پیش بینی مرگ با رادار قلب تا چهار روز پیش از وقوع

پرفیسور الکساندر کولپین از دانشگاه تخنیکی شهر هامبورگ آلمان به این مفکوره است که وقتی از یک سیستم رادار برای تعیین موقعیت کشتی ها یا محاسبه ارتفاع پرواز و یا هم عکس برداری در شاهراه ها از موتر های که با سرعت زیاد حرکت می کنند، استفاده شده می تواند، پس مطمئنناً از این سیستم بی سیم در طبابت نیز می توان به گونه سودمندی کار گرفت. کولپین می گوید: «حسگر های بی سیم برای آسانتر، ایمنتر و مؤثرتر ساختن معاینات طبی، پتانسیل زیادی دارند.»

هرچند استفاده از رادار برای ردیابی انسان از طریق تنفس یا ضربان قلب شان، مفکوره تازه ای نیست، اما نکته تازه اینست که پرفیسور کولپین و تیم اش در سراسر اروپا اولین کسانی اند که سیستم رادار را برای مقاصد طبی طرح و تولید می کنند و آزمایش های بالینی را هم در این زمینه انجام داده اند.

این تیم پژوهشگران در انستیتوت تکنالوژی فریکانس بلند رادیویی، سیستمی از حسگر های بسیار حساس را برای نظارت طبی بیماران طراحی کرده است. با این فناوری رادار میتوان هم ضربان قلب و هم تنفس را به گونه دوامدار و بدون اتصالات سیمی تحلیل و ارزیابی کرد.

کسب اطلاعات در مورد بدن با یک سیستم بی سیم

در مورد الکتروکاردیوگرام چنین است که ضربان قلب از طریق الکترودها و کیبل های که بیمار با آنها به دستگاه متصل است، منتقل و سنجیده می شود. اما با فناوری مبتنی بر رادار، نظارت بر آنچه در بدن رخ می دهد، بدون اتصال با سیم و از راه دور انجام می شود.

در سیستمی که کولپین طراحی کرده است، حسگرهای رادار می توانند با گذر از موانعی چون دوشک و روجایی، داده ها را ضبط و به دستگاه های مونیتور منتقل کنند. این پژوهشگر می گوید: «حسگرهای ما امواج الکترو مقناطیسی می فرستند که توسط بدن منعکس می شوند. فعالیت این سیستم در عمل چنین است که خون پمپ شده از قلب در مسیر حرکت در عروق به شکل یک موج نبضی جریان پیدا می کند که در سطح بدن به شکل لرزش ظاهر می گردد. این لرزش ها را می توانیم با کمک حسگرها اندازه گرفته و از روی آن به بسیاری از جنبه های طبی سیستم گردش خون در بدن پی ببریم.»

اندازگیری بسیار حساس نبض

یک جعبه کوچک در زیر تخت جاسازی می شود. وقتی قلب خون را به رگ ها پمپ می کند، سطح پوست بدن بسیار اندک بالا می آید. به این ترتیب می توانیم نبض را با گذاشتن انگشت خود مثلاً روی بند دست نیز حس کنیم.

دستگاه رادار می تواند این بالاآمدگی اندک را اندازه گیری و تحلیل کند. حسگرها به اندازه ای دقیق اند که قادر به اندازهگیری فشار و تپش قلب، و همچنان سرعت موج نبضی اند که شامل پارامترها برای تشخیص تصلب شریان ها و تشخیص خطر وقوع سکته مغزی اند.

اگر ضربان قلب منظم نباشد یا اختلالات دیگری پیش بیاید، دستگاه تازه طراحی شده هشدار می دهد. به این ترتیب می توان به موقع به کمک بیمار شتافته و اقدامات لازم طبی را روی دست گرفت.

صرع در نوزادان

تمرکز این پروژه پژوهشی در گام نخست بر روی مشاهدات طبی نوزادان و اطفالی است که زودتر از موقع به دنیا می آیند. پرفسور کولپین می گوید که به ویژه روی حملات صرعی تمرکز کردهاند.

محققان براین باور اند که بیماری از قبل تشخیص ناشده صرع سبب ۲۰ درصد موارد مرگ ناگهانی کودکان می شود. به نظر این پژوهشگر مشکل اساسی در مورد تشخیص صرع در کودکان خوردسال این است که بدن آنها هنوز حملات تشنجی موضعی و عمومی از خود نشان نمی دهد.

با استفاده از حسگرهای که تماس مستقیم با بدن ندارند، می توان بدن نوزادان را پیوسته زیر نظر گرفت و به این ترتیب به احتمال وقوع چنین حملاتی به موقع پی برد و برای درمان آن اقدام کرد.

استفاده از این فناوری برای بیماران کوید ۱۹ ممکن است

کولپین می گوید که از این فناوری در پاندمی کنونی هم می توان بهره برد. به گفته او با اندازه گیری پارامترهای تنفس و گردش خون توسط این دستگاه می توان بدون تماس دمای بدن را سنجید و به این ترتیب به مهمترین پارامترها برای قضاوت در مورد وضعیت سلامتی فرد در ارتباط باعفونت ناشی از کرونا دسترسی داشت.

با این فناوری میتوان بیماران کووید ۱۹ را، بدون تماس، معاینه کرد. همین مسأله، به گفته پژوهشگران هامبورگ، خطر سرایت ویروس به پرسونل طبی را هم کاهش خواهد داد.

پیشبینی زمان مرگ

تا کنون از این تکنالوژی جدید رادار تنها در کلینیک زنان در شهر ارلنگن آلمان در بخش مراقبت های تسکینی استفاده شده است. بیمارانی که در این بخش بستری اند، به شدت بیمار بوده و به زودی می میرند.

سیستم جدید می تواند در مورد همچو بیماران تا ۴ روز پیش، زمان مرگ آنها را پیش بینی کند. هرچند چنین یک پیش بینی دردناک است، اما شاید برای بستگان بیمار فرصتی را به منظور خداحافظی مهیا بسازد.

الکساندر فرویند / ص.ا، ا.ج