پذيرش بخشي از پناهندگان عراقي در آلمان

تخميناً به تعداد 2،8 ميليون پناهنده عراقي در خارج به سر مي برند و آمادگي پذيرش آنها در اروپا، فقط نصيب عدۀ محدودي از آنها مي شود، يعني کساني که به اصطلاح "قضاياي مشکل" دارند که در ميان آنان تعداد زيادي مسيحي مذهبان عراق شامل اند. سخنگويي "کمشنري سازمان ملل متحد در امور پناهندگان" در عمان پايتخت اردن در اين باره اظهار داشت:

"آنان آينده اي براي شان نمي بينند. آنان بسيار نااميد هستند."

اردن و سوريه بخش بزرگ مهاجرين عراقي را در خاک شان پذيرفته اند. تنها در اردن بين 500 هزار تا 800 هزار پناهندۀ عراقي زندگي مي نمايند، شمار دقيق آنها معلوم نيست. بعضي از آن ها پول کافي دارند تا به آن وسيله تقاضاي اجازه اقامت و اجازه کار نمايند. اما اکثريت پناهندگان به صورت غير قانوني در کشور هاي همسايه به سر مي برند. روش زندگي آنان "جلب توجه نکردن" تا به دست پليس گير نيامدن است، چنانچه يک عراقي مي گويد:

"ما طوري مي توانيم در اردن بهتر روزگار بگذرانيم که خود را نمايان نسازيم، نامرئي، ناشناخته، جلب توجه نکردن."

آنها دورنمايي براي آينده ندارند. آنها به عنوان کارگران روزمزد تحت سخت ترين شرايط در کار هاي ساختماني کار مي کنند، هر کار موقتي يي براي آنان ارزشمند است.

"ما فقط کار مي يابيم، چون ما بايد کار هاي با نازل ترين مزد را قبول کنيم. آنان تقريباً به ما چيزي پرداخت نمي کنند. براي من دست کم براي زنده ماندن کافي است."

چيزي بخور نمير. بيشتر از آن ممکن نيست. بسياري ها فاقد ويزه هستند، بعضي ها اصلاً پاسپورت با اعتبار ندارند، چه رسد به اجازه اقامت و اجازه کار. برنامۀ بازگشت حکومت عراق به کشور نمي تواند براي آنان جذاب باشد، باوجود به دست آوردن 500 دالر امريکايي براي اين بازگشت.

"کمشنري سازمان ملل متحد در امور پناهندگان" از آمادگي آلمان جهت پذيرش عده اي از پناهدگان عراقي در آن کشور قدرداني کرد. اما لحن هاي ترديد آميز نيز وجود دارند. بعضي از نمايندگان مسيحي عراقي مي پرسند: "سرنوشت جماعت ديني ما در عراق چه خواهد شد"؟ که به وسيلۀ مهاجرت تعداد شان در عراق کمتر مي شود. اما شايد دورنماي آمدن به اروپا براي بسياري، خيلي وسوسه انگيز باشد.