وداع با آزادي رسانه ها

دنيای اقتصاد وسياست در کار پخش ونشر مداخله مي کنند، خبرنگاران مرعوب مي گردند وتهديد به زندان مي شوند. با اين وضع مي توان گفت فرستنده راديويي که ازلحاظ حقوقي ملکيت عامه مي باشد در سرا سر اروپا در گير بحران است. استقلال رسانه ها تحت فشار اعلا نات وآگهي ها و انکشاف انحصارها قرار دارد. قانون ضد ترور هم با عث مي شود تا آزادي مطبو عات به مخاطره مواجه گردد. فابريس پوسولي مونتيني، دبيرکل اتحاديه خبرنگاران اروپايي مي گويد:اين قانون ، هدف اصلي خود را فراموش کرده وگاهي دربخشهايي که ارتباط با مبارزه دربرابر ترور ندارد، جهت کنترول اطلاعات مورد استفاده قرارمي گيرد.

حکومتها مي توانند درکارخبرنگاران مداخله بکنند ، مکالمات تلفني آنها را شنود بکنند ويا اين که ايميل هاي شان را بخوانند وشبکه انترنت شان را مورد نظارت قراربدهند. اکنون روزگاري مي باشد که خبر نگاران ديگر نمي توانند به خيال راحت کاربکنند چه حکومت ها فکر مي کنند که با اين مقرره مبارزه با دهشت افگني؛ به معلومات واطلاعاتي که طر ف نياز شان مي باشد دسترسي پيدا مي کنند".

شوراي اروپايي روي ميثاقي کارمي کند که مطابق به آن بتوان به اطلاعات دسترسي پيدا کرد. دراينجا علني ساختن اسناد مخفي نيز مطرح مي باشد، چنين چيزي هنگامي ضرور شمرده مي شود که مورد علاقه عامه باشد. فکرمي شود فرانسه عليه چنين ميثاقي باشد، درحالي که کشورهايي مانند ايسلند، ليت لند، هنگري ، سلوانيا، صربستان و يا مقدونيه طرفدارش مي باشند. هلن داربيشير از سازمان غيردولتي " اکسيس" که مرکز آن درمادريد مي باشد، مي گويد:

" دربرخي موارد اروپاي شرقي ازاروپاي غربي جلو تر قراردارد. من دراينجا صرفاً ازقوانين سخن نمي گويم ، من همچنان از اطلاعاتي حرف مي زنم که مي توان مستقيماً به دست آورد. به طور مثال دررومانيا صفحات انترنتي وجود دارند که که درآن ملکيتهاي کساني که مقامات رسمي دارند اعلام شده است. بدين ترتيب مي توان دانست آيا کسي درجريان کاررسمي اش ثروتمند گرديده است ويانه؟

درکشورهاي اروپاي غربي مانند فرانسه واسپانيا چنين مکلفيتي وجود ندارد تا چيزي درمورد ملکيت مامورين علني شود. چنين اطلاعاتي دراسپانيا کاملاً يک امرمخفي مي باشد. انسان نمي تواند بفهمد که مقامات چه مقدار ملکيت دارند وآيا يک موتر ويا خانه نو ازپول کار ويا رشوت خريده اند ويانه؟".

فرانسه به کلي يک مورد خاص است. دراين جا يک فرهنگ مخفي وبدين ترتيب قلت شفافيت حاکم است. همچنان ادعا مي شود که نخبگان حاکم وخبرنگاران بسيارباهم نزديک اند، درعين مکاتب نخبگان درس خوانده اند ودرمناطق خاص پاريس باهم زندگي مي کنند. فابريس پوزولي مونتناي اين وضع را چنين انتقاد مي کند:

" فرانسه يگانه کشورجهان است که درآن شرکتهاي صنعتي بسيار بزرگ مهمترين رسانه هايي را که تشکيل افکار عامه ذيدخل اند درملکيت خود داشته و مي توانند برجريان اطلاعات نفوذ مستقيم داشته باشند. چنين چيزي براي آزادي مطبوعا بسيار خوب نيست.خبرنگاران همواره دراين کشورگفته اند که بسيارمشکل است اطلاعات درمورد يک کارخانه مانند شرکت دواسازي ، شرکت ساختماني ويا يک بيمه را انتشار داد. متاسفانه روساي موسسات نشراتي به جاي آنکه ازژورناليستان حمايت بکنند به تقاضاهاي مالکان سهام سرفرود مي آورند . اين نهايت خطرناک بوده و بسيارسمت خرابي را دنبال مي کند".