ناتو مخالف خصوصی سازی جنگ افغانستان است

دویچه وله: آقای پیترس طوری که یقیناَ خبر دارید اخیراَ از خصوصی سازی جنگ افغانستان سخن زده می شود. موقف ناتو در این مورد چه است؟

پترس: موضع ناتو، موضع حکومت افغانستان است. ما به دعوت حکومت افغانستان تحت مجوز سازمان ملل متحد ماموریت انجام می دهیم. حکومت افغانستان در روزهای اخیر بسیار به وضاحت موضع اش را بیان کرده است. این مسئله برای حکومت افغانستان غیر قابل قبول است، بنابراین ناتو هم این امر را نمی پذیرد.

دویچه وله: اریک پرینس، رئیس شرکت خصوصی امنتیی سابق «بلک واتر»، به این نظر است که با خصوصی سازی عملیات نظامی ایالات متحده امریکا و ناتو در افغانستان می توان در مدت کوتاهی جنگ افغانستان را پایان بخشید. اگر ایالات متحده برای خصوصی سازی عملیات افغانستان تصمیم بگیرید، برخورد ناتو در این رابطه چگونه خواهد بود؟

پترس: من می توانم بگویم که برای این فرض قبلا پاسخ داده شده است و جواب منفی است. ایالات متحده نیز بسیار به وضاحت جواب داده است. جنرال ووتل امریکایی، قوماندان فرماندهی مرکزی این کشور، چند روز پیش کاملا روشن ساخت که خصوصی سازی جنگ افغانستان مطرح نیست. بنابراین این موضوع برای ما هم دیگر مطرح نیست.

دویچه وله: جنگ افغانستان بسیار طولانی شد. در صورتی که پیشنهاد آقای اریک پرینس از طرف اداره رئیس جمهور ترامپ پذیرفته شود، بعدا چه اتفاق خواهد افتاد؟

پیترس: این پیشنهاد رد گردیده است. هم از جانب حکومت افغانستان و هم از جانب جنرال ووتل. فکر می کنم جواب نمی تواند واضح تر از این باشد.

دویچه وله: یکشنبه گذشته، هفتم اکتوبر، سالروز آغاز عملیات ایالات متحده بر ضد تروریسم در افغانستان بود. ولی ۱۷ سال بعد، طالبان که از اوسامه بن لادن، رهبر گروه تروریستی القاعده حمایت می کردند، در حال پیشرفت اند. آیا با این وضعیت می توان از موفقیت ناتو سخن زد؟

پترس: بله، من فکر می کنم می توانیم از موفقیت صحبت کنیم. من حتی فکر می کنم که این موفقیت را می توان به وضوح با شماری از مثال ها شرح داد. اولین سفر من به افغانستان در سال ۲۰۰۲ بود و من دیدم که نه تنها شهر کابل، بلکه تمامی کشور به یک خرابه تبدیل شده بود. من بیش از یک سال زندگی ام را در افغانستان بوده ام و من شاهدم بوده ام که مهاجران از سراسر جهان، به ویژه از ایران و پاکستان، به این کشور بازگشته اند. افرادی که با شجاعت می خواهند آینده ای جدید در این کشور بسازند و مخالفت شان را در برابر خشونت واضح بیان کرده اند. این چیزی است که ما امروز به دست آورده ایم. البته وضعیت امنیتی در افغانستان هنوز دشوار و پیچیده است. ما هنوز هم شاهد اعمال خشونت آمیز هستیم، اما من بسیار واضح می گویم که خشونت نمی تواند منازعه را حل کند. ناتو در افغانستان حضور دارد، تا فرصتی برای یافتن یک راه حل سیاسی برای حکومت افغانستان فراهم کند. ما می خواهیم از طریق آموزش و مشورت دهی به پولیس و اردوی افغانستان، این کشور را برای رسیدن به این هدف کمک کنیم.

