مشکلات بعد ازانتخابات پارلماني درعراق

پيام اصلي اين انتخابات اينست که عراقي ها ترس را بخود راه ندادند. باوجود شلکيهاي هاوان و انفجار بم ها با ده ها کشته، شمار زيادي از مردم در غرفه هاي انتخاباتي حاضر شدند. به اين ترتيب آنها از خود جرأت نشان داده و پيام واضحي را برضد تروريست ها و مخالفان آشتي ملي صادر کردند. اين قابل تحسين بوده و واضحاً بيان ميدارد که اکثريت عراقي ها انتظار ثبات و امنيت را دارند. و آنها در اساس، از اصول رقابت هاي ديموکراتيک حمايت بعمل مي آورند.

با آنهم صحبت از آزمايش موفقانۀ پختگي، پيش از وقت خواهد بود. چالش هاي اصلي هنوز در پيشرو است. اعلام رسمي نتايج انتخابات حد اقل يک هفته را دربر خواهد گرفت. اين نامعلوم است که آيا نتايج انتخابات مورد قبول تمام سياستمداران و گروه هاي با نفوذ قرار خواهد گرفت؟ و مذاکرات بعدي روي حکومت ائتلافي ميان اتحاد شيعه ها، سني ها، کرد ها و گروه هاي مختلط ميتوانند با درنظرداشت تنوع علايق کاملاً غير واضح، مشکل و مسئله آفرين شده و حتي باعث آغاز خشونت هاي بزرگتري گردند.

زيرا هفت سال بعد از سقوط صدام حسين و با درنظرداشت موجوديت خشونت چندين ساله، بخش عمدۀ مشکلات اساسي مانند تقسيم منابع نفتي ميان گروه هاي قومي ويا موقف شهر غني از نفت کرکوک ، حل ناشده باقي مانده اند. صرف بقاي گروه هاي مختلط و اظهارات چند نامزد در اين انتخابات هم نميتواند درز هاي عميق موجود ميان گروه هاي مختلف قومي را از ميان بردارد. اين کشور هيچگاه امکاني براي پختگي فرهنگ ديموکراتيک نداشته، بلکه در سال 2003 به يکبارگي در يک وضع جديد قرار داده شد.

هر که حکومت آينده را رهبري کند، مسووليت بزرگي را بدوش دارد. يکي از چالش هاي بزرگ سهيم ساختن سني ها منحيث دومين گروه بزرگ قومي در مسووليت هاي سياسي ميباشد. آنها که در وقت صدام حسين از امتيازات زيادي برخوردار بودند، بعد از سقوط صدام خود را بازندگان زمان موجود تلقي ميکنند - ازين امر تروريست ها مانند گذشته سود ميبرند. علاوه بر آن کاملاً ضروري است تا از گروه هاي کوچکي چون مسيحيان و يزيد يها حمايت بهتر صورت گيرد. شمار زيادي از علاقمندان از هم مختلف قدرت و نفوذ بايد باهم آشتي کنند. و همچنان در سراسر کشور انسانها منتظر اند تا بهبود واضحي را در زندگاني روزمرۀ شان احساس نمايند، در قدم اول در سطح زندگاني شخصي خود شان ، کمبود مداوم در تأمين آب و برق تا موضوع مهميعني امنيت، مورد بحث مي باشد.

زمان به سرعت سپري ميشود. تا پنج و نيم ماه ديگر بايد نيم 100.000 عسکر باقيماندۀ امريکايي آن کشور را ترک گويند. باقي آن تا سال 2011. در آن زمان حکومت آينده کاملاً به تنهايي مسووليت امنيت را در کشور عهده دار خواهد شد.

راينرزولييخ/ خالد صديقي

ويراستار: رسول رحيم