1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

مهاجران افغان بي نوا ترين قربانيان سيلاب هاي پاکستان اند

۱۳۸۹ شهریور ۱۷, چهارشنبه

لوبنا حسن، رييس اتحاديه داکتران ولادي ونسايي پاکستان به " آي پي اس" گفته است که پاکستاني هايي که درمعرض سيلاب قرار گرفته اند کمک هاي طبي زيادي به دست مي آورند، اما به نظرمي رسد حکومت، مهاجران افغان را فراموش کرده است.

https://p.dw.com/p/P6tP
عکس: AP

گفته مي شود حدود 1.7 ميليون مهاجر افغان درپاکستان زندگي مي کنند. بيشترين آنها درايالت خيبر پختونخوا اقامت دارند. سيلاب هاي اخير، مهاجران افغان را بدتر از 20 ميليون پاکستاني مصيب زده آسيب رسانده است.

سيلاب هاي بي سابقه پاکستان که ازباران هاي موسمي شمالغرب کشورشروع شد، اکنون درجنوب اين کشور نيز بيداد مي کند. گفته مي شود که 20 ميليون پاکستاني يعني ده درصد جمعيت پاکستان، قرباني اين سيلاب ها وآبخيزي ها شده اند. اما وضع افغان هاي مهاجر ازهمه قربانيان بدتراست.

" انترنشنل پرس سرويس " ضمن گزارش تحقيقي اي درمورد اثرات سيلاب هاي پاکستان برمهاجران افغان مي نويسد:

مطابق به اطلاع کميسيارياي عالي مهاجران ملل متحد، مهاجران افغان در 17 منطقه ايالت خيبرپختونخوا کاملاً درمعرض سيلاب ها قرار گرفته اند، سيلاب ها 12600 خانه آنها را برده وموجب بي خانمان شدن 85000 مهاجرافغان شده است.

درحال حاضر حتا تامين کمک هاي طبي نيز براي آنها مشکل مي باشد. صدها هزار نفر ديگر نيز با اندک غذا وآب باقي مانده اند واکثريت آنها بيمار شده اند.

رسول شاه يک مهاجر 31 ساله مي گويد:" من ازپگاه تا بيگاه مي دوم تا مگر پولي به دست آورم واطفالم را به شفاخانه بستري کنم. من درکمپ مهاجران دکان کوچکي داشتم که سيل اش برده است. حال يک پول هم ندارم".

رسول شاه مي افزايد:" داکترمنطقه وتيم طبي کمپ به من توصيه کرده اند که سه طفلم را به شفاخانه داخل کنم. زيرا آنها مصاب به اسهال مزمن مي باشند... اما درشفاخانه هاي محلي تداوي مجاني ممکن نيست".

لوبنا حسن، رييس اتحاديه داکتران ولادي ونسايي پاکستان به " آي پي اس" گفته است که پاکستاني هايي که درمعرض سيلاب قرار گرفته اند کمک هاي طبي زيادي به دست مي آورند، اما به نظرمي رسد حکومت، مهاجران افغان را فراموش کرده است.

داکتران منسوب به يک سازمان خيريه موسوم به " الفلاح انسانيت " که نزديک به کمپ ازاخيل که بزرگترين کمپ مهاجران مي باشد، يک موسسه طبي ايجاد کرده اند مي گويند: وضع مهاجران افغان نهايت خراب است و مي تواند درروزهاي آينده بترنيز گردد.

رياض علم يک داکترطب مي گويد:" بسياري ازباشندگان کمپ ازاسهال، پيچش ، محرقه ، خارشهاي شديد پوستي وملاريا رنج مي برند. درحقيقت آنها آب آشاميدني پاک ندارند... هرروز ما درحدود 300 مريض را معاينه مي کنيم. بسياري ازايشان زنان واطفال مي باشند که داراي شکايات صحي مختلف بوده وبراثرسيلاب ها شدت يافته اند".