دویچه وله: اما در این مدت طالبان ساحه کنترول شان را گسترش داده اند، حتی به بیشتر از ۳۰ درصد قلمرو افغانستان. در این باره چه می گویید؟

پترس: کسی که افغانستان را می شناسد - و من قبلا گفتم که در این کشور برای اولین بار در سال ۲۰۰۲ سفر کردم و زمان زیادی را در این جا گذرانده ام - می داند که ارقام یک مساله بسیار دشوار است. ارقام در ظرف چند روز، هفته و یا ماه تغییر می کنند. در اینجا کسانی هستند که علاقمند بیرون دادن ارقام غیرقابل بررسی به مردم اند. از طرف دیگر، ما معتقدیم که ارقام معیاری نیستند که بتوان مبتنی بر آنها به بررسی انکشافات افغانستان پرداخت. در اینجا مساله شرایط مطرح است. همانطوری که در انگلیسی می گویند "مبتنی بر شرایط". شرایط برای یک توافق سیاسی و این شامل انتخاباتی است که در حال حاضر در پیش روی ما قرار دارد. ما بالای این امر تمرکز می کنیم و همچنین خوش بین هستیم که این مسیر پیموده می شود.

دویچه وله: شما از موفقیت ناتو به طور مثال از برگشت مهاجرین یادآوری نمودید، ولی بنا بر وضعیت ناهنجار امنیتی بر اساس آمار سازمان ملل متحده، صدها هزار مهاجر در داخل کشور بیجا شده اند؟ آیا این یک موفقیت است؟

پترس: وضعیت امنیتی در افغانستان دشوار است. من قبلا این را گفتم. نیاز نیست که آن را بهتر جلوه بدهیم. این هم کاملا روشن است که مسئولیت به دوش کی است. کسانی که مرتکب خشونت می شوند، مسئول این وضعیت هستند و به همین دلیل ما از حکومت افغانستان در خاتمه دادن به خشونت و پیدا کردن راه حل های سیاسی حمایت می کنیم.

دویچه وله: بر اساس معلومات رسانه های افغانستان، وزیر دفاع ایالات متحده امریکا ضمن سفر اخیرش به کابل، به افغانستان پیشنهاد کرده بود که مناطق دورافتاده به طالبان واگذار شوند و نیروهای امنیتی افغانستان بیشتر بر امنیت مراکز ولایات و شهرها تمرکز کنند، آیا مشوره ناتو به نیروهای افغان هم چنین است؟

پترس: از چنین اظهارات من آگاهی ندارم و به همین دلیل نمی توانم در مورد اظهار نظر کنم.

دویچه وله: ولی آیا این واقعیت دارد که طالبان بر بیشتر مناطق اطراف کنترول دارند، حتی تا سی درصد؟

پترس: من قبلا برایتان گفتم که ارقام، بسیار ناپایدار هستند. به همین دلیل، من در مورد ارقام اظهارنظر نخواهم کرد؛ چون ارقام روزانه، هر ساعت و هفته وار تغییر می کنند. آنچه که من می توانم بگویم این است که وضعیت امنیتی بسیار دشوار و پیچیده است و نیروهای افغان در برابر طالبان با شجاعت و تعهد بسیار جدی ایستادگی می کنند. این واقعیت است و ما همچنان به حمایت مستحکم از حکومت افغانستان ادامه می دهیم.

دویچه وله: شما از حمایت یادآوری نمودید، انتخابات پارلمانی افغانستان بعد از چند سال تاخیر به تاریخ ۲۰ اکتوبر برگزار می شود. ناتو متحدین افغان خود را در این پروسه چگونه حمایت می نماید؟

پترس: این انتخابات یک امر کاملا افغانی است. به همین دلیل ما، ناتو در این انتخابات کار نداریم. آنچه باید انجام شود و ما از یک سال به این طرف آن را انجام می دهیم این است که حکومت افغانستان، خصوصاَ وزارت داخله و وزارت دفاع را در زمینه طرح ها و برنامه های مشخص شان برای برگزاری این انتخابات مشورت می دهیم و پشتیبانی می کنیم. این مربوط می شود به مسایل امنیتی برای مراکز رای گیری و همچنین تدارک مواد انتخاباتی. این امر در یک کشور بزرگ مانند افغانستان یک چالش بزرگ است و ما در این بخش از حکومت افغانستان حمایت می کنیم.