کنفرانس عالي اقليم اقدامي ميان اميد واضطراب

ممکن است يک معامله منصفانه اي صورت گيرد، اما يک توافق بي ريخت را نيز نمي توان به کلي ناديده گرفت.

امروز دوشنبه درکوپنهاگن کنفرانس ملل متحد درمورد اقليم شروع مي شود. نمايندگان 192 کشور دراين کنفرانس شرکت مي کنند تا يک قرارداد جديد را براي جلوگيري ازتغييراقليم به تصويب برسانند. يکي ازمسايل اساسي آن است که تاکجا کشورهاي صنعتي پيشرفته جهان به کشورهاي روبه انکشاف براي انطباق برنيازمندي جلوگيري ازتغييراقليم کمک مي کنند.

نکته اي که آشکاراست اين است که اين بزرگترين کنفرانس بين المللي مي باشد که تا کنون جهان ديده است. تاکنون 15000 نفرگفته اند که دراين کنفرانس شرکت مي کنند." بيلا سنتر" درکوپنهاگن پايتخت دنمارک براي دوهفته به اصطلاح ناف زمين است. نکته اي ديگري که اين کنفرانس را بي سابقه مي سازد اين است که تا کنون درهيچ کنفرانس ملل متحد درمورد اقليم بيش ازصد تن ازسران حکومتها ودولت هاي جهان شرکت نکرده اند.ازآنجايي که دراين کنفرانس مذاکرات جنبه نهايي به خود مي گيرند، يک کنفرانس عالي جهاني شمرده مي شود. جي 8 و جي 20 را ازياد ببريم. با جي 100 است که نجات جهان ممکن مي گردد.

با تأسف قبل از آغاز کنفرانس يکعده ازارقام محرم و سري محققان اقليمي بريتانيايي به دسترس عام قرار گرفت، ارقاميکه از آن چنين برداشت ميشود که نتايج تحقيقي بخصوصي تحريف شده است تا اندازۀ تغيير اقليم را بشکل اغراق آميز آن نشان بدهند. طبعاً که اين آبي است بر آسياب به اصطلاح شکاکان درمورد اقليم، آنهايي که نمي پذيرند، انسان با عملکردش مسوول گرم شدن زمين است. صرف بايد فهميد که: شکاکان در اقليت اند. ممکن است در عمل دقيقاً پيشگويي شده نتواند که چند سانتي متر سطح آب بحر بالا ميرود. آيا واقعاً اين نقشي را بازي ميکند؟ بيتفاوت است که مودل هاي محاسبه از هم تا چه اندازه متفاوت اند: گرايش ها در همه جا عين جهت را نشان ميدهند - ما بايد دست بکار شويم. نه براي خود، اما براي نسل هايي که بعد از ما مي آيند.

و دقيقاً همين چيز است که باعث تعلل در کار ميشود. همين فکر کردن در مورد پس فردا. وقتي چانه زده ميشود بخاطر پول و قانوني که امروز باعث فشار بر بودجۀ ما ميشود. وقتي موضوع بر سر اعمار آيندۀ با کاربن کمتر باشد. لطفاً بگوييد که تفکر در مورد صرفه جويي در مصرف منابع محدود روي زمين، خلاف اخلاق است؟ وقتي آخرين درخت قطع شده باشد، آخرين قطرۀ نفت استحصال شده باشد - آنوقت کاملاً دير خواهد بود. وقتي ما تنها تا همان نقطه يي فکر کنيم که صرف مربوط به ما مي شود - اما نه اطفال اطفال ما.

انسانها بيش از همه در کشور هاي صنعتي، اتموسفير ( جو زمين ) را به انبار فاضلۀ رفاه خود تبديل کرده اند. اما در آسمان اصلاً جاي کافي براي تمام کاربن داي اکسايدي که ما به آنجا مي فرستيم وجود ندارد. پس بايد به اصطلاح فيس مواد فاضله وضع شود. کاربن داي اکسايد نيز بايد مانند هر جنس ديگر يک قيمت پيدا کند. بدون کاربن داي اکسايد سيارۀ زمين غيرقابل زيست ميبود، زيرا اين گاز يک نوع ذخيره کنندۀ حرارت است. اما مقدار زياد آن سياره را از حد مجاز آن بيشتر گرم ميسازد. خسارات آنرا بيشتر کساني متحمل ميشوند که اصلاً هيچ تقصيري در آن نداشته اند. و به اين ترتيب در مبارزه عليه تغيير اقليم موضوع عدالت نيز مطرح است.

نقش ها بصورت واضح تقسيم شده اند: کشور هاي صنعتي بايد آن خساراتي را جبران نمايند که خود بميان آورده اند. و اين بصورت سريع با پول و تکنالوژي ممکن ميشود: براي کشور هاييکه، حالا ميخواهند زمينۀ رفاه مردم شانرا فراهم سازند. زيرا آنها بايد اشتباه کشور هاي صنعتي را مرتکب نشوند، و کشور هاي صنعتي بايد آنها را در زمينه کمک کنند.

تا هنوز کنفرانس هاي اقليمي موضوع وزراي محيط زيست بود. حالا در اخير اين کنفرانس بيش از 100 رهبردولتي بدور يک ميز جمع ميشوند: در صورتيکه آنها موفق به تفاهم روي معاملۀ عادلانه اي نشوند، آنگاه کنفرانس کوپنهاگ منحيث بزرگترين شکست بيسابقه درج کتابهاي تاريخ خواهد شد.

هنريک بويهمه/ خالد صديقي

ويراستار: رتبيل آهنگ