چهارمين همايش رسانه هاي جهاني در بن

شبکه بين المللي دويچه وله، اين همايش را براي چهارمين بار برگزار مي کند. انتظار مي رود که در طي سه روز 1500 نماينده اعزامي از 100 کشور جهان در اين همايش شرکت کنند.

عبدالله رسولي از قندوز افغانستان فعال در بخش مدني و خبرنگاري جزو هياتي است که از افغانستان در اين همايش بين المللي سه روزه خبرنگاران و گزارشگران سهم گرفته است.

هدف شبکه بين المللي دويچه وله «صداي آلمان» از برگزاري اين همايش بررسي نقش رسانه هاي گروهي در ترويج موازين حقوق بشر است. شايد بتوان گفت، يک جامعه تنها زماني مي تواند به موازين حقوق بشر واقف شود که با ديگر جوامع تبادله فرهنگي داشته باشد.

عبدالله رسولي از قندوز نيز تاکيد مي کند که آزادي مطبوعات در افغانستان، در طي ده سال گذشته در پي تبادله فرهنگي با ديگر کشورها به دست آمده است: «يگانه دستاورد در اين ده سال در افغانستان، مساله رشد ژورناليسم و آزادي مطبوعات است. اين آزادي را مطبوعات خودشان گرفته اند. دوستان بين المللي ما و شناختي که ما از همچون سفرهايي مثل امروز داريم، باعث شده که ما چيزهايي بياموزيم و ديد خبرنگاران نسبت به خود و ديد مردم نسبت به خبرنگاران تغيير کرده است...».

در اين همايش بين المللي بحثهاي ديگري نيز جريان دارد. به طور مثال «خبرنگاري و جنگ مواد مخدر در امريکاي لاتين»، «حملات سايبري عليه سازمان هاي حمايت از حقوق بشر»، «زنان، قربانيان جنگ» و همچنين «تجارت انساني و برده داري» از جمله موارد بحث هستند.

هنگامي انسان امروزي واژه تجارت انساني و برده داري را مي شنود، زمانه هاي گذشته در ذهنش مجسم مي شود، وقتي که در پي جنگها، مردان به غلامي برده مي شدند و زنان و دختران به کنيزي. اما در حال حاضر نيز، براساس ارزيابي ها، حدود 27 ميليون نفر در سراسر جهان قرباني تجارت با انسان و برده داري هستند.

به گفته «بربل اول»، رييس گروه کارشناسان اتحاديه اروپا براي مبارزه با تجارت انساني، دامنه برده داري و بهره کشي از انسانها بسيار گسترده است: «واژه تجارت انساني بسيار قديمي است. در قديم از تجارت دختران صحبت مي شد. از سال 2000 يک تعريف بين المللي از تجارت انساني وجود دارد. براين اساس، انتقال فرد با تهديد به خشونت يا اعمال خشونت براي بهره کشي، تجارت انساني محسوب مي شود...».

به عقیده خانم اول، تجارت انساني تنها محدود به مجبور کردن زنان و دختران به خودفروشي نمي شود: «طفلي که گدايي مي کند، اگر اين کار سازمان دهي شده باشد، اگر که پول را بايد تحويل دهد، اين يک نوع تجارت انساني است. کودکاني که به دزدي و کارهاي جنايي کوچک تحريک مي شوند و هر آنچه که دزديده اند، بايد تحويل دهند تا موارد اهداي اجباري عضو، تجارت انساني محسوب مي شود».

او در اشاره به نقش رسانه هاي گروهي در اين زمينه مي گويد: «در بخش تجارت انساني رسانه هاي گروهي مي توانند در گفتمان اجتماعي سهم بگيرند و سعي کنند به همراه ديگر قشرهاي جامعه تحليل کنند، بهره کشي يعني چه، شرايط کار چگونه بايد باشد. همچنين رسانه هاي گروهي بايد پس زمينه هاي تجارت با انسان را تحليل کنند و در اين باره گزارش دهند».

همايش جهاني رسانه هاي بين المللي فردا چهارشنبه به پايان مي رسد. اميد که خبرنگاران با دست پر از آنچه که آموخته اند و اطلاعاتي که کسب کرده اند به خانه برگردند.

مهرنوش انتظاري

ويراستار: رسول رحيم