، کودکان پناهجو نسبت به هر زمان دیگر، بیشتر رنج می‌برند.
گلاتس-بروباک در گفتگو با سرویس خبری پروتستانت (epd) گفت: «می گفتند که موریا، هرگز نه! و همه امید داشتند که وضعیت بهتر می‌شود اما حالا دیده می‌شود که [وضعیت] چنین نیست و برعکس شده است. مردم امید خود را از دست داده اند و هرگاه ما امیدی نداشته باشیم، نیروی زندگی را نیز از دست می‌دهیم.»
این روانشناس نارویژی که برای نهمین بار برای سازمان "داکتران بدون مرز" در جزیره لیسبوس به ماموریت گماشته شده است، علاوه کرد: «کودکان بیشتر و بیشتر افسرده می‌شوند. ما موارد زیاد خودزنی، تلاش برای خودکشی، وحشت زدگی و بی علاقگی کامل را مشاهده کرده ایم.»
به بیان خانم گلاتس-بروباک، یک کودک ۱۳ ساله افغان، پنج بار تلاش کرده است که به زندگی خود خاتمه بدهد. او گفت: «ما کودکانی داریم که از چند ماه به این طرف سخن نمی‌زنند، حتی کلمه‌ای را به زبان نمی‌آورند.»
جنگ و درگیری در کشورهای مبداً پناهجویان و وحشت در زمان فرار، بسیاری کودکان را به مشکل "تراوما" دچار کرده اند. اما در عین زمان، اغلب آن ها توانسته اند که رویکرد مقابله‌یی را توسعه بدهند. ولی خشونت‌های پولیس، درگیری در میان پناهجویان در کمپ و آتش سوزی اخیر که در ماه سپتمبر سال گذشته منتج به ویرانی کامل اردوگاه موریا گردید، سبب شده اند که بسیاری از این پناهجویان "از دنیا ناامید شوند."
این روانشناس در مورد یک دختر هشت ساله افغان گفت: «او به من خیلی خیلی جدی نگاه کرد و گفت: "تو شاید در زندگی خوشبخت هستی که توانستی در یک خانه زندگی کنی." این یک چشم انداز است که یک دختر هشت ساله باید داشته باشد. یک دختر هشت ساله باید بانشاط و کنجکاو باشد...»
خانم گلاتس-بروباک افزود که این دختر افغان تمام روز را در خیمه سپری می‌کند و از بازی های کودکانه کاملاً دست برداشته است. "در چهره او کاملا غم و اندوه دیده می‌شود. این دردآور است."
این مددرسان سازمان "داکتران بدون مرز" ادامه داد که کودکان به احساس امنیت، مصونیت و اعتماد نیاز دارند و "این همه در اردوگاه اصلاً وجود ندارند."
بسیاری ها از خشونت، اختطاف و تجاوز جنسی ترس دارند. در عین زمان به دلیل همه گیری ویروس کرونا، هیچ گروهی از کودکان برای انجام بازی های کودکان در محوطه کمپ تجمع نکرده اند تا بتوانند لحظه‌ای مشکلات شان را فراموش کنند. هوای سرد زمستان همچنان به مشکلات این پناهجویان بیشتر از پیش افزوده و بسیاری آنان از نبود مواد غذایی کافی شکایت کرده اند.
در حال حاضر، حدود هفت هزار پناهجو در اردوگاه "کارا تیپه" در جزیره لیسبوس یونان زندگی می‌کنند. از این میان، دو هزار تن را کودکان تشکیل می‌دهند. سازمان "داکتران بدون مرز" می‌گوید که کارمندان آنان، خدمات مشورت‌دهی روانی را به گروه های کوچک در این کمپ انجام می‌دهند.
گلاتس-بروباک افزود که در سال گذشته به حدود ۲۵۰ کودک رسیدگی صورت گرفته است اما "نیازمندی در این کمپ بسیار بسیار بالا است."
aj-si(epd)