غصب حدود 280 هزار جریب زمین دولتی در بلخ

ریاست زراعت ولایت بلخ می گوید فهرست کسانی را که زمین های این اداره را غصب کرده اند، به مراجع دولتی فرستاده است تا قضیه مورد پیگیری قرار گیرد.

کاتب شمس، رییس اداره زراعت ولایت بلخ گفت: «لیست مکمل زمین های غصب شده این اداره را با ذکر اسامی اشخاصی که زمین را گرفته اند، موقعیت و مساحت زمین و کسانی که امر توزیع آن را داده اند، به مراجع مختلف ارسال نموده ایم».

او گفت که 375 جریب زمین فارم تحقیقاتی اداره زراعت نیز شامل زمین های غصب شده است که روی آن ساختمان های رهایشی اعمار گردیده است و صرف در حدود بیست جریب آن که تاسیسات این اداره می باشد، برای اداره زراعت باقی مانده است.

به گفته شمس، در سال 1371 در نتیجه تحولات سیاسی در افغانستان رابطه شمال با مرکز قطع گردید و بخش های اعظم زمین های غصب شده در همان زمان تحت نام پروژه های زراعتی از سوی اشخاص قدرتمند به مردم و وابستگان شان توزیع شده است.

به گفته رییس اداره زراعت بلخ، اشخاصی که زمین های این داره را زیر نام اعمار فارم و پروژه های زراعتی در آن وقت گرفته بودند، حالا بدون طی مراحل قانونی، این زمین ها را به شهرک های رهایشی تبدیل کرده و به دیگران به فروش رسانده اند.

شمس گفت که این اشخاص پس از گرفتن این زمین ها فوراً از سوی محاکم آن زمان قباله به دست آورده اند، در حالی که براساس دستورالعمل تعیین شده، آن هایی که زمین دولتی را برای فارم زراعتی می گیرند، بعد از پانزده سال مستحق داشتن قباله آن زمین هستند.

به گفته این مقام محلی ولایت بلخ، تغییر ساحات زراعتی به شهرک های رهایشی بدون امر رییس جمهور یک عمل خلاف قانون است.

اما مسوولان ریاست شهرسازی زون شمال در ولایت بلخ می گویند بدون اسناد قانونی و بدون تایید محاکم و اداره زراعت بلخ، به هیچ کسی اجازه اعمار شهرک های رهایشی در ولایت بلخ را نداده اند.

انجینر محمد اسماعیل، رییس شهرسازی زون شمال در این مورد گفت: «بدون قباله شرعی ما به هیچ کس اجازه اعمار شهرک را نمی دهیم، کسی که پیشنهاد ساختن شهرک را می کند ما اسناد او را به وزارت ارسال می کنیم. شعبه حقوقی ما در وزارت آن را ملاحظه می کند، در صورتی که قانونی نباشد اجازه اعمار شهرک را نمی دهد».

به گفته مقام های محلی بلخ، مشکل دیگر این است که بر سر بعض ساحات این زمین ها میان اشخاص دعوا جریان دارد.  غصب زمین های دولتی مشکلی است که نه تنها در ولایت بلخ، بلکه در اکثر ولایت های افغانستان به شمول کابل وجود دارد. اما غالب کسانی که شهرک های رهایشی اعمار کرده اند با مقام های دولتی رابطه دارند و این مساله جلوگیری از اعمار این شهرک ها را مشکل تر کرده است.

دویچه وله/ نبی اثیر

ویراستار: عارف فرهمند