قصه پولیسی که برای طالبان دام ماند

طالبان بر این باور بودند که بایرخان ویار فرد مناسبی برای انجام "حمله داخلی" بر پولیس افغانستان بود؛ اما به جای این او دامی را برای طالبان پهن کرده بود.

ویار که یک افسر پولیس پایین رتبه در ولایت شرقی پکتیکا است، در ماه نوامبر با مردی دیدار کرد که به او گفت اگر یک فرمانده محلی شورشیان را ملاقات کند، سرمایه دار می شود.

ویار بعد از دریافت مدال قهرمانی از وزیرداخله کشور، مجتبی پتنگ در 25 دسمبر گفت: "من فکر کردم که او (فرستاده طالبان) مزاح می کند". او در ادامه افزود: "اما فرمانده که نامش محمد بود، به پوسته پولیس در ولسوالی سر حوزه آمد تا من را ببیند". او خبر داشت که من آنجا کار می کنم".

ویار توضیح داد: "او با گستاخی از من خواست تا جانب طالبان را بگیرم و آنها را در انجام یک حمله داخلی بر نیروهای پولیس همکاری کنم. من از او خواستم تا به من وقت بدهد در این باره فکر کنم".

ویار که حدودا چهل ساله است، در عوض کمک به طالبان به مقامات ارشد پولیس خبر داد.  افسران از او خواستند تا دیدارش با شورشیان را به منظور دستیابی به اطلاعات استخباراتی ادامه دهد.

پس از آن، ویار تلیفونی را از یک رهبر شبکه حقانی دریافت کرد که به او یک خانه مجلل در پاکستان را پیشنهاد کرد، در صورتی که آنان را کمک کند تا بمبگذارها به مقر ولایت پکتیکا، جایی که والی و قوماندان امنیته کار می کنند، وارد شوند.

هرچند اثبات این نکته غیرممکن است، اما ویار و مقامات دولت بر این باورند که فرد تماس گیرنده سراج الدین حقانی، رهبر شبکه حقانی بود که او رابطه نزدیکی با شبکه تروریستی القاعده دارد. ویار یادآور شد: "او گفت که به من 2.5 میلیون افغانی (معادل 50 هزار دالر)، دو موتر مدل جدید و یک خانه در پاکستان می دهد".

پولیس تصمیم گرفت که طرح را دنبال کند و اجازه داد تا سه مرد بین 18 تا 25 ساله که توسط محمد فرستاده شدند، با یونیفورم پولیس در پوسته ویار کار کنند.

محب الله صمیم، والی پکتیکا به خبرگزاری فرانسه گفت: "ما آنها را از نزدیک زیر نظر داشتیم. ما به ویار گفتیم که با آنها همکاری کند و آنان را تنها نگذارد". صمیم در ادامه افزود: "او یک جنگجوی درست است. او نگران جان خود نبود. ما به او اعتماد کردیم و او ثابت کرد که یک وطنپرست دلاور است".

یک ماه بعد، محمد با دو مرد دیگر برای انجام حمله برگشت. آنها با خود یک موتر پر از مواد انفجاری، 60 نارنجک و شش تفنگ ماشیندار و شش واسکت انتحاری آوردند.

ویار گفت: "من درباره نفر ششم انتحاری پرسیدم. او گفت که نفر ششم خودم هستم که موتر را مفنجر خواهم کرد".

روز 11 دسمبر، روزی که حمله طرحریزی شده بود، از ویار خواسته شد تا مهاجمان و موتر بمبگذاری را اجازه بدهد به طور جداگانه در مقر ولایت مستقر شوند. بعد از آن، او اجازه دارد تا به پاکستان بگریزد.

پولیس اجازه داد تا آخرین لحظات پیش از حمله طرحش آشکار نشود.  افسران پولیس که مخفی شده بودند، تله را جمع کردند و شش مرد مهاجم را بدون حتا شلیک یک گلوله دستگیر کردند. محمد که فهمید فریب خورده است، بر سر ویار فریاد زد: "حالا که تو ما را فریب دادی، چرا مرا خودت با گلوله نمی زنی"؟

حملات داخلی در سال روان میلادی حداقل جان 60 نیروی خارجی و بسیاری از نیروهای داخلی را گرفت. هفته گذشته، یک پولیس مهاجمان طالبان را در ولایت ارزگان اجازه داد تا سحرگاه به یک پوسته داخل شوند. شورشیان طالبان در آنجا چهار همکار آن پولیس را کشتند.

ویار از سوی وزارت داخله افغانستان با اهدای مدال و وجه نقدی مورد تقدیر قرار گرفت. او می گوید که بارها تهدیداتی از سوی شورشیان که در پاکستان پایگاه دارند، دریافت کرده است؛ اما او می گوید: "من به آنها (شورشیان) که من از شما نمی ترسم. من یک جنگجو هستم".