1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

مشکلات رواني سربازان آلمانی که ازماموريت برمي گردند

۱۳۸۸ دی ۱۳, یکشنبه

مانسينور راينر شت يکي از روانشاسان که از بخش نظامي از شهر کيل ميايد، از سال 1992 ميلادي سربازان آلماني را در مناطق بحراني جهان همراهي مي کند. او چندي قبل در افغانستان نيز بود.

https://p.dw.com/p/LJ80
عکس: AP

ماموريت سربازان آلماني در افغانستان او را در برابر يک مشکل تازه قرار داده است. راينرشت چندي قبل در يکي از نشست هاي کشيش هاي کاتوليک گفت:

"در شرايط فعلي مي توان گفت که نه تنها بيشترسربازان با تجارب شان که از جريان انجام ماموريت بدست آورده اند، برمي گردند بلکه با تجارب جنگي نيز. اين براي ما بدين معناست که ما بايد بخش هاي ديگري را نيز جزء کار روانشناسي با اين سربازان سازيم. هستند سربازاني که از ماموريت شان بر مي گردند و از لحاظ فيزيکي مجروح نشده اند، ولي در جريان انجام ماموريت شان ديگر انسان ها را مجروح مي سازند و يا مي کشند. وقتي اين سرباز از ماموريت برمي گردند، خودش وخانواده اش با اين پديده چگونه برخورد مي کنند؟ اين مسأله است که در آينده بايد خود را با آن مصروف سازيم؛ البته در کنار فشار هاي که خانواده سرباز در جريان ماموريت با آن بايد کنار بيايد."

همسريکي از سربازاني که از ماموريت به خانه برگشته است و سه بار در خارج از آلمان ماموريت انجام داده است در مورد فشار هاي روحي ورواني که وارد مي شود، مي گويد:

" من ترس داشتم که اتفاقي برايش بيافتد و آنطوري که به ماموريت رفته بود، همانطور برنگردد. يک دستش را يا يک پايش را از دست دهد؛ و يا جانش را از دست دهد. واضح است انسان اين ترس را هميشه دارد."

Militärische Übungen von der weißrussischen Armee
عکس: Bymedia

کشيشان کليساي کاتوليک و پرتستانت که در بخش نظامي فعاليت دارند از مدتي بدين طرف شاهد اند که بعد از انجام ماموريت وقتي سربازان برمي گردند، تعداد زيادي از روابط خانواده ها برهم مي خورد. اين خود باعث شده است که اداره اسقف هايي که در بخش نظامي کار مي کنند، پروژه تحقيقي را براه اندازند تا معلوم کنند که کشيشان امور رواني براي ثبات و جلوگيري از همپاشيدگي خانواده ها چه کار هاي کرده مي توانند. پيتر وندل مسوول اين پروژه با کشيش ها و زوج هاي مختلف که در خارج از آلمان ، در مناطق بحراني ماموريت انجام داده اند، دراين ارتباط صحبت کرده است، او مي گويد:

" نتيجه اين سوال جوابها نشان مي دهد سکوت اختيار کردن به دليل اينکه جانب مقابل خود را متاثر نسازد، باعث مي شود که روابط زناشويي زير فشار قرار گيرد و کيفيتش را از دست دهد. شايد اين سکوت اختيار کردن به دليل اين باشد که نمي دانند چگونه عمل کنند و يا قدرت گفتن را ندارند ويا هم از بيچارگي باشد."

نتيجه گيري روانشناسان اين است : صحبت درباره ترس سربازاني که از انجام گشت(گزمه) دارند، بايد همچنان با صراحت انجام شود، همسان ترسي که خانم هايشان دارند و با مشکلات زيادي بدون شوهر زندگي خود و اولاد هاي شان را با اين ترس که همواره به همراهشان است، پيش مي برد. پيتر وندل مي گويد:

" من شاهد يک آرامش و آزادي زوج ها در سيمينار هايم استم. وقتي آنها حمايت بدست مي آورند، روي ترس شان صحبت مي کنند در مييابند که طوري ديگر نيز ممکن است زندگي کرد."

وندل براي روانشناسان در بخش نظامي يک طرح آموزشي را انکشاف داده است که به اساس آن زوج ها نيروي مقاومت بيشتر در برابر مشکلات و فشار هايي که از ناحيه ماموريت هاي خارج کشوري ايجاد مي شود، پيدا کنند. يکي از بخش هاي اين طرح، ايجاد يک نوع سناريوي است که در آن درج مي گردد که در جريان ماموريت زوج ها با چه مشکلات و بحران هايي مي توانند روبرو شوند. وندل مي گويد که براي ثبات روحي افراد مهم است که هدف و اهميت ماموريت را پذيرفته و از آن آگاهي داشته باشند. وندل اضافه مي کند:

" بسيار وحشتناک است وقتي سربازي به ماموريت مي رود و در اين جريان و بعد از بازگشت او، خانواده اش توجيه براي ماموريت عضو خانواده شان داشته باشد. اين يک فشار فوق العاده زيادي بالاي خانواده است و از وظايف نيروي نظامي آلمان است که براي خانواده اي سرباز واضح سازد که چرا شوهر و يا نيروي نظامي آلمان داخل اين ماموريت شده است. بگذاريد اين را اينطور بيان کنم که چرا اين خطر را بر سر گرفته است."

رسانه ها/ نبیله کریمی الکوزی

ویراستار: یاسر