شوراي اروپا و ميثاق ضد تجارت انسان
۱۳۸۶ شهریور ۲, جمعه
چرا وچگونه زنان ومردان بينوا قرباني تجارت انسان مي گردند؟
انا ، هنگامي روستاي شان را درروسيه سفيد جايي که با والدين معتاد به الکول خود زندگي مي کرد ترک گفت ، که يک دوستش درپولند به وي وعده يافتن کاري داد. وقتي که به پولند آمد اين کاررا به کس ديگري واگذارشده بودند، به عوض به وي وعده يافتن کاري درآلمان داده شد. اما براي گرفتن ويزاي آلمان به پول ضرورت بود، به اوگفته شده بود که مي تواند پس ازآن که کارش را شروع کند، پول قرضش را دوباره بپردازد. درآلمان، انا را به دو مرد سپردند، آنها پاسپورت وي را گرفتند وبا خشونت مجبورش گردانيدند تا تن به فحشا بدهد.
ستانا بوخوسکا ازاين قصه هاي غم انگيز بسياربه خاطردارد. وي رئيس موسسه اي به نام " لا سترادا" مي باشد که مقرش درپولند است ونخستين شبکه دراروپا ميانه وشرقي عليه تجارت انسان است. طوري که بوخوسکا مي گويد؛ همه 240 قرباني تجارت انسان که اکنون درموسسه وي مورد پرستاري قرارمي گيرند، کساني نيستند که به زوربه فحشا وادارشده باشند. بوخوسکا مي گويد:
" تجارت انسان تنها به خاطرفحشا صورت نمي گيرد، بلکه يک پديده بسيارگسترده است. ما همچنان شاهد شمارزياد مرداني مي باشيم که عمدتاً به خاطريافتن کاري به گدايي کشانده مي شوند. "
بسياري ازقربانيان تجارت انسان اکثراً جوانان وگاهي هم کودکان مي باشند. درصورتي که آنها بخواهند ازطريق ديگري پول به دست آورند وتامين معاش بکنند، زندگي شان مورد باجخواهي واستثمارقرارمي گيرد.
چراشوراي اروپا ميثاق ضد تجارت انسان را تدوين کرد؟
حراست فعال ازحقوق بشري قربانيان تجارت انسان ، هدف شوراي اروپا است ، زيرا پيشبرد اين وظيفه چيزي است که اعلاميه حقوق بشراروپايي آن را اقتضا مي کند. ازاين جهت شوراي اتحاديه اروپا درسال 2005 يک ميثاق خاص را عليه تجارت انسانها تدوين نمود که قريب دوسال پيش ، درسومين کنفرانس سران دول وحکومتهاي اروپايي دروارسا که مشتمل از 46 عضو مي باشد جهت تائيد آنها تقديم گرديد. هانو هارتيگ ازمديريت کل حقوق بشردرشوراي اروپا اين اقدام را گام بزرگي به جلو دانسته ومي گويد:
" با توجه به اينکه تجارت انسان به معناي پامال نمودن حقوق بشراست . ما براين نظرمي باشيم که مطابق به هنجارهاي حقوق بشر، نيازبه حراست ازقربانيان تجارت انسان داريم وحراست ازقربانيان نبايد تنها درروي کاغذ بماند، بلکه درعمل نيز مراقبت گردد که چگونه دولتها با مکلفيتهايي که درقرارداد دارند، با آن برخورد مي نمايند."
درکنارکمکهاي طبي وعملي بايد دولتها براي قربانيان يک حق اقامت دست کم سي روزه را ميسرگردانند ودرصورتي که ضرورت باشد ، آن را تمديد نمايند. بازگشت قربانيان به کشورهاي شان بايد درصورت امکان ، با کمک سازمانهاي غيردولتي يا انجوها صورت گيرد. تعقيب جزايي کساني که که به تجارت انسان اشتغال دارند بهترگردد. مرتکبان اعم ازاينکه تصديها مي باشند يا افراد منفرد، همينکه درتجارت انسان شرکت داشته باشند، بايد ازقربانيان جبران خسارت بکنند وآنچه را به دست آورده اند مصادره گردد.