1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

عبیدی:معلولین ومعیوبین نباید گدایی کنند

۱۳۸۴ مهر ۱۳, چهارشنبه

درکنارمعلولین که بیشترآنها قربانیان جنگ ها استند خانواده های شهدانیزکه ازسوی دولت مدد معاش میگیرند ویا میگرفتند به شکوه وشکایت پرداخته وازبی توجهی دولت ویا مسوولین دولتی سخن به میان آورده اند.

https://p.dw.com/p/DF0J
عکس: WHO

این روزها شماری زیادی ازمعلولین درنقاط مختلف افغانستان ازکم توجهی دولت دربرابرشان شکایت نموده ودرکابل وهرات هم شاهد تظاهرات آنها بوده ایم .

درکنارمعلولین که بیشترآنها قربانیان جنگ ها استند خانواده های شهدانیزکه ازسوی دولت مدد معاش میگیرند ویا میگرفتند به شکوه وشکایت پرداخته وازبی توجهی دولت ویا مسوولین دولتی سخن به میان آورده اند.

معلولین افغانستان نه تنها ازسوی کارگذاران امور به مشکلات فراوان مواجه اند بلکه افزون بران درمیان معلولین هم به علت نداشتن سواد کافی برخی ازآنها، خواسته ی یکسان وجود ندارد. حتادرمیان برخی ازآنها یک خواسته ی مشخص هم دیده نمی شود .

درعالمی ازمشکلات افغانستان که گوناگون وفراوان است عدم رسیدگی به معلولین یک کارخیلی دورازتصورنیست.

اما دراین میان حمیدعبیدی یکی ازنویسندگان وصاحب قلم که خود معلول است وسابقه ی کار به عنوان رییس اتحادیه معلولین ومعیوبین را دارد؛ برای بهبود شرایط معلولان طرح وبرنامه ی را مطرح نموده است.آقای عبیدی درگفت وگوی ویژه ی با رادیودویچه ویله صدای آلمان گفت :

"بازسازی افغانستان در مقياس شايد و بايد ، از جمله نيازمند بسيج تمام نيروی بشری مستعد به کار در افغانستان است . معلولين يک بخش اين نيروی کار را تشکيل می دهند . در ميان معلولين از اشخاص دارای سطوح مختلف تخصص گرفته ، تا کسانی که مايل و مستعد به کسب حرفه و تخصص اند ، کم نيستند . بنأً ، مسأله ی بازتوانی فزيکی ، حرفه يی و اجتماعی معلولين ، تنها بعد بشر دوستانه ندارد ، بل اهميت اقتصادی و اجتماعی نيز دارد ."

آقای عبیدی با توجه به استعدادهای موجود درمیان معلولین ومعیوبین سهیم نمودن آنهارادرکناردیگراعضای جامعه بخصوص درحلقه های سازندگی وبازسازی خواسته ی مشروع وعادلانه دانسته میگوید:

"البته اين خواسته عادلانه است که دولت بايد برنامه ی مشخص و عمليی را برای حل مسايل و مشکلات معلولين طرح نموده و به اجرا بگذارد و در طرح و تحقق اين برنامه بايد خود معلولين هم سهم فعال داشته باشند . "

آقای عبیدی باطرح نکات زیرمی خواهد یک برنامه ی عملی وضروری را ارایه نماید :

- ايجاد آسايشگاه برای آن عده از معلولينی که توانايی کار و زيست مستقل را کاملاً از دست داده اند و نيازمند مراقبت های دايمی طبی اند . کسانی که شامل اين دسته اند و خانواده های شان را از دست داده اند ، بايد به درجه اول حق اقامت در اين آسايشگاه ها را داشته باشند

- فراهم آوری وسايل و زمينه های بازتوانی جسمی برای معلولين نيازمند

- فراهم آوری زمينه ها برای بازتوانی حرفوی برای همه ی معلولين ، صرف نظر از علت معلوليت

- کار پيگير ، همه جانبه و برنامه ريزی شده برای ادغام مجدد معلولين در جامعه به مثابه ی شهروندان تام الحقوق ، فعال و مثمر

- دسترسی سهل معلولين به خدمات طبی مناسب

- منع هرگونه تبعيض در برابر معلولين

آقای عبیدی معتقد است که معلولین ومعیوبین نیز نباید مانند گداها برخورد نمایند. آنها هم باید درتلاش آن باشند تا با استفاده ازتوانایی های دیگری که دارند آبرومندانه زندگی نمایند.

اما این بدان معنی نیست که دولت آنهارافراموش کندومسوولیت ازدوش دولت برطرف شود.

تمامی گفت وگوی آقای عبیدی را دربخش صوتی همین صفحه میتوانید بشنوید.