پیروزی قابل ملاحظه حکومت جاپان در انتخابات

برای شینزو آبه نخست وزیر محافظه کار جاپان این انتخابات جدید پیش از وقت، چنانکه آرزو داشت، قناعت بخش بود. به این ترتیب حزب لیبرال دموکرات او با "کومایتو" شریک ائتلافی کوچکترش ، موفق به احراز اکثریت در اتاق پایینی پارلمان شدند.

براساس اعلام نتایج اولیه، حکومت ایتلافی او بیش از 300 کرسی از 477 کرسی در این بخش قدرت مند پارلمان را به دست آورد. اعلام نتایج رسمی در همین روز دوشنبه انتظار می رود.

اما شرکت اندک رای دهندگان که فقط حدود 35 درصد بوده است، بر این پیروزی سایه می افگند. در واقع این میزان بازهم پایین ترین ریکارد را به تناسب اشتراک 59 درصد واجدان رای دهی در سال 2012 ، به وجود می آورد.

حمایت توسط رای دهندگان

شینزو آبه که از دو سال به اینسو در مقام نخست وزیری قرار دارد، خواهان انتخابات جدید، دو سال زود تر از موعد معمول آن شد تا به این وسیله حمایت از سیاست اقتصادی خود را به دست آورد.

حالا او با پیروزی قابل انتظار، چهار سال دیگر در اختیار دارد تا این سومین اقتصاد ملی در سطح جهانی را از تورم و رکود اقتصادی چندین ساله نجات دهد. آبه می خواهد با وجود مخالفت ها در میان مردم، بار دیگر نیروگاه های اتومی را رشد دهد. به دنبال فاجعه اتومی در فوکوشیما حدود چهار سال پیش،هنوز هم همه راکتور های هسته یی متوقف اند.

سیاست ناسیونالیستی آبه نیز مورد انتقاد قرار گرفته است. این سیاستمدار محافظه کار، از زمان آغاز حکومتش، تقویت سیاست امنیتی را در پیش گرفته است، سیاستی که چین و کوریای جنوبی با نارضایتی به آن می نگرند.

رو ابط میان این هردو کشور همسایه با جاپان، به دلیل منازعه روی جزیره مورد مناقشه و برخورد جاپان با گذشته جنگ، مکدر می باشد. اما در مورد سیاست اقتصادی او که مخلوطی از سفته بازی، زرق پول برای تشویق رشد اقتصادی و اصلاحات است، اخیراً شک و تردیدهایی وجود داشت.

باوجود آن کاهش سریع ارزش یِن، واحد پولی این کشور در پی سهولت های بی اندازه سیاست پولی، درآمد های تصدی های بزرگ و نیز بورس سهام را بالا برد. اما همزمان ارزش واردات پرهزینه تر شد، چیزی که باعث زیر فشار قرار دادن مصرف کنندگان شخصی و تصدی های کوچک تر شده است.

بعد از افزایش مالیات بر ارزش اضافی در ماه اپریل، اقتصاد جاپان بار دیگر در پرتگاه رکود اقتصادی لغزید. نخست وزیر جاپان بعد از آن، افزایش مالیات برنامه ریزی شده در سال بعدی را به تاخیر انداخت و اعلام انتخابات جدید را کرد.

بدیلی وجود ندارد

آبه از این سود می برد که جناج اپوزیسیون چندین پارچه و ضعیف است. بزرگترین نیروی اپوزیسیون، یعنی "حزب د موکراتیک سوسیال لیبرال"، بعد از کنار رفتن از حکومت در سال 2012 ، توسط مبارزات جناحی تکان خورده است. این حزب درجریان حکومت سه ساله اش، سه نخست وزیر معرفی نمود و قادر نگردید با سیاست هایش قناعت مردم را فراهم سازد.