پایان موفقیت آمیز جرگه، پایان جنگ نیست

رتبیل شامل آهنگ، مسوول برنامه های افغانستان رادیو صدای آلمان در مورد نتایج این جرگه تبصره ای دارد:

بازهم یک جرگه درکابل پایان یافت وبازهم کاری را انجام داد که حکومت برسر اقتدار ازآن تقاضا کرده بود. یعنی جرگه می بایست پیشنهاد حکومت را همچون اراده مردم ارائه می کرد.

اکنون به حکومت افغانستان وظیفه داده شده است تا بنابر سفارش این جرگه راههای ممکن صلح را با رهبران طالبان ویا حزب اسلامی گلبدین حکمتیار جستجو کند. در ضمن از حکومت و جامعه ی جهانی خواسته شده است تا امنیت سیاسی و حقوقی افرادی را که به حکومت می پیوندند تامین کنند. در عین حال از جوانب در گیر تقاضا شده است تا از اعمال خشونت در مقابل مردم دست بکشند.

البته خواست جرگه از طالبان این است تا ازشبکه القاعده ببرند و برای تطبیق برنامه های شرعی شان با حکومت مذاکره کنند.

خواسته های جرگه ی صلح مطالب اند که حامد کرزی از سالها به این سو در صدد تطبیق آن بوده است. او از دست کم پنجسال بدینسو کوشیده است تا طالبان را برای مذاکره روی یک صلح پایدار تشویق کند. اما تاهنوز موفق نشده است. طرح کرزی برای رسیدن به صلحی با طالبان نه درکشور خودش و نه درخارج از افغانستان نتوانست حمایتی را جلب کند. اما اکنون پس ازپنج سال این امکان برایش پیدا شده است.

مردم افغانستان ازجنگ خسته اند واز 30 سال بدینسو روی صلح را ندیده اند. ایالات متحده امریکا ومتحدانش در9 سال اخیر نتوانستند مشکل طالبان را حل کنند.

اکنون کرزی با توجه به درماندگی عمومی ، بلآخره چانس اینرا می بیند تا به حیث یک سیاست گذار اصلی وارد میدان شود. او پیشاپیش می دانیست که خودش ومتحدانش نمی توانند دریک جنگ چریکی درافغانستان برنده شوند. چنانکه طرز تفکر اتحاد شوروی پیشین دایر براینکه می تواند به تنهایی و برخلاف خواست جهان وقدرتهای منطقه ای ، جنگ علیه مجاهدین را ببرد، به ناکامی انجامید.

نبایست فراموش کرد که رژیم حاکم آن وقت درافغانستان نیز با کمک ماسکو در اواسط دههء 80 جرگهء صلحی را درکابل برگزار کرد که البته براثر عدم حمایت ایالات متحده امریکا، پاکستان ، عربستان سعودی و ایران به طورنگبت باری ناکام شد.

کرزی ومشاورانش می دانند که برای یک صلح پایدار درافغانستان تنها جانبداری ایالات متحده امریکا را باخود داشتن کافی نیست، بلکه همچنان می بایست حمایت قدرتهای بزرگ منطقه ای مانند روسیه ، چین وهند را با خود داشته باشد. علاوه براین هیچ صلحی بدون همکاری نزدیک با پاکستان ، ایران وعربستان سعودی ممکن نیست.

همهء این کشورها دریک افغانستانی که زیرنفوذ ایالات متحده امریکا قرار داشته باشد، بنیادی ترین منافع شان را دچارتهدید می بینند. یعنی یک جرگه صلح درکابل وقتی می تواند موثر واقع شود که توافق همسایگان نزدیک وهمسایگان دورتر افغانستان درآن تامین شده باشد.

طالبان والقاعده تازمانی که دریک کشورخارجی پایگاهی برای عقب نشینی داشته باشند، هرگز برای صلح آماده نمی شوند. رهبران طالبان والقاعده برای تاسیس یک امپراتوری جهانی اسلامی می جنگند. آنها می خواهند این جهان را ازوجود "کفار" پاک سازند. برای آنها هرکسی که مانند خودشان فکر نمی کند، کافر است. به این اساس فیصله جرگه صلح برای رهبران طالبان والقاعده اهمیتی ندارد.آنها درصدد آن اند تا جنگ را درافغانستان ادامه بدهند و به صلح توجه ندارند.

مبصر : رتبیل شامل آهنگ

ویراستار: رسول رحیم