روزبين المللي عليه مجازات مرگ

خبرخوش اين است که 128 کشورجهان ديگر مجازات مرگ را تطبيق نمي کنند. درسطح جهاني 68 کشوروجود دارند که هنوزهم مجازات مرگ را اجرا مي کنند، ودراين کشورها قريب به دوسوم جمعيت جهان زندگي مي کنند. اين امردليل خوبي براي " ائتلاف بين المللي عليه مجازات مرگ " مي گردد تا برگذاري اين روز را با اکسيونها ونمايشهايي همراه سازند. در" ائتلاف بين المللي عليه مجازات مرگ " سازمان عفو بين المللي هم حضوردارد که ازدهها سال به اين طرف عليه مجازات مرگ ، شکنجه و اجراات خود سرانه ي قضايي مبارزه مي نمايد.

هندريش عضو عفو بين المللي ازآلمان مي گويد:

" ائتلاف جهاني يک نهاد است که توسط 50 سازمان غيردولتي -انجو- ، اتحاديه هاي وکلاي مدافع ، اتحاديه هاي کارگري و اتحاديه هاي محلي به وجود آمده است. وعفو بين المللي نيز درآن عضو است که طبعاً عضويت عفو بين المللي با مبارزه چندين ساله اش براي لغو مجازات مرگ ازيک طرف و روابط شبکه واري که باسايرسازمانها دارد ، به پيام اين ائتلاف بين المللي عليه مجازات مرگ ، جديت وتوانايي بيشتري مي بخشد."

ساحه کاراختصاصي اوليور هندريش درشاخه آلماني عفو بين المللي موضوع مجازات مرگ ؛ يعني اشد مجازاتي مي باشد که يک دولت تطبيق مي کند. مجازات مرگ درنقطه مخالف اعلاميه جهاني حقوق بشر سازمان ملل متحد قراردارد. ماده سوم اين اعلاميه مي گويد :

" هرکس حق دارد که اززندگي ، آزادي وامنيت شخصي برخوردارباشد."

ماده پنجم اعلاميه جهاني حقوق بشرمي گويد:

" هيچ کس را نمي توان شکنجه داد يا درمعرض رفتاريا مجازاتي ظالمانه ، غيرانساني ياخفت بارقرارداد. "

با وجود اين احکام صريح درمنشورجهاني حقوق بشر ، ژومين يک تن ازشاهدان عيني برخورد با مجرمان درشهر چندين مليوني تانگ شان واقع درشمال چين مي گويد:

" جنايتکاران ولچک دردست نداشتند، دستهاي آنان را ازعقب با ريسماني بسته بودند که ازکنف ساخته شده بود، درست مانند همان منظره هايي که درانقلاب فرهنگي چين ديده مي شد. اين ريسمان را با موبل آيل آغشته بودند تا اسيران نتوانند آن را بازکنند. ازچهره دستگيرشدگان غم ورنج زيادي هويدا بود. براي آنکه فرياد نزنند، گلوي آنها را با دستمالي بسته بودند."

دراين شهر دريک ستاديوم حدود 100 تن ازجنايتکاران را درمعرض نمايش قرارداده بودند.شاهدان عيني حکايت مي کنند که ازاين جمله 25 تن آنان به مجازات مرگ محکوم شدند. وبالاخره دريک ميدان مجاور، همه ي آنها توسط شليک گلوله ها اعدام گرديدند.

درچين يک پنجم جمعيت جهان زندگي مي کند، وازآنجايي که مجازات اعدام دراين کشورجاري مي باشد، درآتش متقاطع انتقادات بين المللي قراردارد. درچين 69 مورد وجود دارد که مستوجب مجازات اعدام مي باشند. دراين جمله مواردي به دليل خشونتهايي که به کاربرده اند به اعدام محکوم مي شوند. اما مواردي وجود دارند که محکومان قهروخشونت به کارنبرده اند؛ چند نمونه ازاين موارد عبارت اند از نپرداختن ماليات و رشوه خواري وفساد اداري . هرچند درچين اجراي مجازات اعدام درملاءي عام يک رسم متعارف نيست ، ولي بازهم اتفاق مي افتد.

