عراق پنج سال پيش ازامروز

پس از حمله دهشت افگنانه يازدهم سپتا مبر2001 ؛جورج دبليو بوش ريس جمهور امريکا جنگ بين المللي در مقابل دهشت افگني را اعلام نمود. در بدو امر اين جنگ از موفقيت هم بر خوردار بود ؛ بدين سان که چند هفته بعد از ان رژ يم طالبان که در افغانستان به سازمان دهشت افگني القاعده ملجاوپناه داده بود، سر نگون شد . در بحبوحه همين اوضاع کاخ سفيد بدين فکر افتاد که به هدف خود يک گام نزديک ترگرديده است و وقت آن فرا رسيده که توسن فتحوحات را به صوب اهداف ديگر که مراد سر زمين هاي بوده که ازمدتها قبل درراس ليست آزمندي امريکا قرارداشتتند براند. در اين سلسله دروهله اول عراق به رهبري صدام حسين قرار ميگرفت؛ چه پدر بوش، در دوران زمامداري خود تنها اورااز کويت رانده بود. بغير از همين رانده شدن از کويت ديگر تغيير ي در قدرت صدام حسين پيش نيامده بود. امانکته ديگر اين بود که عراق ازلحاظ داشتن نفت يکي از کشور هاي غني به حسا ب مي آمد وبه همين سبب هم ميتوانست هدف خوبي براي بوش و مشاورين او که به دسته محا فظه کاران نوين امريکا تعلق دارندبه باشد.

در آغاز امکان آزمايشي را پيدا کردند وآن اينکه عراق را تحت فشار گذاشتند. عراق نخست بعد از جنگ کويت به وسيله ملل متحد مکلف گردانيده شد که به شدت به تقيلل تسليحات خود بپردازد در اين ميان بين عرا ق ومفتشين تسليحات عراق اختلاف نظر پيش آمد.

همين رويداد اين توهم را بار اورد که عرا ق در خفا برنامه تسليحاتي غير مجاز دارد .اين مو ضوع نزد بوش اتهام وظن نبود. او خود يقين کامل داشت که عرا ق بطور غير مجاز برنامه تسليحاتي خودرا تعقيب ميکند. بوش در همين مورد خطاب به مردم امريکا ميگويد: شهر وندان؛ حوادث عراق به به پلکان نهايي رسيده است، بناءً روزهاي نهايي تصميم گيري فر ا رسيده است. بيش از يک دهه امريکا وساير دولتها حوصله کردند و مجدانه کوشيدند که رژ يم عرا ق را بدون جنگ خلع سلا ح کنند. اين رژ يم هنگام ختم جنگ خليج ميان ايران وعراق تعهد سپر ده بود که همه سلاحهاي نابود کننده جمعي را علني ساخته از بين ميبرد . از آن زمان تا حال جهان تلاش هاي ممتد دپلوماتيک را به کار بست ما در همين مورد چندين قطعنامه را در ملل متحد به تصويب رسانديم، ما صدها مفتش تسليحاتي را فرستاديم تا خلع سلاح گرديدن عراق را نظارت کنند. به سينه اعتماد ما دست رد زده شد. بدين شرح که رژ يم عراق از فعاليت هاي دپلوماتيک به نفع خود استفاده کرد و بطور پيگر قطعنامه هاي ملل متحد را نقض کرد.

وقتي بوش ديد گاه خودرا به مردم امريکا توضيح ميداد؛ تصميم خودرا گرفته بود. چند روز بعد بر عراق حمله نمود. رئيس جمهور امريکا براي ادعايي که ميکرد سند وثبوت نداشت. در همين را بطه بر جهان هم نظريات جداگانه ومتفاوت حاکم بود. تفاوت نظر در جهان بقدر ي زياد بود که حتي کولين پاوول وزير خارجه بوش هم با سخراني ها وتوضيحات خود نتوانست در ان تغييري را پيش آورد. پاول کوشيده بود که در شوراي امنيت براي ادعاي رئيس جمهور خود دلايلي را دست پا کند. خود پاول بعداً در مورد وصله ناجورب که ميزده؛ گفته بود که همان کوششهاي بي دليل در پيکره سوانح او به زخم چرکين مي ما نند؛ زيرا او چيز هايي را ميگفته است که واقعيت نداشته اند. پاول وزير خارجه اسبق امريکا گفته است که در ميان اسناد ومدارک که سازمان جاسوسي در باره سلاح هاي بيولوژ يکي جمع آوري کرده بود، سند ترس آور در مورد دستگاه هاي سيار براي توليد سلاح هاي بيولوژيکي وجود دارد و من ميخواهم اين اسناد را نشان بدهم. ما ازروي شهادت شاهدان عيني ميدانيم .بايد گفت که کاخ سفيد وسازمان جاسوسي عمداًوهد فمندانه اين اسناد جعلي را در اختيار وزير خارجه گذاشته بودند تا افکار عامه را فريب بدهند .بعدا" معلوم شد که ان توضيحات وزير خارجه سخت در د اور بوده است. در اغاز همه جهان از اينکه امريکا تا اين حد دقيق در مورد تسليحات عراق معلومات دارد غرق در تعجب وشگفتي شد. تنها آلمان وفرانسه موقف محطتانه اختيار کردند وبه ان به ديده شک وترديدبدان نگرستند وحاضر نشدند که از تدارک جنگي امريکا حمايت کنند اين دو کشور بيشتر به گزارشهاي هنس بليکس رئيس مفتشين ملل متد در عرا ق استناد مي جستند .او مانند ريس جمهور امريکافکر نمي کرد وآن باور را هم نداشت.