سرمايه گذاري ها دربخش بهبود اقليم

نه تنها تغيير اقليم، بلکه ديگر عوامل نيز نقشي کمتررا در قبال يک آينده با کاربن د اکسايد ، بازي مي کنند. ایوو دوبور، مسوول دارالانشاي اموراقليم سازمان ملل متحد، مي گويد:

«به عقيده من کپنهاگ تغييري را ببار آورده و ممکن ساخته ميتواند - همچنان از لحاظ مالي. ولي اين تحولي است، که بدون کپنهاگ هم بوقوع مي پيوندد.»

براي ايوو دو بور جاي سوال نيست که آيا جهان در برابر تغيير اقليم عکس العمل نشان مي دهد يانه، بلکه مهم اينست که با چه سرعت و مؤثريتي اقدام مي شود.

طبعاً بحيث عالي مقام ترين براي حفظ اقليم سازمان ملل متحد ضرورت مبرم براي تصويب مقررات الزامي بين المللي در کپنهاگ را درک مي کند، ولي او تأکيد مي کند که بدون چنين مقرره هايي هم، جهان راه يک آينده داراي مقدار طبيعي کاربن د اکسايد را در پيش مي گيرد.

ايوودوبور مي گويد:«بعضي اوقات فکر مي کنم که: چه مي شد، اگر چنين مذاکراتي 50 سال قبل صورت مي گرفت. در آن زمان انسانها مي گفتند: نه، اين کاملاً ناممکن است، که ما در سال 2009 هواپيما ها داشته باشيم و تشناب هاي عصري در منازل. اين بسيار گران است، اين ها وجود نخواهند داشت. فکر مي کنم اين تغيير و تحول هم بوقوع خواهد پيوست - زيرا صرف تغيير اقليم روند مسوول وزي را به تحرک در نمي آورد. تغيير اقليم يک عامل مهم است، اما ما از قيمت هاي روبه افزايش انرژي، از تأمين انرژي و کيفيت هوا نيز صحبت مي کنيم. بسياري فن آوري هايي که ما از آن ها استفاده مي کنيم، امروز کهنه شده اند.»

تحول بسوي يک جهان داراي مقدار طبيعي کاربن دا اکسايد تنها به مذاکرات اقليمي جهاني مربوط نمي شود. اين را راينر ونت، مسوول بخش مرکزي سياست و تداوم سودمند در بزرگترين شرکت لوژستيکي جهان، DHL نيز تأييد مي کند:

« ما مي خواهيم در شرکت خود تا سال 2020، 30 درصد آنچه به کاهش توليد کاربن دا اکسايد مربوط مي شود، استفاده کنيم. وآن اينست که: ما مي خواهيم توليداتي را که به اصطلاح داراي مصرف طبيعي کاربن داي اکسايد اند، عرضه کنيم. به اين معني که: مصرف کننده ها، افراد شخصي يا شرکت ها مي توانند از آن خدمات شرکت ما استفاده کنند و مکاتب و محموله ها را با مصرف طبيعي کاربن دا اکسايد ارسال کنند.»

هدف اين کنسرن لوژستيکي با پيشنهاد هاي اتحاديه اروپا بر آورده مي شود. اتحاديه اروپا در مذاکرات اقليمي پيشنهاد کرده است، در صورتي که کشور هاي ديگر نيز بصورت الزامي سهيم شوند، افرازات مربوط به اين اتحاديه را تا سال 2020 تا 30 درصد کاهش مي دهد. در غير آن وعده 20 درصد معتبر باقي مي ماند.

ولي راينر ونت از شرکت DHL تأکيد مي کند: يک شرکتي که در سراسر جهان با 500.000 کارمند در 220 کشور فعاليت دارد، وقتي طور داوطلبانه چنين هدفي را انتخاب مي کند، حتماً دليل معقولي براي آن دارد. اومي گويد:

«ما به اين عقيده استيم که مشتريان ما طور روزافزون از ما انتظار دارند که امور لوژستيکي خود را با صرفه جويي در کاربن دا اکسايد به پيش ببريم. و ما هم باور داريم که بازار سرمايه نيز توجه جدي به اين مسوول بخرچ خواهد داد که آيا شرکت در مصرف کاربن دا اکسايد صرفه جويي مي کند و يا خير. ازين سبب طور خوش برضاي آن خوب است، و ما به اين باور هم استيم که براي برآورده شدن اهداف شرکت ما مفيد است.»

مؤثريت انرژي در درازمدت سرمايه گذاري خوبي است - و به هر پيمانه که قيمت انرژي بلند مي رود، به همان اندازه سرمايه گذاري در مؤثريت انرژي و منابع انرژي بديل سودمند واقع مي شود.

پيتر تيمه مسوول بخش انکشاف و محيط زيست مداوم در انجمن آلماني براي سرمايه گذاري و انکشاف در کلن تأکيد کرد که سرمايه گذار هاي دولتي و شخصي بيش از همه آرزومند ايجاد ميکانيزم الزامي اي براي تجارت جهاني درحصه کاربن دا اکسايد مي باشند. اومي افزايد:

«يک قيمت بازار درازمدت و قابل اطمينان، و يا حد اقل يک قيمت بازار قابل حدس، مصونيت سرمايه گذاري را در اين کشور ها تأمين مي کند و همزمان انگيزه هاي سرمايه گذاري را براي سرمايه گذار هاي شخصي در يک کشور روبه انکشاف تشريح مي کند.»

اين سوال که آيا کپنهاگ واقعاً چنين مقرره هاي الزامي را بوجود خواهد آورد، اختيار آن در دست سياستمداران است. ولي چنانچه آخيم شتاينر مسوول برنامه محيط زيست ملل متحد، (يونيپ) تأييد کرد؛ ما همه آنچه را داريم که براي تغيير و تحول به آن ضرورت داريم:

«ما دانش آنرا داريم، ما فن آوري آنرا داريم، ما مودل هاي اقتصادي آنرا داريم. آنچه در حال حاضر کم است، وحدت سياسي است - درين مورد که چطور مي توانيم در يک همکاري جهاني به اهدافي نايل شويم که کميسيون بين الدولتي در مورد تغييرات اقليم به ما تعيين کرده است.»

همه موافق اند که چاره ديگري جز اين نمي توان داشت. زيرا بي تفاوتي و دست بکار نشدن چندين مراتبه گران تر تمام مي شود.

یسپن هیله/ صدیقی

ویراستار: یاسر