میزگرد به مناسبت روز جهانی زن

وآیا زنان افغانستان مقیم درغرب تلاش کافی ازخودنشان داده اند تا با اندوختن علم ودانش بیشترمتکی به خود شوند ویا اینکه وقت شانرا با مسایل جریی سپری نموده اند ؟ اگرنکرده اند مشکل درکجاست ؟ این موضوع را در میزگرد با شرکت دوخانم فرهیخته وفعال که سا لها ست دراروپا بسرمی برند ؛ خانم رویا یوسف منصوری درآلمان وخانم داکترفروغ بهرام کریمی ازهالند ،درمیان گذاشته ایم .

برای شنیدن آن دربخش صوتی این صفحه مراجعه نمایید.

صدای آلمان: ابتدا ازخانم منصوری نظرشانرا دراین مورد می پرسم .

خانم منصوری: من مدت طولانی است که در آلمان هستم و همین جریانات که در اخیر در 25 سال اخیر و تعداد زیادی مهاجرین در ممالک غربی رجوع کردند مخصوصاً در سالهای 1980 وامکانات برای زنان افغان بسیار بود که زبان آلمانی را یاد بگیرند و تحصیل کنند .

من دوقسم برداشت کرده ام .خانم ها که سن شان بیشتر بودند، در اینجا آمدند مشکلات زیاد داشتند، شاید و باید نتوانستند استفاده کنند.کسانیکه در زمان طفلی آمدند، آنها مجبور شدند به مکتب بروند چون مکتب رفتن جبریست، آنها طوریکه شاید وباید استفاده کردند، بسیاری از دختر ها و پسر ها را میبینیم که درس خواندند، کار های بسیارخوب دارند صحبت بسیار خوب میکنند در هر ساحه خود را رساندند. و زنان در این قسمت فعالتر بوده اند نظر به مردها.

امابسیار از مردها هیچ چیزی کاری نکرده اند و منتظر این بودند که امروز یا فردا دوباره به وطن رفتنی استند و از این خاطر لازم ندیدند که خود را حرکت بدهند و یک چیزی بیاموزند و در اینجا به اصطلاح یک جای پای بماند وبرای خود یک آشیانه تشکیل بدهند.

صدای آلمان : خانم کریمی نظر شما در این مورد چه است؟

خانم کریمی : مدت هشت سال میشود که در هالند زند گی میکنم، ولی تاجاییکه من تجربه کرده ام یعنی امکانات همیشه وجود داشته و گفته نمیتوانیم که تمام خانم ها از این استفاده نکرده، تعدادی از خانم ها استند که واقعاً استفاده کردند و بهتر از مردها .

صدای آلمان : من بازهم روی سوال قبلی ، تاکید میکنم. اما گفته میشود که خانم ها که در افغانستان مثلاً از لحاظ امنیت از خاطر جنگ از خاطر بد بختی موضوع اقتصادی جبر جامعه و موضوعات دیگر برای خانم ها امکانات بسیار زیاد وجود نداشته، در اینجا امکانات که وجود دارند ،خانم هاا کثراً گفته میشود که زیادتر علاقه دارند، مثلا به فلم هندی ، به هم چشمی به پخت و پز و به موضوعات دیگر که حتی مثلاً مادر ها اکثراً دختر های خود را میگویند که تحصیلات عالی ضرور نیست، آیا شما با این طور موضوعات که در جامعه افغانی که در اروپا درکل ودر هالندو آلمان است روبرو نشده اید؟

خانم کریمی : بلی من فکر میکنم که این هم دلیلی خود را دارد، بخاطریکه ما فراموش نکنیم که ما از جامعه می آییم که واقعاً قبول کنیم وبپذیریم که بسیار عقب مانده است، هنوز ذهنیت ها به ان اندازه کافی رشد نکرده که قبول کنیم که خود را از قید و بند های فرهنگی ، سنتی که وجود دارد خارج بسازیم، مثلاً شما فلم هندی را گفتید.جوانب بسیار و فاکتور های مختلفی عامل این است که خانم ها و افغانها به فلم هندی پناه میبرند.

مثلاً دو مساله عمده اش اینست که یکی فرار از واقعیت است در تمام ان فلم ها و همچنان در جامعه سنتی خود میبینیم، دو تصویر از زن نشان داده میشود، یا اینکه یک موجود مکاره و حیله گر است ویا فرشته است در این بین زن به حیث انسان گم است و تایید است.

