ماینهای چسپکی پس از افغانستان در کشمیر نیز زیاد شده است
۱۳۹۹ اسفند ۱۱, دوشنبه
سه مقام امنیتی به خبرگزاری رویترز گفته اند که در عملیات‌های اخیر در جامو و کشمیر بمبهای چسپکی کشف و ضبط شده اند. این بمب‌ها به سادگی در وسایط نقلیه چسپانده شده و از راه دور انفجار داده می‌شوند.
ویجای کوما، فرمانده پولیس دره کشمیر گفت که این بمب‌ها مواد انفجاری کوچک دست‌ساز و نسبتا نیرومند اند. این مقام پولیس افزود: «از آنجایی که میزان عبور و مرور وسایط نقلیه پولیس و نیروهای امنیتی در دره کشمیر بسیار زیاد است، این [بمب‌ها] مطمئنا بر سناریوی حضور نیروهای امنیتی تاثیر می‌گذارد.»
مطالب جالب ویدیویی را در یوتیوب ما تماشا کنید.
در کشمیر پیش از این هم حضور نظامی شدید بوده است، اما در ماه آگست ۲۰۱۹ وقتی که هندوستان اختیارات ویژه ایالت جامو و کشمیر با اکثریت مسلمان‌ها را لغو و این ایالت را به دو منطقه زیر اداره حکومت مرکزی تقسیم کرد، حضور نیروهای هندی در این منطقه بیش از پیش افزایش یافت.
مقام‌ها گفته اند که تنها در ماه فبروری در جریان عملیات‌ها ۱۵ بمب چسپکی ضبط شده است. افزایش این بمب‌ها در کشمیر این نگرانی را ایجاد کرده است که این تاکتیک منتسب به شورشیان طالبان در افغانستان، به منازعه پاکستان و هندوستان گسترش خواهد یافت.
افغانستان در ماه‌های اخیر شاهد موجی از حملات با استفاده از بمبهای چسپکی بوده است که هدف اکثر این ماین‌ها نیروهای امنیتی، قاضیان، مقام‌های حکومتی، فعالان مدنی و خبرنگاران بوده است. این حملات موجی از ترس و نگرانی‌ها در افغانستان به بار آورده است.
یک مقام ارشد امنیتی به رویترز گفته است که هیچ یک از ماینهای ضبط شده در کشمیر در این منطقه ساخته نشده است و اشاره کرده که این ماین‌ها از پاکستان به کشمیر قاچاق شده است. این مقام که نخواسته نامش ذکر شود، گفته است: «همه آن‌ها از طریق هواپیماهای کوچک بی‌سرنشین و تونل‌ها انتقال داده شده اند.»
کشمیر مدت طولانی است که میان هند و پاکستان، همسایه‌های مسلح با سلاح اتومی، مورد منازعه قرار دارد. در حالی که کشمیر میان این دو کشور تقسیم شده است، اما هر دو کشور ادعای ارضی کامل بر آن دارند.
هندوستان کشور همسایه‌اش پاکستان را به حمایت از شورشگری مرگبار در کشمیر متهم می‌کند که از دهه ۱۹۹۰ به این سو هزاران قربانی گرفته است. پاکستان این اتهام را رد کرده و مدعی است که از مردم کشمیر در مبارزه شان برای خودارادیت تنها حمایت روحی و دیپلوماتیک فراهم می‌سازد.
مقام‌ها گفته اند که این ماین‌ها به این خاطر مایه نگرانی بزرگ است که به سادگی با استفاده از مقناطیس در وسایط نقلیه چسپانده می‌شوند و به شورشیان این امکان را فراهم می‌سازد که به سادگی دست به ترور زده و کاروان‌های نظامی را که به تکرار از منطقه عبور می‌کنند، هدف قرار دهند.
در ماه فبروری ۲۰۱۹ یک بمب‌گذار انتحاری با استفاده از موتر مملو از مواد انفجاری یک کاروان نظامی را هدف قرار داد که منجر به کشته شدن ۴۰ سرباز هندی شد. این حادثه خونین‌ترین حمله بر سربازان هندی در کشمیر خوانده شده است.
کومار، رئيس پولیس در کشمیر گفت که نیروهای امنیتی برای جلوگیری از این تهدید جدید پروتوکول‌های امنیتی را تغییر داده اند. به گفته او، افزایش فاصله میان کاروان‌های نظامی و وسایط نقلیه شخصی، نصب کمره‌های نظارتی در وسایط نقلیه و استفاده از هواپیماهای بی‌سرنشین برای نظارت بر کاروان‌های نظامی شامل این تدابیر اند.
تفاوت بارز میان افغانستان و کشمیر در این است که گروه طالبان قابلیت گسترده گشت و گذار در مناطق روستایی و شهری را دارد و از جانب دیگر این مواد انفجاری به سادگی قابل دسترس است. به این دلیل، ماینهای مقناطیسی در افغانستان یک تهدید بالقوه بزرگ است.
گروه طالبان که در اوایل مسئولیت برخی از این گونه حملات را به عهده می‌گرفت، بعداً دست داشتن در آن‌ها را رد کرده است.
آویناش پالیوال، استاد روابط بین‌الملل در دانشگاه سواس لندن گفت: «طالبان اهداف خود را دارند، می‌توانند به آن‌ها برسند و بدون ترس از پاسخگویی و مجازات آن‌ها را بکشند. ساختار حمله و تکرار بی‌پایان آن چیزی است که این بمب‌ها را موثر می‌سازد.»
این تحلیلگر افزود: «در کشمیر فضا برای توانایی انجام این کار به سادگی، محدود است.»
af/pa (Reuters)