تعداد مبتلایان به دیابت در افغانستان افزایش یافته است

بصیر حیدری ۵۲ ساله است و با زن و شش فرزندش در کابل زندگی می کند. او هشت سال پیش کاملا صحتمند بود و در وزارت عدلیه کار می کرد. اما بیماری شکر زندگی او را کاملاَ تغییر داد.

حیدری می گوید: «سال ۱۳۹۰ بود که پاها و دست های من سوزنک سوزنک می شد و زیاد تشناب می رفتم. پیش داکتر رفتم و بعد از معاینه  گفتند که شکرم بالا رفته و دوا و پرهیز دادند.»

از آنجایی که پیش از این در خانواده حیدری هیچ کسی به این بیماری مبتلا نشده بود، او علایم این بیماری را جدی نگرفته بود و اصلاَ فکر هم نمی کرد که روزی بیماری شکر داشته باشد.

او سه سال پیش متوجه شد که دید چشمانش نیز کم شده است. برای تداوی به هندوستان رفت و در آنجا عملیات جراحی را سپری کرد. اما عملیات چشم او موفقانه نبود. او حالا بینایی چشمان خود را از دست داده است و نمی تواند به کارش در وزارت عدلیه ادامه دهد. حیدری می گوید که حالا با معاش تقاعدی و کمک فامیل اش زندگی خود را می گذارند.

دیابت هشتمین علت مرگ و میر انسان ها؟

دیابت مادر امراض غیرساری و هشتمین علت مرگ و میر انسان ها در سراسر جهان خوانده می شود. این بیماری می تواند منجر به نابینایی، بیماری های قلبی و یا هم سایر مشکلات صحی شود. بر اساس آمار وزارت صحت عامه افغانستان در سراسر جهان ۴۲۲ میلیون تن به بیماری دیابت مبتلا اند که از این میان ۱۹۹ میلیون آن را زنان تشکیل می دهند. براساس گمانه زنی ها این رقم تا سال ۲۰۳۵ به ۶۰۰ میلیون تن افزایش خواهد یافت.

داکتران مصرف غذاهای غیرصحی، عدم فعالیت فیزیکی و اضافه وزنی غیرعادی را او عوامل ابتلا به این بیماری می شمارند. علاوه بر این، برخی ها این بیماری را به ارث می برند.

افزایش رقم مبتلایان به بیماری شکر در افغانستان

 داکتر سید حبیب اروال، رئیس کنترول امراض غیرساری در وزارت صحت عامه افغانستان به دویچه وله گفت که در نظرسنجی که در سال ۲۰۱۰ انجام شده بود، ۲.۳ فیصد مردم افغانستان به بیماری شکر مبتلا بودند اما سروی های جدید نشان می دهد که این ارقام بلند رفته است. آقای اروال گفت: «ارقام تا کنون رسما اعلام نشده نشان می دهد که ۵.۸ فیصد مردم افغانستان در خطر ابتلا به مرض دیابت هستند.»

داکتر اروال می گوید علت این افزایش این است که در گذشته این بیماری زیاد تشخیص نمی شد، اما حالا امکانات تشخیص زیاد شده و سطح آگاهی مردم نیز بلند رفته است و در کنار آن، مردم غذاهای چرب مصرف می کنند و ورزش و تحرک ندارند.

رئیس کنترول امراض غیرساری وزارت صحت عامه افغانستان گفت در افغانستان بیشتر مردان بالای ۳۰ سال در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند، اما زنان و کودکان نیز مصون نیستند.

علایم این بیماری چیست؟

داکتر اروال گشنگی و تشنگی زیاد، خشک شدن زبان، ادرار کردن مکرر، کم شدن وزن و بلند رفتن کلسترول و گلوکوز را از علائم عمده این بیماری نام برد. او به مردم توصیه کرد که هر شش ماه باید خود را معاینه کنند و بیشتر از ترکاری و سبزیجات به جای گوشت و روغن استفاده کنند و روزانه ساعتی را به ورزش اختصاص دهند.

داکتران به طور عموم برای وقایه و پیشگری از ابتلا به این بیماری، ورزش روزانه حداقل ۴۵ دقیقه، کنترول وزن بدن، استفاده از غذاهای کم چرب و کم شکر و عدم استفاده از دخانیات را برای کنترول این بیماری توصیه می کنند.

بصیر حیدری، مردی که بر اثر ابتلا به بیماری شکر بینایی اش را از دست داده است، ابراز پیشمانی می کند که توصیه های داکتران را جدی نگرفته است. او از مردم می خواهد که در صورت ابتلا به این بیماری آن را جدی بگیرند، ورزش کنند و غذاهای کم چرب بخورند.

کمپاین معاینه رایگان بیماری شکر در کابل

وزارت صحت عامه افغانستان گفته است که به منظور بلند بردن آگاهی عامه در رابطه به بیماری شکر، کمپاین معاینه شکر را روز جمعه در محوطه مسجد عبدالرحمن خان و روز شنبه در شفاخانه افشار راه اندازی می کند. به نقل از این وزارت همچنان جمعه هفته آینده نیز کمپاین معاینه شکر به گونه رایگان در پارک تفریحی زازی در شهر کابل برگزار خواهد شد. 

پ ع/ ع ف