صدای آلمان : خانم منصوری شما در این مورد چیزی گفتنی داریند؟

خانم منصوری: تا یک اندازه، من نظر خانم کریمی را تایید میکنیم برای اینکه مردم که از افغانستان به اینجا آمده اند آدم نمی تواند که تمام سنن را که داشتند امروز از یاد ببرند و خود را تطابق بدهندبه یک محیط که مطلقاً برای شان بیگانه بود و مشکل بودکه زود بتوانند مادر ها تطابق بدهند در اینجا، و خود قبول کنند که دختر شان به حیث زن حقوقی را دارد که خود مادر نداشته است امید وار هستیم که آینده چیز های خوب تربیه شود

صدای آلمان: شما از آینده صحبت کردید، یک آینده بهتر برای زن افغان تنها با دادن شعار ها و داشتن امید ها و آرزو ها ی نیک که البته بدست نمی آید، وقتیکه ما مثلاً میبینیم که مادر ها درغرب دختر های خود را از فراگرفتن تحصیلات عالی به اصطلاح باز میدارند و یا وقتیکه به پسرهای خود خانم یا نامزدی جستجو میکنند به افغانستان وپاکستان میروند و صفات چون عاجز بودن و بی سروزبان بودن و تابع بودن رامی گزینند در این صورت این آینده نیک چه قسم بدست می اید در حالیکه خود خانم ها سد راه این استند؟

خانم کریمی : بلی مسا له بسیار مهم را مطرح کرده اید بخاطریکه من مشکل ندارم با جبر و فشار که مرد بالای زن میاورد بخاطریکه طبیعی است او مرد افغان هم در اون جامعه بزرگ شده با همان ذهنیت و یک اندازه درک میتوانیم که ان زن چقدر تحت فشار می آید .

مقصد من اینست که درک میکنیم ولی مشکل اینست که تحت فشار زن توسط زن است.

همین حالا در بین خانواده ها در داخل خانه ها و اینقدر که زن خودش برای زن دیگر قید و بند میسازد، مرد نمی سازد.

صدای آلمان: خانم منصوری نظر شما در این مورد چه است؟

خانم منصوری : من فکر میکنم که یک حلقه که من همراه با انهادر تماس هستم خوشبختانه به این جنجال مصاب نیستند اما حقیقتاً این وجود دارد و این قسمیکه خانم کریمی میگویند، گناه خود زنها است که ، مادرهاییکه امروز هستند بسیار از این ها خودشان متاسفانه همین طور یک حالت را گذشتانده و حالا میخواهند عروس که داشته باشند کسی باشد که فقط صحبت اونها با گپ شانرا گوش کنند، اوامر شانرا اطاعت کنند و چشم خود را بلند نکند، اما من هم دیده ام که همین خانم ها که ، از پاکستان می آیند و از ایران می آیند از خود افغانستان می آیند. فضل خدا بسیار زود متوجه میشوند، این بدست خود زنهاست که حقوق خود را میگیرند ، حقوق برای شان داده نمی شود هر کس حق خود را باید خودش بطلبد و بگیرد.

صدای آلمان: خانم کریمی میخواستم که در پایان به یک نتیجه گیری برسیم .اینکه شما ده سال بعد با همین روند که پیشرو است جایگاه زنان افغانستان را در کجا می بینید، و با توجه به این نقاط ضعف و مشکلات راکه بر شمردین چه راهکار عملی وواقعی و نظر به شرایط افغانستان پیشنهاد میکنید ؟

خانم کریمی : آدم باید دو چیز را فرق بگذارد باید برای زنها در غرب وبلاخره نسل دیگر که جوان میشوند، البته در افغانستان راه بسیار طولانی تر و درازتر در مقابل زنها وجود دارد، تا در مقابل زنهادراروپا، در نتیجه من فکر میکنم که تا در افغانستان برای بلند بردن سطح آگاهی برای باسواد ساختن کار اساسی نشود حتی 50 سال بعد درهمان نقطه آغاز خواهیم بود که تقریباً حالا هم استیم .

همیشه کوشش میکنم چیز ها را خوبتر ببینیم آرزومندی من در افغانستان آگاهی زنها ست اما قدم های که حالا به افغانستان مانده میشود بسیار کوتاه است بازهم ده سال بعد از امروز کرده بهتر خواهد بود.

یک جهان تشکر از خانم رونا یوسف منصوری و خانم فروغ بهرام کریمی ازاینکه در میز گردما شرکت کردید .