مصر و روزهای دشوار یک انقلاب نافرجام

ادامه فعالیت های تروریستی در شبه جزیره سینای مصر، میزان بلند بیکاری و تورم شدید پولی هنوز هم دامنگیر این کشور است. به همین دلیل است که حازم الببلاوی نخست وزیر پیشین مصر، که در 24 فبروری سال روان از مقامش کناره گیری کرد، نمی تواند ادعا کند که دوران حکومتداری اش موفقیت ها و یا دستاوردهای چشمگیری داشته است. او به مردم وعده ثبات و امنیت را داده بود، ولی در هفت ماه نخست وزیری اش مشکلات مصر شدیدتر گردید. الببلاوی نه زمینۀ یک اقتصاد بهتر برای آیندۀ کشورش را فراهم ساخته توانست و نه از گسترش خشونت های با انگیزۀ سیاسی جلوگیری کرده توانست.

روزنامه مصری القدس العربی می نویسد: الببلاوی داوطلبانه از سمتش کنار نرفته، بلکه او مجبور به استعفا گردیده است. این روزنامه همچنان نگاشته است: «اگر الببلاوی از مقامش استعفا نمی داد، این کار باعث می شد که اعتبار سیاسی نظام به طور کامل از بین برود». الببلاوی به عنوان قوی ترین شخصیت مصر طبعاً چنین چیزی را نمی خواست، زیرا او بارها قول داده بود که کار ها تحت نظارت او به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح و شاید هم رئيس جمهور آینده کشور به بهترین شکل آن پیش خواهد رفت.

مشکلات اساسی ساختاری

اما اگر الببلاوی در مقامش باقی می ماند، احتمالا تنها مشکلات ابتدایی را می توانست در کشورش از میان بردارد، زیرا مشکلات موجود در مصر را نمی توان در ظرف چند هفته و یا چند ماه حل کرد. کریستیان ولف یکی از دانشمندان علوم سیاسی دانشگاه ارلانگن آلمان به این نظر است که مصر یک فرهنگ اقتصادی بسیار برهم خورده دارد که دستاوردهای تجاری را بسیار مشکل ساخته است. مصر مثل سابق با اصل اقتصاد بازار آزاد اجتماعی بیگانه است. این کشور همچنان باید در برابر فساد اداری مبارزه کند. ولف اضافه می کند: «تا هنوز نمی بینم که برای رفع این مشکلات فعالیتی آغاز شده باشد».

حقوق محدود شهروندی

الببلاوی همچنان نتوانست خشونت ارگان های دولتی در برابر مخالفان سیاسی را متوقف سازد. بعد از برکناری محمد مرسی رئیس جمهور مصر در آغاز جولای سال 2013، بیش از 1300 تن از هوادارانش در اثر درگیری ها با نیروهای امنیتی مصر کشته شدند. حتی معترضان سکولار که در جنوری سال 2011 میلادی روی جاده ها برآمدند و باعث گردیدند که رئيس جمهور حسنی مبارک سقوط کند، فعلاً درک کرده اند که قدرت جدید دولتی علیه آنها عمل می کند. فعالان شناخته شده چون احمد ماهر بنیانگذار جنبش ششم اپریل مصر و علا عبد الفتاح وبلاگ نویس مصری فعلاً زندانی اند. قانون جدید که در نوامبر 2013 در مورد تظاهرات نافذ شده است، به حکومت اجازه میدهد که تظاهرات را شدیداً سرکوب کند.

آزادی مطبوعات نیز در مصر در معرض خطر قرار دارد. گفته می شود که در حال حاضر 20 نفر از کارکنان شبکه خبری الجزیره در برابر یک محکمۀ مصر قرار می گیرند. این افراد به تشکیل یک "شبکه رسانه یی تروریستی" متهم اند. سازمان عفو ​​بین الملل این محاکمه را راهنمایی برای برخورد حکومت با رسانه ها در آینده خوانده است. این سازمان گفته است که چنین اقدامی پیام وحشتناک را دربر دارد که گویا در مصر اکنون تنها یک نظر قابل قبول است و آنهم نظری که مورد پذیرش مقامات این کشور باشد. شرکت های مصری امیدی زیادی به اردو و نظامیان بسته بودند. به ویژه آنها خوف زیاد از خط مشی که گروه مذهبی اخوان المسلمین تعقیب می کرد، داشتند. به همین دلیل بعد از برکناری مرسی شدیداً بر علیه حامیان او موضع گرفتند. کریستیان ولف می گوید آنها باید موقعیت آینده شان را از نو تعیین کنند. او اضافه می کند که آنها باید دوباره تعیین موقعیت کنند و سمت گیری شان نظامیان مصر و فعلاً السیسی است. ولف به این نظر است که در آینده هیچ کس نمی تواند از نفوذ نظامیان در این کشور چشم پوشی کند.

هنوز معلوم نیست که آیا السیسی میتواند با این همه مشکلات کنار آید، و یا بگوییم چگونه با این مشکلات کنار خواهد آمد؟ تا حال حتی تاریخ انتخابات ریاست جمهوری در مصر مشخص نگردیده است. اما آنچه روشن است این است که مشکلات اساسی، به ویژه مشکلات جوانان، مثل مشکل بیکاری، فشار های دولتی و امثال اینها، شاید به بسیار زودی حل نگردند.