1. رفتن به محتوا
  2. رفتن به مطالب اصلی
  3. رفتن به دیگر صفحات دویچه وله

پناهجویان در آلمان از کدام خدمات صحی برخوردارند؟

ناستاسیا شتراوخلر/ مهرنوش انتظاری۱۳۹۴ مهر ۹, پنجشنبه

صحت بالاترین دارایی هر فردی است. پناهجویان می توانند از خدمات بخش هایی از سیستم صحت آلمان بهره مند شوند. آن ها می توانند در صورت ابتلا به بیماری های شدید، سوانح و تصادف و مشکلات روانی کمک دریافت کنند.

https://p.dw.com/p/1Gg9A
Tankred Stöbe Ärzte ohne Grenzen syrische Flüchtlinge
عکس: Ärzte ohne Grenzen

وقتی که مشکلات صحی دارم به کجا مراجعه کنم و چه کسی هزینه آن را می پردازد؟

طبق قانون، آواره هایی که روند رسیدگی به تقاضای پناهندگی شان هنوز جریان دارد، فقط اجازه دارند در صورت «ابتلا به بیماری های شدید و درد» به داکتر مراجعه کنند، به عبارت دیگر فقط در موارد اضطراری می توانند از خدمات صحی بهره مند شوند.

به این منظور فرد پناهجو باید نخست به اداره تامین اجتماعی مراجعه کند و تقاضای گواهی بیماری بکند. بعد از مدت زمانی که برایش اعلام می شود باید دوباره به آن جا برود و سند آماده شده را تحویل بگیرد.

پناهجو با این گواهی بیماری به داکتر مراجعه می کند و اداره تامین اجتماعی هزینه آن را پرداخت می کند. اگر به دوا نیاز باشد، این اداره هزینه آن را نیز به عهده می گیرد. پناهجو می تواند با نسخه داکتر به دواخانه مراجعه کند. زنان پناهجویی که حامله هستند و یا قرار است زایمان کنند، از همان خدمات طبی بهره مند می شوند که یک زن آلمانی برخوردار است.

Deutschland Erste Anlaufstelle für Flüchtlinge in Berlin
پناهنده ای که تازه به آلمان می آید باید برای مراجعه به داکتر یک گواهیی بیماری از اداره تامین اجتماعی بگیرد.عکس: picture-alliance/dpa/B. Pedersen

کارت صحی چیست؟

برخی از سیاستمداران خواهان این هستند که آواره ها فورا پس از ورود به آلمان کارت صحی دریافت کنند. هر آلمانی که بیمه صحت داشته باشد، دارای چنین کارتی است. او می تواند با این کارت به داکتر مراجعه کند و نیازی به گواهی بیماری ندارد. البته با این کارت فقط هزینه معاینه ها و آزمایش های ساده طبی پرداخت می شود.

برخی اوقات درخواست ها برای دندان مصنوعی یا عینک را شرکت بیمه صحت مدت بسیار زیادی بررسی می کند و اداره تامین اجتماعی هم همیشه چنین هزینه هایی را به عهده نمی گیرد. در برخی از ایالت های آلمان فدرال به پناهجویان کارت های بیمه صحی توزیع شده است.

این وضعیت چه زمانی تغییر می کند؟

هرکس که بیشتر از 15 ماه در آلمان زندگی می کند و رسیدگی به تقاضای پناهندگی اش هنوز جریان دارد، حق استفاده از همان خدمات بیمه صحت را دارد که یک شهروند آلمانی دارد.

در اصل او دارای بیمه صحت نیست، اما با این وجود یک کارت بیمه دریافت می کند و از خدماتی که شهروندان آلمانی هم از آن استفاده می کنند، بهره مند می شود. این هزینه ها را هم اداره تامین اجتماعی پرداخت می کند. اما در این مرحله شرکت بیمه صحی پول عینک، دوا، ترجمان یا رفت و آمد را به عهده نمی گیرد.

اما برای اطفال استثناهایی وجود دارد. همه اطفال باید حتما واکسن شوند. افزون براین هر کس که بیش از 93.84 یورو از جیب خودش پرداخت کرده، می تواند رسید پرداخت را به شرکت بیمه بفرستد و از آن زمان تا آخر سال دیگر مجبور نیست پول دوا و درمان را از جیب خودش پرداخت کند.

Deutschland Ärzte mit Migrationshintergrund Krankenhaus
داکتران در آلمان همکارانی با ریشه مهاجرت دارند که می توانند آنان را در برقراری ارتباط با مهاجران تازه وارد کمک کنند.عکس: picture-alliance/dpa/B. Thissen

در صورت ابتلا به مشکلات روانی چگونه کمک دریافت کنم؟

دریافت کمک در این زمینه به خصوص در آغاز بسیار دشوار است، چون حتی معالجه عادی طبی هم فقط در مواقع اضطراری مجاز می باشد. حتی پس از گذشت 15 ماه از روند رسیدگی به تقاضای پناهندگی هم، وقتی که پناهجو با کارت صحی اجازه مراجعه مستقیم به داکتر را دارد، باید بتواند به طور موثق ثابت کند که وضعیت روحی روانی اش بسیار خراب است.

بسیاری از داکتران این مشکل را می شناسند و پناهجویان را به مراکز مشوره راهنمایی می کنند. در بسیاری از شهرهای آلمان چنین مراکزی وجود دارد.

تجربیات ابرامی از گامبیا

ابرامی می گوید: «زمانی که به این جا رسیدم، فرد مسئول با من برای معاینه صحی پیش داکتر برد. دو ماه بعد من مریض شدم و فرد مسئول با من دوباره به داکتر مراجعه کرد. من اجازه داشتم همیشه با او تماس بگیرم و مشکلاتم را با او درمیان بگذارم و او همیشه به دنبال من می آمد. چشمان من هم دچار مشکل است. ما سپس با هم یک عینک انتخاب کردیم. هزینه همه این مخارج را اداره تامین اجتماعی پرداخت کرد. پس از گذشت یک یا دو ماه کارت صحی خود را از شرکت بیمه صحت دریافت کردم».

ابرامی از دو سال پیش بدین سو در بریمن زندگی می کند و می خواهد تجربیات اش را با کاربران دویچه وله در میان بگذارد. اما او نمی خواهد که نام کامل و یا تصویرش در انترنت نشر شود.