يک گزارش مثبت راجع به افغانستان

درسالي که بيش از هر سال ديگر بعد از سقوط طالبان شمار بيشتر سربازان خارجي در آن به قتل رسيدند. اما حالا خود افغانها اند که نظر خوشبينانه در مورد آينده دارند، که بيش از همه زير بار مشقت هرج و مرج عذاب مي کشند. در همه پرسي که از طرف دستگاه هاي بزرگ نشراتي آلماني، بريتانيايي و امريکايي انجام شده است، 70 درصد باشندگان افغانستان به اين نظراند که کشورشان درمسير درست به پيش مي رود، يعني 30 درصد بيشتر از يکسال پيش.

اين قابل توجه است که انسان هاي آن کشور رنج کشيده، توانايي مقاومت را پيدا کرده اند؛ کشوري که تقريباً سه دهه چيز ديگري جز جنگ را نديده است. در آن يک نسلِ کامل از اطفال، با صدا هاي هولناک راکت هاي در حال پرواز در گوش، بزرگ شده اند. شايد همين دليل آن باشد؛چرا که باشندگان آن ازقرار معلوم هنوز هم در زير کوه بلند پر ازخاکستر و وحشت، قوغي را مي يابند.

در حال حاضر بطورطورمثال شهر کابل بدون وقفه برق دارد. همچنان در ديگر مناطق کشور نيزوضعيت تأمين برق بهبود يافته است. دربخش هاي جاده سازي ، تهيه آب آشاميدني ويا شبکه آبرساني و دربخش مکاتب نيز در سال هاي گذشته، تغييرات زيادي رونما شده است.

حاصلات گندم در سال 2009 بي سابقه بود، در بعضي جا ها غله توانست حتي جاي ترياک را بگيرد. بيش از همه اين مهم است که افغانها اکثراً از استراتيژي جديد بارک اوباما مبني بر افزايش سربازان، حمايت مي کنند.

کنفرانس افغانستان که قرار است در اواخرهمين ماه در لندن برگزار گردد، نمي توان ازآن بحيث يک نشانه اي به قدر کافي ارزشمند سخن گفت. به اين معني که افغانها براي خود و براي غربي ها يک چانس ديگري مي دهند. يعني: آنها اين اميد را از دست نداده اند، که کشور شان را ازچنگال طالبان که در حال قدرت گرفتن است، رها ساخته مي تواند.

سال هاي مهم بعد از سقوط افراطي ها در سال 2001 را غربي ها از دست داده و در خواب سپري کردند. محافظه کاران در ايالات متحد امريکا، که توجه بيشتر خود را به عراق معطوف داشتند و هم آلمانها به کشور دور افتاده افغانستان علاقمندي کافي از خود نشان ندادند.

با برنامه جديد اوباما و کنفرانس لندن حالا يگانه چانسي وجود دارد، و آنهم چانس آخري براي جبران گذشته.

افغانها - چنانچه همه پرسي دستگاههاي نشراتي نشان ميدهد - منتظر اند. اين که آنها بعد از هشت سال حضور جامعه بين المللي هنوز هم منتظر مي مانند، نشانه نارسايي غرب است، ولي به همان اندازه بيشتر نشانه برده باري افغانها است. ما بايد آنها را مأيوس نسازيم.

کای کونستر/صدیقی

ویراستار: یاسر