عفو بين المللي براين نظراست که تنها درسال 2005 ميلادي درچين 1770 واقعه اعدام وجود داشته است، لاکن اين ارقامي است که عفو بين المللي بدان دسترسي يافته است. کارشناسان براين نظراند که شماراعدام شدگان تا 8000 نفرمي رسند.

ليو رن ون ، پروفيسورموسسه حقوقي درپيکنگ مي گويد :اينکه واقعاً سالانه چند نفردرچين اعدام مي شوند، تاکنون معلوم نيست.:

ليو رن ون :

" من نمي توانم به اين سوال پاسخ بگويم .اين ازجمله ي اسراردولتي است که تاکنون اعلان نگرديده است. تاامروزوضع همين طوربوده است. من فکر مي کنم که نصف احکام اعدام به خاطرجرايمي است که درآنها خشونت به کارنرفته است. ما حلقه هاي علمي فکر مي کنيم که چنين مجازاتي براي جرايمي چون جنايت اقتصادي ، فسادمالي ورشوه خواري – که درجمله جرايم بدون بکاربرد خشونت تصنيف مي گردند، نبايد تطبيق شود."

" ائتلاف بين المللي ضد مجازات مرگ " براين نظراست که هيچ جنايتکاري نبايد اعدام گردد. اين به خاطر آنست که هيچ دولتي حق ندارد اعلاميه جهاني حقوق بشررا که خود امضا نموده است ، پامال نمايد. ازجانب ديگر مسئله اشتباهات قضايي مطرح مي باشند. دربسياري موارد ديده شده است که افراد بي گناه اعدام شده اند. به همين دليل است که شعارامسال " روزجهاني عليه مجازات مرگ " اين است که: " مجازات مرگ هنگامي به عمل مي آيد که حکومت قانونمدارناکام باشد."

هندريش ازعفو بين المللي آلمان مي گويد:

" با اين شعار- مجازات مرگ هنگامي به عمل مي آيد که حکومت قانونمدار ناکام باشد- درپهلوي آنکه اززاويه اصول اساسي حقوق بشر برمجازات مرگ انتقاد مي گردد، ناظربراين نکته نيز است که درمجازات مرگ اشتباهات و کمبوديهاي زيادي وجود دارد . ازاين جمله مي توان از جريان غيرمنصفانه محاکمه ، محکوم ساختن بيگناهان ، تطبيق مجازات اعدام عليه افراد صغير ويا به طورمثال ازتطبيق مجازات اعدام عليه بيماران رواني سخن به ميان آورد."

سه چهارم تطبيق مجازات اعدام درچين اتفاق مي افتد. درايالات متحده امريکا دردسمبر سال 2005 پس ازدوباره به اجرا درآمدن مجازات اعدام درسال 1976، هزارمين تطبيق حکم اعدام صورت گرفته است ، که بسياري آنها بيماران رواني بوده اند. درايران تنها درسال گذشته دست کم 94 نفراعدام شده اند. دربين اين اعدام شدگان جوانان کمتراز 18 سال نيز وجود داشته اند. درعربستان سعودي دست کم 86 نفراعدام شده اند. بنابه اطلاع سازمان عفو بين المللي ، اين چهارکشورمسئووليت 94% اعدامها را درسطح جهاني به عهده دارند.

با اينهم هرسالي که مي گذرد شماربيشترکشورها مجازات اعدام را الغامي کنند. پيشقراولان اين تصميم درسال 1899 کوستا ريکا ، سان مارينو وونزيولا بودند. 50 سال ديگر را دربرگرفت تا شمارطرفداران لغو مجازات اعدام به هشت کشور افزايش يابد. درده سال اخير به صورت اوسط سالانه سه کشور مجازات اعدام را ازقوانين جزايي شان حذف نموده اند.

هندريش مي گويد:

" جاي خوشي اين است که تمايل عليه مجازات اعدام افزايش مي يابد. هرسال کشورهاي بيشتري مجازات اعدام را لغو مي کنند. امسال فليپين اين کاررا عملي نمود. امروز در 129 کشورجهان ديگر مجازات اعدام تطبيق نمي شود ، با اينهم 68 کشور وجود دارند که مجازات اعدام را به اجرا درمي آورند. لاکن اين روند مثبت نبايد مورد مغالطه قرارگيرد که درسطح جهاني تقريباً 20000 نفر درسلولهاي محکومان به اعدام به سرمي برند وچندين هزارنفرديگراعدام مي شوند."