لوبنا حسن همچنان مي گويد: " حدود 700 زن حامله اي که درکمپ ازاخيل خانه هاي شان را ازدست داده اند اکنون با فقدان شديد دوا ومراقبتهاي پيش ازولادت مواجه اند.آنها غذاي متوازن ندارند واحتمالاً کودکان بيمار به دنيا خواهند آورد".

لوبنا حسن افزوده است:" اين زنان نياز به معاينات طبي منظم ، دوا ها وغذايي دارند تا اطفال سالم به دنيا بياورند . بسياري ازاين زنان حامله کم خون اند. آنها به غذاي متوازن ضرورت دارند".

صابرعلي معاون انجمن داکتران اطفال پاکستان مي گويد که 75 درصد اطفال افغان مصاب به اسهال وپيچش اند و 35 درصد آنها عفونتهاي پوستي دارند. 85 درصد اطفال افغان مصاب فقر غذايي اند.

داکترصابرعلي مي گويد: " کدام علامتي که دلالت به بهبود اوضاع درزندگي افغانها کند ديده نمي شود، زيرا آنها درشرايط بهداشتي خرابي زندگي مي کنند... آنها آب وتسهيلات لازم براي بهداشت وحفظ الصحه شخصي ندارند. رژيم غذايي آنها متوازن نيست".

کمپ هاي مهاجران افغان معمولاً دراطراف شهر پيشاورقرار دارند که قريب 141 کيلومتر ازاسلام آب فاصله دارد. همه اين کمپها براثر سيلابها تخريب شده اند.

کمپ ازا خيل که يک جمعيت 23000 نفري داشت اکنون دريک سلاخي قرار گرفته است. کميسيارياي عالي مهاجران ملل متحد به باشندگان قبلي اين کمپ 1100 خيمه توزيع کرده است، اما مهاجران مي گويند نه تنها شمار اين خيمه ها کم است ، بلکه جايي براي برپا کردن اين خيمه ها وجود ندارد. برخي ازاين خيمه ها اکنون تا کنارهاي سرک عمده رسيده اند. برخي ازاين کمپ ها داخل سرک اند واين براي مهاجران آسان مي سازد تا ازسرنشنيان موترها طلب صدقه کنند.

ازسي سال بدينسو مهاجران افغان درپاکستان اند.اين مهاجرت پس ازتجاوز نظامي شوروي پيشين به افغانستان شروع شد. گرچه پاکستان رسماً توافق کرده است که مهاجران راجسترشده مي توانند تا سال 2012 درپاکستان بمانند، با آنهم سالانه شمار زياد مهاجران راهي کشورشان مي شوند.

پس ازبروز سيلاب هاحدود 400 خانوار افغان که ازسيلابها آسيب ديده بودند، دوباره به کشور شان عودت کردند. زرعلم خان يک ريش سفيد کمپ دراين مورد مي گويد:" آن مهاجران که به افغانستان عودت کرده اند درقريه هاي پدري شان جايداد وملکيت داشته اند. اما ما به کجا برويم ، زيرا ما چيزي نداريم ومانند پاکستان درآنجا نيز با ما رفتارخراب مي شود... ما درمعرض دوخطر قرار داريم. ما جايدادي درافغانستان نداريم. ازاينرو نمي توانيم بصورت دايمي درآنجا اقامت کنيم".

زرعلم درحالي که بر ريش سفيدش دست مي کشد مي گويد: " دريا همه چيز را شست وبرد. کمپ ازا خيل ديگر براي ما محفوظ ومناسب نيست. يا پاکستان براي ما يک جاي محفوظ ديگر پيدا کند ويا اينکه ازحامد کرزي رييس جمهور افغانستان تقاضا کند ، ترتيبي براي کوچي هاي بي خانمان شده ازاخيل بگيرد".

آي پي اس / رسول رحيم

ويراستار: سيد روح الله ياسر